اگر شماهم از عاشقان فیلم اینتراستلار نولان هستید، حتما پیشنهاد می‌کنیم فیلم کوتاه "اطلس" را که برگرفته از ایده این فیلم هست تماشا کنید. فیلم کوتاه "اطلس" که بر اساس ایده‌ی فیلم اینتراستلار ساخته شده است، داستان ارتباط" لارنس اطلس" که یک فضانورد حقیقی بوده است را با جوانی‌های خودش به نمایش در آورده است.
داستان ارتباطات، یکی از اصلی ترین داستانهای زندگی انسان است. انسان‌ها از همان بدو تولد به روش‌های مختلف سعی در فهماندن منظور و نیاز خود به دیگران دارند. این ارتباط به تدریج پیشرفته‌تر شده و از بیان نیازها به ارتباطی متقابل یعنی تبادل اطلاعات بین افراد تبدیل می‌شود. اگر این نیاز در انسان وجود نداشت یا به عبارتی دیگر انسان‌ها موجوداتی اجتماعی نبودند، شاید اصلاً شاهد پیشرفت ارتباطات و ظهور فناوریهای ارتباطاتی امروزه نبودیم. شبکه‌های اجتماعی امروزی، کاربران را قادر می‌سازند تا نیاز ارتباطی درونی خود را به طور هم‌زمان با چندین نفر یا چندین هزار نفر به صورت دو طرفه برآورده سازند. کشف امواج الکترومغناطیسی و همچنین پیشرفت تکنولوژی‌های رایانه‌ای، این ارمغان ارتباطاتی را برای انسان اجتماعی فراهم آورده است. اما این فناوری یک نقص بزرگ دارد. آن‌هم محدودیت آن است!
درست است که امروزه کاربر می‌تواند در یک لحظه با شمار زیادی ارتباط برقرار سازد، افرادی که فاصله جغرافیایی‌شان نمی‌تواند مانعی در گفتگوی مستقیم و همزمانشان گردد؛ اما اگر این فاصله از هزاران کیلومتر تبدیل به میلیون‌ها کیلومتر گردد، اولین نقص بزرگ تجهیزات پیشرفته امروزی نمایان می‌شود. ارتباطاتی که با سرعت نور برقرار می‌شوند، در صورت وجود فاصله‌های عظیم بین کهکشانی دیگر کارآمد نیستند. انسان هنوز نتوانسته پیامش را به اولین و نزدیک‌ترین سیاره‌ای که احتمال می‌دهد در آنجا حیات وجود دارد بفرستد. زیرا کمِ کم، ارسال پیام به این سیارات و دریافت پاسخ از آن، حدود ۲۰۰ سال به طول می‌انجامد. یعنی ما اگر در ابتدای کشف امواج الکترومغناطیسی به سیارات دور دست پیامی می‌فرستادیم و آن‌ها هم پیام را دریافت کرده و پاسخی به آن می‌دادند، هنوز این پیام در راه است تا به دست ما برسد. اصلاً چرا راه دور بریم! همین مریخ خودمان که بغل گوشمان است، برای ارسال و دریافت پیام، حدود ۱۵ دقیقه وقت می‌خواهد. فرض کنید اگر در مأموریت‌های آینده به این سیاره یک حالت اورژانسی پیش بیاید، کارکنان زمین ۱۵ دقیقه بعد، از آن اطلاع پیدا خواهند کرد. پس بزرگ‌ترین نقص ارتباطات فعلی، وابسته بودن آن به زمان است.
فرض کنید شما به فناوری ارتباطی‌ای دست دارید که دیگر وابسته به زمان نیست؛ این فناوری می‌تواند ارتباط لحظه‌ای شما را با تمامی کائنات برقرار کند، حتی علاوه بر کائنات، می‌توانید با گذشتگان و یا گذشته خودتان ارتباط داشته باشید! این نوع ارتباط، یعنی برقراری تماس با گذشته و یا آینده خود، یکی از عجیب‌ترین نوع ارتباط است که تا به امروز انسان نتوانسته آن را تجربه کند، ارتباطی که در فیلم اینتراستلار و یا همین فیلم کوتاه اطلس به نمایش درآمده است. سازندگان اینتراستلار معتقد بودند که از طریق نیروی جاذبه، می‌توان ارتباطی بدون مرز، یعنی حتی بدون در نظر گرفتن محدودیت زمان برقرار کرد. ارتباطی که دیگر شاید نتوان نام آن را ارتباط نهاد!
برای دیدن فیلم ها و خواندن مطالب بیشتر به سایت مفتا رجوع کنید.
