الگوریتم پیشنهاددهی ویدئو در یوتیوب اصرار دارد لذت اونجرز و گیم آو ترونز را از بین ببرد و اگر به فوت و فن دنیای مجازی، به‌خصوص در بخش فرهنگ و هنر اشراف و تسلط نداشته باشید، اینترنت می‌تواند جای تاریک و ترسناکی برای شما باشد.
عقل و هوش من بالاتر از این است که “روح جاری بر این زمانه“(۱) را که در فیلم‌هایی مانند اونجرز: پایانِ بازی و گیم آو ترونز است دست‌کم بگیرم و درک نکنم. اما این مسئله مانع از این نشده که سال‌ها از شبکه‌های اجتماعی دور باشم! با این حال، الگوریتم توصیه یوتیوب دارد زهر خودش را به من می‌ریزد. چند سال پیش، من فقط باید در هنگام خواندن نظرات مواظب می‌بودم که سریال‌ها و فیلم‌های مورد علاقه‌ام اسپویل نشوند(لو نروند) اما اکنون هرچه الگوریتم‌های پیشنهاددهی یوتیوب هدفمند‌تر می‌شوند بیشتر احتمال دارد که این الگوریتم‌ها همین کار را به طور سیستماتیک انجام دهند. وقتی به سرعت در حال مرور محتوای کاملاً بی‌ربط در یوتیوب هستم، تا به خودم بجنبم و به خود بیایم، قسمت‌های زیادی از سریال‌های اچ‌بی‌او و فیلم‌های ماروِل برای من لو رفته است!
در مورد فیس‌بوک و توییتر آسان‌تر است که از روی بعضی از کلیدواژه‌ها عبور کنید و آن‌ها را نادیده بگیرید تا از اسپویل شدن فیلم‌های موردعلاقه‌تان جلوگیری کنید. همچنین می‌توانم آدم‌هایی را فالو کنم که مواظب هستند داستان و آخر فیلم‌ها را اسپویل نکنند، اما فکر می‌کنم بیشتر افرادی که در رسانه‌های اجتماعی فعال هستند، دوست ندارند جزو این دسته “اسپویل نکن‌ها” باشند!
اما یوتیوب؟ داستان یوتیوب کاملاً فرق می‌کند، یوتیوب برای دوست‌یابی و مکالمه ساخته نشده، برای این ساخته شده که شما در آن برای ویدئوها و فیلم‌ها کلیک کنید و این یعنی هرچه عنوان و تیتر ویدئوها بهتر و بیشتر جلب‌توجه کند، یوتیوب بیشتر از آن خوشش می‌آید و خب طبیعتاً تیترهای اسپویل کننده هم بسیار خوب جلب‌توجه می‌کنند و یوتیوب هم بیشتر آن تیترها را به همه نشان می‌دهد، حتی اگر بتوانید تیترها را نخوانید که بعید است، هرگز نمی‌توانید طوفان سهمگین عکس‌های لو دهنده را نبینید.
در یک حساب سرانگشتی ممکن است اول این‌طور به نظر برسد که توصیه‌های یوتیوب و الگوریتم‌های حفاظت از حق نسخه‌برداری می‌توانند از محتوای اسپویل شده را(که تاکنون مقادیر بسیاری از آن به طور غیرقانونی آپلود شده‌اند) از بین ببرند. اما با بیش از ۴۵۰ ساعت ویدئو که در هر دقیقه در یوتیوب بارگذاری می‌شود، به نظر می‌رسد ویدیوهایی که باید به حسابشان رسیده شود بسیار بیش از آن حدی است که یوتیوب بتواند از پس آن بربیاید و گنجایش آن را داشته باشد!
این به این معنی است که برای اکثر افراد مثل خودم، یوتیوب از سیستم‌عامل‌های اجتماعی سنتی بسیار ضروری‌تر است. اگر برای کارم نبود، احتمالاً روزها یا هفته‌ها بدون چک کردن فیس‌بوک، اینستاگرام یا توییتر می‌گذراندم. افراد همیشه از رسانه‌های اجتماعی خارج می‌شوند، اما شما چند نفر را می‌شناسید که از یوتیوب خارج شده باشند؟ خوب یا بد، یوتیوب بسیار عمیق‌تر از محتوای رسانه‌های اجتماعی با تار و پود وب آمیخته شده و در آن ریشه دوانده و به آن وابسته است.
خوشبختانه امید وجود دارد. “مسدود کننده ویدیو“(۲) یک افزونه کروم است که به شما امکان می‌دهد ویدیوها را با کلمات کلیدی خاصی مسدود کنید، اگرچه بر روی تمام عکس‌های کوچک و خطرناک در یوتیوب تأثیر ندارد. این فرمت به شما اجازه می‌دهد تا نوار کناری پیشنهاد ویدئوها و نظرات توصیه شده را کاملاً حذف کنید.
تلفن‌های همراه، جایی که من بیشتر فیلم‌ها را تماشا می‌کنم، مکان دشوارتری برای ندیده گرفتن اسپویل‌ها است. همچنین می‌توانید از امکان “حالت ناشناس”(۳) لذت ببرید، اما با توجه به محبوبیت گستردۀ سریال‌های یاد شده، این روش برای من خیلی موفقیت‌آمیز نبود.
اما امن‌ترین و واضح‌ترین راه‌حل این است: اگر فیلم‌های ماروِل و درام وستروس(بازی تاج و تخت) شما دست نخورده باقی مانده‌اند(برایتان اسپویل نشده‌اند)، فقط از یوتیوب مانند طاعون اجتناب کنید!
احساس نکنید مجبور هستید خود را از رسانه‌های اجتماعی جدا کنید تا از این ماشه اسلحه(خطر اسپویلرها) دور شوید. خوشبختانه، دو سایت با بیشترین اسپویلر(توییتر و فیس‌بوک) تنظیماتی برای کمک به کاربران بدشانس جهت اجتناب از این قاتلان فریبنده تعبیه کرده‌اند. اگر بدانید چگونه آن‌ها را پیدا کنید و از آن‌ها بهره‌برداری کنید، می‌توانید قبل از اینکه حساب کاربری خود را از بین ببرید، اسپویلرهای مزاحم را حذف کنید.
در اینجا چگونگی انجام این کار را به شما آموزش می‌دهیم.
توییتر
توییتر اولین بار در سال ۲۰۱۶ گزینه “فیلتر کلمه کلیدی” را ارائه داد که به شما اجازه می‌دهد همه چیز را از کلمات و هشتگ ها گرفته تا کاربران خاص مسدود کنید. برای دسترسی به لیستی از کلمات خاموش، به بخش اعلان‌های خود(۴) در تنظیمات بروید و روی نماد چرخ دنده(در تلفن همراه) یا گزینه «تنظیمات»(در سرویس وب) در بالای صفحه ضربه بزنید. گام‌های بعدی بسته به اینکه آیا شما در تلفن همراه یا دسکتاپ هستید کمی متفاوت است.
در تلفن همراه، گزینه “خاموش” را در تنظیمات پیدا خواهید کرد. در اینجا می‌توانید بین کلمات و حساب‌های خاموش حرکت کنید. کلمات خاموش همان چیزهایی هستند که علاقه دارید نبینید. هنگامی‌که این گزینه را انتخاب می‌کنید، می‌توانید ببینید که کدام کلمه را قبلاً خاموش کرده‌اید و سپس چه چیزهایی را اضافه می‌کنید.
فیس‌بوک کمی پیچیده‌تر است، زیرا هنوز گزینۀ خاصی برای خنثی کردن کلمات خاص که برای عموم کاربران در دسترس باشد وجود ندارد. سال گذشته فیس‌بوک یک ویژگی به نام “به خواب رفتن کلیدواژه”(۵) را آزمایش کرد، اما به گفته یک سخنگوی فیس‌بوک، این ویژگی از آن زمان به بعد حذف شده است.
بنابراین شما باید خلاق باشید. باید بدانید که کدام صفحه به طور خاص به‌احتمال‌زیاد خرابکاری می‌کند. شما می‌توانید آن صفحات را ۳۰ روز خاموش کنید. کاربران چه؟ با روشی مشابه آن‌ها را ساکت کنید فقط به یکی از پست‌هایشان بروید(نه صفحات و پروفایل‌های آن‌ها، بلکه یک پست خاص) سپس گزینه‌های “چرت زدن”(۶) را پیدا کنید. گزینه‌هایی برای چرت زدن آن صفحه یا آن فرد برای ۳۰ روز وجود دارد. این کار به‌راحتی بر روی نسخۀ تلفن همراه قابل اجراست و هر چیزی را که شما در تلفن همراه خود تنظیم کنید، در دسکتاپ شما نیز اعمال می‌شود.
۱- واژه‌ی zeitgeist به معنای “روح” و “حس و حال” جاری در یک دورۀ زمانی یا تاریخی خاص که بیشتر در نمادها و سمبل‌های خاص آن زمانه وجود دارد.
۳- Incognito
۴- Notifications
۵- Keyword Snooze
۶- Snooze Options
