فن‌آوری‌های گوشی‌های هوشمند به طور فزاینده‌ای در بخش تولید، توزیع و دریافت فیلم نقش دارند. در سال‌های گذشته انتشار فیلم “زمین بایر(Starvecrow)”، “اولین فیلم سلفی تاریخ سینما” را شاهد بودیم و بعد یک سریال داستانی در اینستاگرام. سال گذشته، “تانگرین(Tangerine)” اولین فیلم فیلمبرداری شده توسط آیفون بود که در جشنواره فیلم ساندنس اکران شد.
اولین فیلم شناخته شده که به طور کامل توسط گوشی آیفون فیلمبرداری شد، ماهیگیری شبانه Night Fishing ساخته سال ۲۰۱۱ بود؛ کارگردان یک لنز ۳۵ میلی‌متری را به دوربین آیفون متصل کرد تا به یک نگاه سینمایی دست یابد. ماهیگیری شبانه بر روی چهارچوب و دستور زبان سنتی فیلم تمرکز می‌کند و از ویژگی‌های ضبط روی دوش یا روی دست مانند تصاویر ناپایدار، حرکت دوربین‌های متحرک، صدای تحریف شده و حرکات القا کنندۀ حالت بیماری و حال به هم خوردگی اجتناب می‌کند.
خشم(Rage) اولین فیلمی بود که برای نمایش در تلفن همراه طراحی شده بود و تلفن همراه را در فرآیندهای تولید، توزیع و مصرف تعبیه کرد. اگرچه فیلم خود با استفاده از یک دوربین ویدئویی معمولی توسط کارگردان گرفته شده است، اما به‌وضوح تلفن همراه را در تولید آن در نظر می‌گیرد: هر یک از شخصیت‌های اصلی با فیلمبرداری وارد دیالوگ می‌شود که او تعاملات خصوصی آن‌ها را با استفاده از تلفن همراه خود فیلمبرداری می‌کند. “خشم” هم‌زمان به‌عنوان یک نسخه سینمایی و به‌عنوان یک فیلم قابل دانلود از طریق سایت Babelgum (به صورت رایگان) برای مشاهده در تلفن همراه توزیع شد.
عواقب فناوری تلفن همراه در زندگی روزمره ما به‌صراحت موردبررسی قرار گرفته است. زمین بایر، اولین “اولین فیلم سلفی” در جهان است. این فیلم ترکیبی از فیلم‌های دستکاری شده است که به طور کامل بر روی دستگاه‌های موبایل بازیگران فیلمبرداری می‌شود و شخصیت‌ها دوربین‌های خود را به روی یکدیگر و خودشان می‌چرخانند. در این فیلم، تخیل با داستان واقعی، مواد خام بداهه، فیلم‌های موجود در انبارهای فیلم تلفن همراه و آرشیوهای ویدئویی که بالغ‌بر ۷۰ ساعت فیلم بود، ترکیب شد، سپس این مواد استخراج و مونتاژ شد و صحنه‌هایی طبق فیلم‌نامه‌هایی نیم‌بند که بیشتر برای ایجاد روایت‌های چندبعدی استفاده شد در یک فیلم بلند ۸۵ دقیقه‌ای ادغام شد. این سبک، همراه با تم‌های چالش‌برانگیز فیلم، موجب تجربه‌ای غیرمعمول شد که می‌توان آن را یک نظر اجتماعی بی‌طرفانه درباره ابعاد تاریک و جذاب فن‌آوری‌های جدید با فراگیر شدن مستندسازی از خود، خود نظارت‌گری، خودشیفتگی و نسبت آن با فرهنگ اجتماعی دانست.
امروزه همه‌گیر شدن گوشی‌های هوشمند به این معنی است که رفتار انسان‌ها ضبط شده و برای مخاطبان آینده قابل دسترس است. از طریق رسانه‌های اجتماعی -زندگی معاصر ما تعریف شده، شکل گرفته و گاهی اوقات توسط رفتار ساده‌انگارانه و گناهان و جرائم گذشته تحت تأثیر قرار می‌گیرد- که پیامدهای آن برای ما به‌عنوان یک جامعه هنوز به طور کامل درک نشده است.
هیچ‌کدام از ما نباید خو را راضی کنیم در جهانی زندگی کنیم که تماشای فیلم سینمایی در حین پرواز در هواپیما را امری پیشرفته و جذاب تلقی کنیم. مهم نیست که صفحه‌نمایش گوشی شما چقدر بزرگ باشد، هرگز نباید روی آن فیلم تماشا کنید.
از نظر ارگونومیک نیز این مسئله به اندازه‌ای دردناک هست که باعث خشم شود. در یک اتوبوس یا یک هواپیما، تماشای یک فیلم جذاب هالیوودی حسادت دیگر مسافران را بر خواهد انگیخت و همچنین عمل تماشای فیلم در گوشی وقتی امکان آن را دارید که به سینما بروید نوعی تنبلی زننده به حساب می‌آید.
تماشای فیلم بر روی گوشی‌های هوشمند لذت تجربه فیلم دیدن را تضعیف می‌کند
حتی اگر برای داشتن بهترین صفحه‌نمایش گوشی هوشمند پول خرج کنید، آن‌ها نمی‌توانند خیلی بزرگ شوند. یک صفحه‌نمایش گوشی هوشمند هرگز آن‌قدر خوب نیست که شما بتوانید تصاویر یک فیلم پرخرج هالیوودی را در آن خوب ببینید.
تماشای فیلم‌ها روی گوشی‌های هوشمند، ارزش هنر را کاهش می‌دهد
توانایی تماشای هر فیلمی تقریباً در هر زمان و هر مکان به این معنی است که فیلم‌ها تبدیل به سر و صدای مزاحم زندگی ما می‌شوند، همیشه در پس زمینه حضور دارند، اما به طور شایسته به آن‌ها توجه نمی‌شود.
تلفن شما برای تماشای فیلم اصلاً خوب نیست اما وقتی صحبت از ساخت فیلم می‌شود، کاملاً انقلابی است. استفاده از گوشی هوشمند تنها برای تماشای فیلم مانند استفاده از خودروی فراری برای حمل خرید روزانه از بقالی سر کوچه است.
از سالن فیلم محلۀ خود حمایت کنید
دفعه بعد که خواستید فیلمی را بر روی تلفن خود تماشا کنید، تا سالن سینمای محلۀ خودتان قدم بزنید و هم از کسب‌و‌کار بچه محل‌های خود حمایت کنید و هم خودتان لذت آن را تجربه کنید، فکر نکنید در حال صدقه دادن هستید بلکه دارید به خودتان لطف بزرگی می‌کنید.
