اولین بار درسال ۱۹۳۰ این طرح توسط والتر شوارت مطرح شد و بعدها توسط شاگرد وی به نام دمینگ در چهار مرحله عنوان شد و در نهایت ژاپنیها به تکمیل آن پرداختند. تفاوت اصلی مدل دمینگ و مدل ژاپنیها اینبود که دمینگ اهمیت تاثیر متقابل و مداوم برنامهریزی، طراحی، تولید و فروش را برای جلب رضایت مشتریان میسنجید اما بعدها آن را به تمامی بخشهای مدیریتی گسترش داد.
کاربرد چرخه دمینگ (PDCA)
به کمک دمینگ دادهها را جمعآوری، تجزیه و تحلیل میکنیم و براساس اولویت بندیها، مشکلات تعیین و ریشهیابی میشود.
فاز اول دمینگ، برنامه ریزی (PLAN)
فاز دوم عمل (Do) (برای اطمینان حاصل کردن از نتایج برنامهها، بهتر است طرح در یک محدودهی کوچک به صورت آزمایشی اجرا شود)
فاز سوم بررسی کردن (CHCEK)
فاز چهارم اقدام یا عمل کردن (ACT)
نحوه ی عملکرد چرخهی دمینگ در یک مثال عملی
این چرخه در هر موضوعی که به دنبال پیشرفت و توسعه باشد کاربرد دارد. البته در حال حاضر بیشتر کاربرد این چرخه در سازمانها دیده میشود و البته یکی از عوامل و زیرساختهای اصلی استانداردهای بین المللی ایزو نیز، چرخه دکتر دمینگ است. به عنوان مثال استاندارد ایزو 9001 دقیقاً بر مبنای همین چرخه تدوین شده است.
منبع: گامادسک (برای مطالعه کامل این مقاله میتوانید به سایت گامادسک و بخش دانشنامه و انتخاب بخش مقالات، این مقاله را کامل مطالعه کنید).