بازم امید ما شب جمعه حرم شده است
از حسن خلق تو چه بگویم حسین من
کار تمام وقت تو فضل و کرم شده
ای مهربان تر از همه ای سومین امام
دیدار تو دعای من و مادرم شده
از کودکی به عشق تو من مبتلا شدم
چون کودک سه ساله تو سرورم شده
مولای مهربان من ای ابن بوتراب
مهر و ولای تو همه جا رهبرم شده
زین پس ز شام تار، هراسان نمی شوم
چون ماه چارده شبه ات دلبرم شده
شاهین آسمان ولای تو ام حسین
عشقم به کربلا است که بال و پرم شده
(گ. امیری)