هر کجا انسانی بود که گفت "من ...." و "خدا" را فراموش کرد بدان افسارش به دست ابلیس است فرقی نمی کند ظاهرش چگونه باشد:
پوشش من!
آزادی من!
بدن من!
دستور من!
قانون من!
منافع من!
مخالفان من!
موافقان من!
سلیقه من!
حتی......
دین من!
خدای من!
همه در منیت مشترکند.
آنچه سزاوار پرستش است رب العالمین است و اولین وسیله ، " عقل من" است که آن هم پس از شناخت "خود" و "خدا" با کمک "دوستان خدا"
راه بندگی پیش می گیرد.
و نشانه بندگی ، دوست داشتن بندگان خداست و البته دوری از دشمنان خدا .
و اولین دشمن، شیطان است که در این روزگار فرار از دست او چقدر سخت شده است و نیفتادن در دام "من" از‌آن هم سخت تر.
