ی مدت پیش من پی کار می‌گشتم و به حمد الله همه جاهایی که رفتم مصاحبه باهام تماس گرفتن و در پی بستن قرارداد باهام بودن. توصیه می‌کنم کارجویان عزیز این متن رو بخونن شاید بتونه کمکشون کنه.
کار بیشتر روز ما رو میگیره. شخصیت ما رو شکل می‌ده و حتی ادبیات کلامی‌مون رو هم تغییر می‌ده. انتظارات مارو از زندگی می‌سازه و … ما بیشتر از خونوادمون همکارامون رو می‌بینیم. و از روز اولی که میریم سر کار تا سالها باید این روند رو تکرار کنیم. پس الان که وقت دارید و خداوند این فرصت رو برای انتخاب در اختیارتون گذاشته لطفا استفاده کنید. خودتون رو بشناسید و ببنیید چی دوس دارید. ببینید کجا دوست دارید مشغول به کار بشید. چه شغلی رو برازنده خودتون میدونید و تخصصتون در کدوم زمینه هست. البته خیلی از این موارد رو موقع تحصیل باید در نظر بگیرید. نمیشه به جراحی مغز علاقه مند باشید و آی تی بخونید و انتظار داشته باشید به عنوان جراح مغز استخدام بشید.
گاها هم ممکنه اصلا نیاز نباشه جایی استخدام بشید. ممکنه بتونید یک کارآفرین موفق باشید. کسب و کار خودتون رو راه بندازید.
برای اینکه خودتون رو بهتر بشناسید و بدونید چی میخواید از زندگی میتونید این متن رو مطالعه کنید.
من چند بار در زندگیم بی‌کار شدم. خیلی حس بدیه. آدم احساس پوچی و به درد نخور بودن می‌کنه. مخصوصا که ۳-۴ جا بری مصاحبه و قبولت نکنن. دیگه هیچی. فک می‌کنی اصلا کار بلد نیستی!! اما این حس اصلا درست نیست. به خودتون امتیاز بدین. بدونین در چه سطحی از کار قرار دارید و تخصصتون چقدره. مطمئن باشید اگه به مقدار کافی تخصص داشته باشید هرگز بی‌کار نمی‌مونید. اگر میبینید تخصص به اندازه کافی دارید ولی در منطقه‌ای که میخواید نمی‌تونید کاری پیدا کنید، یا باید خودتون رو به روز کنید،یا باید مهاجرت کیند، یا باید خلاقیتتون رو بالا ببرید و کارآفرینی کنید. در پی کشف یا خلق فرصت ها باشید. مطمئن باشید خداوند مارو تنها نمی‌ذاره و اگه واقعا مسیری رو بخوایم بپیماییم بهمون راهنمایی می‌کنه. حتی اگه مستاصل شدید مطمئن باشید برامون راهنما می‌فرسته. فقط باید شش دنگ حواستون به هدفتون باشه. در مفاهیم کارآفرینی به این نوع جستجو، پیش فعال (Pro Active) گفته میشه. مثالی که من همیشه می‌زنم اینه: اگر وارد ی اتاق بشید برای اینکه چیزی رو بردارید،یا اصلا وارد اتاق مصاحبه که میشید، به احتمال خیلی قوی مو روی زمین نمی‌بینید. اگه ازتون بپرسن مو روی زمین می‌بینی؟ به احتمال زیاد میگید نه! اما اگه خودتون بخواید مو پیدا کنید میبینید که چقدر زیاد ریخته!!!
مثال دیگش مثال خرابی ماشید یا موتور کنار خیابونه! گاها که موتور یا ماشینمون خراب میشه و متوجه میشیم با ی تیکه سیم می‌تونیم درستش کنیم، کنار خیابون دنبال سیم می‌گردیم!! همین جوری عادی که بهش فکر می‌کنیم اصلا بعید به نظر میاد سیم کنار خیابون باشه!! یا موقعی که داریم از خیابون رد میشیم برای اینکه جایی بریم یا سر قراری!! احتمالش کمه سیم ببینیم. اما در اون شرایط با احتمال زیاد می‌تونیم سیم پیدا کنیم!! چون پیش فعالانه به دنبالش گشتیم.
در ایران باستان ما یه نوع فال داشتیم به نام فال گوش!! معمولا شبای چهارشنبه سوری این کارو می‌کردن. یه نیت می‌کردن و به حرف عابرین گوش میدادن. و در بسیاری موارد عابرین درباره موضوعی مرتبط با نیت اون فرد صحبت می‌کردن!!! این جستجوی پیش فعالانس. امروز امتحان کنید و ببینید که چطور راهنمایی میشید درباره نیتتون. این موضوع خیلی هم پیچیده نیست چون معمولا چیزی که ما بهش دارید فکر می‌کنید در ذهن افراد زیادی در جامعه ممکنه باشه. یادتون باشه برای هر چیزی جای درستش رو باید بگردید. نمیشه توی تاکسی انتظار داشته باشید معنی کلمه «epideictic» (کلمه یونانی به معنی نمایشی) رو به کره ای بشنوید اما خیلی ساده توی اینترنت میتونید پیداش کنید. (به کره ای میشه 간질 환자 و خونده میشه ganjil hwanja)
بعد از اون که دقیق متوجه شدین چی میخواید، شغل های حواشی اون رو هم یادداشت کنید. ی رزومه بنویسید . خودتون رو جای کارفرماتون بگذارید و ببینید چه انتظاری از اون کارمند داره. توی اینترنت بگردید و پیدا کنید خصوصیات اون فرد مورد نظر رو. و رزومتون رو خیلی خیلی صادقانه و زیبا مطابق قالب هایی که توی اینترنت فراوونه و در نرم افزار ورد هم میتونید پیداشون کنید طراحی کنید. سعی کنید نمونه کار داشته باشید. یا کارفرما رو مطمئن کنید که کاری که میگید رو بلدید. حالا موقع جستجو کردنه. بسیاری وب سایت‌های خوب برای کاریابی هستند. اگر فرض کنیم شما فقط میخواید از طریق آنلاین این کار رو انجام بدید، که من توصیه می‌کنم. چون هم خیلی سریع رتر جواب می‌گیرید هم هزینتون کاهش پیدا می‌کنه هم با رنج بیشتری از شرکت ها روبرو میشید، با ی سرچ ساده گوگلی میتونید با چندین تا ازین سایت ها آشنا بشید. پروفایلتون رو داخلش بسازید و رزومتون رو آپلود کنید. من یه قانون الکی واسه خودم دارم. هر ۵۰ جایی که روزمه میفرستید یکی شون زنگ میزنه. هر ۲۵ جایی که برید برای مصاحبه یکیشون رو دوست دارید و مشغول به کار میشید. پس بگردید و بگردید و ناامید نشید. اگر ده جا رفتید مصاحبه سعی کنید ده تا چیز یاد بگیرید. اگه همه اون جاها ازتون خواستن بجز تخصصتون تخصص دیگه ای بلد باشید پس احتمالا اون تخصص عضو لزومات اون شغل در اون محدوده هست. بهتره یادش بگیرید. اگر سه بار جایی رفتید مصاحبه یا حتی یک ماه رفتید آزمایشی خودتون رو کارمند اونجا ندونید تا وقتی که اولین حقوق رو دریافت کنید. این فعالیت گشتن رو تا رسیدن به شغل مورد نظرتون ادامه بدید. مصاحبه برید. با شرکت ها و افراد و طرز فکر هاشون آشنا بشید. ی موقع دیدید خودتون بهتر از اونا میتونید کارآفرینی کنید.
منظورم مطالعه فقط تخصصی نیست. قبولی شما در مصاحبه فقط از طریق تخصصتون نیست. بپرسید با چه کسی مصاحبه دارد و برید درموردش بدونید. باهاش زمینه مشترک پیدا کنید. رزومشو مطالعه کنید. تا رنج سوالایی که میخواد بپرسه دستتون بیاد. حرف مشترک داشته باشید. وقتی میبینیدش بشناسیدش. با اسم بهش سلام کنید. خود شرکت رو برید در بارش بخونید. زمینه فعالیتشو بدونید. حتی تا جایی بشناسیدش که بتونید پیشنهاد ارائه بدید در زمینه رشته خودتون. نشون بدید که با ی مقدار کمی وقت چقدر درباره شرکتشون میدونید چه برسه وقتی درگیر کار بشید!!
ی تیپ رسمی بزنید. اسپرت نرید. مگر اینکه میخواید جایی ورزشی کار کنید! گرسنه نرید.زیادی هم غذا نخورید که خواب آلوده باشید. دهنتون بوی سیر نده. زیادی آرایش نکنید. زیدم عطر نزنید. ی موقع اصن طرف به بوی عطرتون حساسیت داره سرش درد میگیره! سعی کنید قبلش مسواک بزنید. با اعتماد به نفس بالا برید. اما پر رو بازی در نیارید. همون که هستید باشید. سعی کنید لبخند به لب داشته باشید. معمولا افراد اجتماعی شانس بیشتری برای کار دارن. منظورم درون کرایی یا برون گرایی نیست. اجتماعی بودن ربطی به اون نداره. خودتون باشید. صادق باشید. پس فردا اونجا قراره کار کنید.
هم اونا دارن شما رو بر انداز میکنن هم شما اونا رو. وارد شرکت که شدید به اطراف نگاه کید. محیط شرکت رو ببینید. ببینید کجا قراره کار کنید. به چهره کارمندا توجه کنید. اینا چهره هایی هستن که قراره بیشتر از خونوادتون ببنید. حواستون باشه چه قولی میدید. و چه حرفایی زده میشه. بپرسید: آیا حقوقتون به موقس؟ آیا ماموریتم دارید؟ آیا اضافه کریم دارید؟؟ محل کار من همینجاس؟ دقت کنید هزینه رفت و آمدتون چقدر میشه؟ چقدر در راهید؟ آیا جای رشد دارید؟ همکاراتون چه کسانی هستند؟ اگه سیستم لازم دارید آیا بهتون میدن؟ آیا لازمه آزمایشی کار کنید یا نه؟ ( من حتی یک روز هم آزمایشی نبودنم و از روز اول با حقوق اداره کاری کار کردم. واسه همین بهش میگن پایه حقوق! ) آیا بجز تخصص خودتون باید کارهای دیگه هم انجام بدید؟ ناهار میدن؟ مرخصی ساعتی وضعیتش چیه؟ آیا اجازه ادامه تحصیل میدن بهتون؟
اگر جایی رفتید مصاحبه برای چند مرتبه و دیگه خبری ازشون نشد، پی گیر بشید. گاها کارفرما ها دوس دارن ببینن آیا شما هم دوس دارید اونجا کار کنید؟و افرادی که تماس میگیرن و پی گیری می کنن رو قبول میکنن. فقط به اندازه کافی بهشون زمان بدید. باهاشون تماس بگیرید. بهشون ایمیل بزنید و اکر ردتون کردن صادقاه ازشون دلیل رو بپرسید تا بتونید خودتون رو اصلاح کنید.
خودتون رو با بزرگان صنعت و همچنین تازه‌کارها مقایسه کنید. حقوق ی تازه کار معمولا حقوق پایه اداره کاره. اگه بیشتر تجربه دارید بسته به شرکتی که میخواید برید ممکنه بیشتر بشه حقوقتون. سته به بزرگی شرکت پایداریش بیشتره و ریسک اینکه حقوقشون عقب و جلو بشه میاد پایین. ببینید قدرت چانه‌زنی‌تون چقدره. چقدر خاص هستید و اینکه اون شرکت توان پرداختش چقدر هست. یادتون باشه تا قبل از قرارداد فقق فرصت این کار رو دارید.
به هیچ عنوان چک سفید امضا ندید. قرار نیست ضمانت شما چیزی بجز قراردادتون باشه. گاها سفته میگیرن که باید قید بشه جهت ضمانت کاری گرفته شده. بدونید که همیشه قانون کار طرف شما رو داره. به قراردادتون دقت کنید. محی کارتون رو قبل از قرارداد برید ببینید. و حتی اگه خواستید ی قرارداد موقت ی ماهه ببندید که همدیگه رو بهتر بشناسید. حواستون به محیط کار هم باشه. گاها ی سری ادعای رفاقتشون میشه اما هر موقع بتونن زیرآب آدمو میزنن. البته الحمدلله خیلی کمن و انشالله اصلاح میشن.
حالا اگه شما هم چیزی مد نظرتونه لطفا به من بگید که به این متن اضافه کنم.
موفق باشید
پ.ن: این مطلب ابتدا در وبلاگ شخصی من منتشر شده است.
مطالب مرتبط:
