خب امروز شنبه است. درس‌های حوزه را نرفتم تا بمانم خانه و کارهایم را انجام بدهم. از اذان صبح تا حدود پنج و نیم توانستم مقاومت کنم ولی بعد رفتم خوابیدم و تا هفت و بیست دقیقه خواب بودم. از هفت و نیم تا نه زبان خواندم و کمی هم در توئیتر و اینستا چرخ چرخ زدم تا الان بیایم و بنویسم. بعد از اینجا هم می‌خواهم بروم بنویسم و بعد از آن هم بروم سراغ کارهای باشگاه که حسابی روی زمین است و امید دارم امروز بتوانم دو سه تا جلسه‌ای که قرار بوده بگذارم و هماهنگی‌هایی که قرار بوده انجام بدهم را به سامان برسانم.
اما در مورد انتخابات و گذشت سه روز از مهلت ثبت نام و باقی ماندن دو روز دیگر، هنوز نظر من همان است که قبلا گفته‌ام. انتظار این را ندارم دولتی که سر کار می‌آید بتواند بهتر از دولت شهید رئیسی عمل کند و از طرفی مطمئن هستم بدترین رئیس دولتی که انتخاب شود نمی‌تواند به بدی روحانی باشد. پس همانطوری که ثبت‌نام‌ها تا الان نشان می‌دهد باید میان همین گزینه‌ها و طیفی که وجود دارد انتخاب کنیم و امثال ما که مثلا شناختیم و می‌دانیم که حرف و دغدغه و پشت پرده واقعی هر کدام از این‌ها چیست، دریدن همدیگر را ببینیم و لذت ببریم چون هر گونه تلاشی برای اقناع در جامعه باعث افزایش شکاف می‌شود.
دیروز هم علی لاریجانی با یک تبلیغ خلاقانه وارد گود شد و مشخص بود برنامه دارد ولی بعد از ثبت نام با زدن یک توئیت از جانب صفحه منتسب به او، بندها را آب داد. واکنش‌های به این توئیت بسیار منفی بود ولی امکان دارد که اصلا برای گرفتن همین واکنش‌های منفی و به کف مردم آمدن این واکنش‌ها این توئیت را زده باشد.
چیزی که برای من محرز است بازی قدرت است. طرز تفرعن موجود در نگاه او برای اینکه خود را دانای کل نسبت به مشکلات و راهکارها نشان دهد و لفاظی‌های در توئیت‌های پس از 1400 او و همین الانش نشان می‌دهد که قصد دارد صرفا با همین حاشیه‌سازی‌ها کار را پیش ببرد. البته که سابقه چندانی ندارد و واکنش و نظر منفی مردمی با توجه به دشمنی احمدی‌نژاد نسبت به او و خانواده‌اش بیشتر است و بعید است که بتواند در این مهلت کم ورق را به سمت خودش برگرداند، مشکل از آنجایی شروع می‌شود که همین جامعه دو پاره شده مجازی مبنای تحلیل خیلی از همین اصحاب رسانه واقع می‌شود بی‌اینکه هیچ نشانه‌ای در واقع داشته باشد. ممکن است مردم کوچه و خیابان این حرف‌ها اصلا برایشان مهم نباشد و اصلا چشمشان به این چیزها نباشد ولی کسی به این موضوع توجه نمی‌کند و حواسش نیست که مگر چقدر از مردم ما توئیتر دارند یا چقدر از مردم در اینستا به دنبال مطالب سیاسی هستند؟
من اگر جای کسی بودم که می‌خواستم رئیس جمهور شوم از ده سال قبل سعی می‌کردم خودم را بیشتر و بیشتر به مردم نشان بدهم. نشان دادن مهم است. اینکه مردم تو را و اخلاق تو را و خوبی تو را ببینند و با خود خود خودت آشنا باشند و نه با تبلیغاتی که در رسانه‌ها می‌کنی مهم‌تر است. در خلال این نشان دادن سعی می‌کردم برای همه چیز هم برنامه داشته باشم و بتوانم خودم نسبت به موضوعات مختلفی که مطرح می‌شود برنامه ریزی و نظر داشته باشم. این‌ها نظرات شخصی خود من است.
بالاخره این انتخابات هم رد می‌شود، ما باید مواظب باشیم ایمانمان سقوط نکند.
