ارتودنسی از جمله درمان هایی است که علاوه بر زیبایی، سلامت را نیز به همراه خواهد داشت. به طور کلی ارتودنسی دارای دو نوع ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک می باشد که در این مقاله به این موضوع می پردازیم که ارتودنسی متحرک برای چه دندان هایی است؟
ارتودنسی متحرک از یک صفحه ی پلاستیکی با سیم تشکیل شده است که دندان هایتان را به طور ملایم حرکت می دهد. تفاوت ارتودنسی ثابت نسبت به ارتودنسی متحرک در این است که تغییرات در ارتودنسی ثابت را فقط متخصص ارتودنسی میتواند انجام دهد اما ارتودنسی متحرک را خود فرد در زمان غذا خوردن هم می تواند آن را از دهان خود خارج کند.
مناسب ترین زمان برای شروع ارتودنسی دندان در دوره ایی است که دندان ها به صورت مخلوط هستند این دوره برای زمانی است که هنوز دندان های شیری کودکان باقی مانده است و چند دندان اصلی به آنها اضافه شده اند. سن حدود 7 تا 10 سالگی می توان استخوان های فک را به جایگاه صحیحشان انتقال داد.
به دلایل متفاوتی ارتودنسی متحرک برای کودکان مورد استفاده قرار می گیرد و می توان در بعضی مواقع با اعمال فشار پیش از درآمدن دندان های اصلی، از درمان به روش ارتودنسی ثابت پیشگیری کرد. زیرا با هدایت کردن آرام دندان ها در زمان رشد می توان با فشار کمتر به نتایج بهتری دست یافت.
گروه زیادی از افراد بزرگسال نیز برای درمان نناهنجاری دندانی خود از ارتودنسی متحرک استفاده می کنند. دلیل این امر نیز سهولت در استفاده و شکل ظاهری آن می باشد.
برخی نیز از این افراد نیز از ارتودنسی نامرئی، به شیوه ای که براکت ها در قسمت داخلی دندان قرار می گیرد استفاده می کنند.
مدت زمان استفاده از ارتودنسی متحرک برای بزرگسالان چیزی در حدود 22 ساعت به صورت روزانه می باشد. اما برای غذا خوردن و مسواک زدن می توانند به راحتی آنها را از دهان خارج کرده و مجددا جایگذاری کنند.
ارتودنسی متحرک برای دندان هایی که دچار نامرتبی هایی به صورت افقی هستند مورد استفاده قرار می گیرد. این در صورتی است که برای دندان هایی که دچار چرخش شده اند نمی توان از این روش درمان ارتودنسی دندان استفاده کرد.
درواقع باید گفت که برای افرادی که دارای ناهنجاری های شدید فکی می باشند، استفاده از ارتودنسی متحرک اثر بخش نخواهد بود و می بایست درمان خود را با ارتودنسی ثابت پیش ببرند.
هم چنین لازم به ذکر است که بدانید ارتودنسی متحرک برای افرادی که فک بالای آنها مشکل دارد مناسب است و مورد تجویز پزشک واقع می شود.
از مزایای ارتودنسی متحرک می توان به قابلیت جا به جایی و سهولت در تمیز کردن آنها اشاره کرد.
ارتودنسی متحرک می تواند به عنوان عامل محرک رشد دندان ها در کودکان در حال رشد استفاده شود.
اعمال نیرو از سوی اجزای ارتودنسی متحرک می تواند به گروهی از دندان ها باشد. به همین منظور نتیجه ی مناسبی نیز دریافت خواهید کرد.
هم چنین از آنجایی که این اجزا دهان را پوشش می دهند می توانند به عنوان تکیه گاهی برای اجزای ارتودنسی در نظر گرفته شوند.
از معایب روش ارتودنسی متحرک می توان بیان داشت به جهت جا به جایی راحت آن توسط بیمار، احتمال ترک درمان و یا سهل انگاری در استفاده از آن بیشتر خواهد بود.
جا به جایی دندان ها با این روش در مقایسه با ارتودنسی ثابت، خفیف تر می باشد.
ممکن است بیماران در گفتار دچار ناراحتی و مشکل شوند.
از ارتودنسی متحرک برای جا به جایی و درمان های چند منظوره ی دندان ها نمی توان استفاده کرد.
به دلیل سختی استفاده از ارتودنسی متحرک برای فک پایین برای درمان ناهنجاری های فک پایین مورد استفاده نمی باشد.
به طور کلی این نوع ارتودنسی برای دندان های فک پایین سختی هایی را برای بیمار نیز به وجود می آورد و فضای زیان را کم می کند.
نگهداری از این نوع ارتودنسی می تواند مشکل ساز باشد چرا که تمایل زبان به سمت دندان های آسیا می تواند بسته شدن فک را با مشکل مواجه کند. به همین دلیل ارتودنسی به روش متحرک برای دندان های فک پایین پیشنهاد نمی شود و بیشتر برای فک بالا تجویز می شود.
