در مورد خلاقیت، دو گانه‌های زیادی وجود دارد؛ دو گانه‌هایی که موجب پیشرفت مباحث مطرح شده در این حوزه شده است. گاهی به آثار هنرمندانی چون داوینچی نگاه می‌کنم و فاصله محسوس و ملموسی را با آثار هنرمندانی چون دمین هرست می‌بینم.
به نظر شما در طی سالیان متمادی خلاقیت رو به تکامل بوده است یا با گذشت سال‌ها تنزل پیدا کرده است؟ این سوال نسبت شما را نسبت به مفهوم زیبایی شناسی معاصر و قدرت خلاقیت هنرمندانی مشخص می‌کند که این آثار را خلق کرده اند. برخی از انسان‌ها طرفدار هنر ساختارمند هستند و عده‌ای دیگر هنر را در آزادی هر چه بیش‌تر از ساختارها می‌دانند.
شما به عنوان مخاطب، هنری را که برآیند خلاقیت دیروز است را می‌پسندید یا هنری را که آشکار شده از خلاقیت امروز است؟ محصول خلاقیت رابطه مستقیم با دانش و آگاهی هنرمند یا فرد خلاق دارد. «تکامل» واژه کلیدی این بحث است؛ بشر همیشه در حال تکامل است و این مطلب از دستاوردهای او مشخص است؛ بنابراین آنچه ما از هر حوزه‌ای در اختیار داریم، احتمالاً شکلی تکامل یافته‌تر از نمونه گذشته آن است.
خلاقیت دیروز توجه بیش‌تری به توده مردم داشته است که به سرشت طبیعی نزدیک‌تر بوده است و طرفداران خاص خود را دارد اما خلاقیت امروز که بر مبنای دانش و سلیقه فردی شکل گرفته است برای توده‌های مردم کم‌تر قابل درک اما تکامل یافته‌تر است.
به دلیل ذهن نامحدود انسان، خلاقیت در حال تکامل و پیشرفت است و هر روز ما شاهد آشکارسازی بخش‌های مختلفی از این مفهوم فوق‌العاده هستیم.
