خلاقیت ویژگی اساسی بشر است که طی سال‌ها مورد توجه محافل مختلف انسانی بوده است. عوامل مختلفی در کاهش یا افزایش آن موثر هستند که باید در جای خود مورد بررسی و کند‌و‌کاو قرار گیرند تا بتوان مسیر درستی را برای آن ترسیم کرد. این مقاله قصد دارد تا عوامل کاهش خلاقیت را با توجه به روان انسانی مورد تحلیل قرار دهد.
برخی از عوامل کاهش خلاقیت، منشا بیرونی دارند. تمسخر کردن یکی از این عوامل است که موجب کاهش خلاقیت از طریق کاهش اعتماد به نفس می‌شود. کودکانی که از لحاظ استعداد و نگرش هنری بسیار افراد خلاقی هستند در صورت تمسخر و عدم فهم مناسب از طرف اطرافیان دچار کاهش این ویژگی می‌شوند. تحقیر ایده‌های نو از طرف دیگران عامل دیگری است که موجب کم رنگ شدن این مقوله می‌شود. اکثر افراد خلاق روحیه حساسی دارند که در مواجهه با این اتفاقات صدمه می‌بینند که در طولانی مدت باعث خودسانسوری و کاهش خلاقیت می‌شوند. هیچگاه افراد را با یکدیگر مقایسه نکنید؛ چون هر فرد در زمینه‌ای متفاوت پرورش یافته و قطعاً دارای روحیه‌ای متفاوت خواهد بود. مقایسه اشتباه اثر با اثر دیگر در پیش چشم فرد خلاق موجب کاهش این خصیصه در او می‌شود که در واقع اثر نامطلوبی را بر کل جامعه خواهد گذاشت.
حالات درونی انسان ممکن است باعث کاهش قوه خلاقه او شوند. اضطراب یکی از عوامل مهم در نزول این ویژگی است. التهاب‌های درونی که موجب عدم تمرکز در فرد می‌شود نتیجه‌ای جز افول را در بر نخواهد داشت. از طرفی ترسی که از شما فرد محتاط‌تری را خواهد ساخت، مانع فعال کردن بخش‌های مرتبط در ذهن و به تبع مانع بروز تمامیت استعداد شما می‌شود. مشکلات روحی دلیل دیگری است که بر روی سطح خلاقیت تاثیر منفی خواهد داشت. به صورت کلی در زمانی که شما در حالت مناسبی از لحاظ روحی قرار ندارید، سطح خلاقیت شما در پایین‌ترین میزان ممکن خواهد بود. این علت باعث کاهش کیفیت عملکردی شما در تمام بخش‌های مرتبط خواهد شد.
به عنوان جمع بندی مباحث، در مواجهه با عوامل بیرونی تا جای ممکن خود را در معرض عوامل بیرونی کاهش خلاقیت قرار ندهید. مثبت اندیش باشید و سعی کنید تمامی عوامل منفی را از ذهن خود خارج کنید تا بتوانید به تدریج افزایش خلاقیت را در خود مشاهده کنید.
