تهران ۲۷ اسفند
با برنامه ای که ریخته بودیم ساعت ۱۰ صبح از خونه بیرون زدیم، طبق ذهنیاتمون حدود ۶ ساعتی مسیر داشتیم تا به مقصد اول سفرمون یعنی چوپانان برسیم. ولی تقریبا همه داشتن از تهران خارج میشدن و تو بزرگراه امام علی یک ساعتی تو ترافیک بودیم تا به بزرگراه آزادگان برسیم. خلاصه سرتون رو به درد نیارم که تا از تهران خارج بشیم ساعت ۱۲ شد و کمی از برنامه ای که تو ذهنمون بود عقب موندیم.
مسیرمون از قم و کاشان میگذشت و برای رسیدن به چوپانان باید به نایین میرفتیم و ازونجا راهمون رو به سمت خور کج میکردیم و ۱۵۵ کیلومتری رانندگی میکردیم تا به چوپانان برسیم. شما اگه بخواید تا اونجا برید از تهران تقریبا ۶۰۰ کیلومتر مسیر دارید.
مسیر تهران به چوپانان
هرچی از تهران به مقصدمون نزدیک تر میشدیم جاده خلوت تر میشد. بین مسیر قم به کاشان تصمیم گرفتیم ناهار بخوریم، غذا رو از قبل پخته بودیم و تو یکی از این فضاهای سرپوش که ماشینای راهنمایی رانندگی توش قرار میگیرن نشستیم و غذامون رو گرم کردیم و خوردیم.
هوا هم نیمه ابری بود و ابرای کومولوس در حرکت بودن تو آسمون و باد ملایمی هم میوزید. تو مسیر جایی وایسادیم تا با گلای زرد کلزا عکس بگیریم.
این گل ها برای درست کردن روغن مورد استفاده قرار میگیرن و اگه تو فصل مناسب کاشتشون که بهاره از مزرعه های کنار جاده قم کاشان رد بشید میبینیدشون و عکسهای جذابی میشه گرفت.
ویدیوی سفر به چوپانان رو میتونید از یوتوب میلادالدین ببینید
نزدیکای نایین بود که ماشین جوش آورد، هوا خیلی گرم نبود و برام عجیب بود که چرا اینجوری شد، قبل از سفر کامل ماشین رو چک کرده بودم. ولی حتما هنوز یه مشکلی بود که از دستمون در رفته بود، بعد اینکه ماشین کمی خنک شد، در رادیاتور رو باز کردم و آب با فشار زیاد زد بیرون، کمی زود درش رو باز کردیم و البته با احتیاطی که کردیم خداروشکر آسیب ندیدم و مشکلی پیش نیومد، تو فاصله باز کردن در رادیاتور مخزن انبساط ماشین رو چککردم که مربوط به رادیاتور بود و دیدم تهش کلی گل جمع شده و تعجب کردم. چون صبح که توش ضدیخ ریخته بودم گِلی تهش نبود. از قبل چندتا بطری آب خریده بودیم برای آشامیدن و ۲ تا ازونارو تو رادیاتور ریختم که آبش کم شده بود و به سمت چوپانان حرکت کردیم و چون دیروقت بود تصمیم گرفتیم فردا ببریمش تعمیرگاه تا ببینیم مشکل از کجاست. چون هوا خنک شده بود ماشین جوش نیاورد و به سلامتی ساعتای حدود ۸ رسیدیم چوپانان و اقامتگاهی که از قبل رزرو کرده بودیم.
اقامتگاه بومگردی کیخسرو
با کلی خستگی از ۸ ساعت رانندگی وارد اقامتگاه شدیم و با حال خوبی که از خانم زاهد که صاحب اقامتگاه بودن گرفتیم، کلی انرژیمون بالا اومد. این اقامتگاه ۱۰ سالی میشه که افتتاح شده و خانم زاهد و همسرشون بعد بازنشستگی تصمیم گرفتن به این روستا بیان و یه اقامتگاه کوچیک داشته باشن.
فضای داخلی این اقامتگاه کاملا سنتی بود و اتاق های کوچیک و سنتی ای در کنار هم داشت. اتاق ها دور یه حیاط کوچیک که یه باغچه کوچیک وسطش بود قرار داشت و خیلی آروم و بی سروصدا بود مثل خیلی از اقامتگاه های کویری دیگه و با اینکه تو مسیر بخاطر ماشین کمی اذیت شده بودیم، اقامت شب اولمون باعث شد حالمون بهتر بشه.
بخاطر طولانی بودن سفرمون، تصمیم گرفته بودیم برای کم کردن هزینه هامون بیشتر غذاهارو خودمون بپزیم و همه تجهیزات مورد نیاز برای آشپزی رو همراه خودمون داشتیم، شب رو کتلت خوردیم و بعد شام تو حیاط نشستیم و با خانم زاهد هم کلام شدیم و برامون چای آورد. هوای شبهای کویر اکثرا سرده و اون شبم تقریبا هوا همینجور بود. خانم زاهد کمی از داستانهایی که با مسافرای دیگه ای که اومده بودن برای اقامت تو چوپانان برامون گفت و همچنین ماهم از سفرایی که داشتیم و برنامه ای که برای ادامه سفرمون قرار بود داشته باشیم براشون گفتیم و قبل خواب تا بام روستا رفتیم و کمی اونجا تو شب فضای روستا رو دیدیم، این روستا با یه کوهی از ریگ جن که ابتداش ازونجا شروع میشد جدا شده بود و باعث میشد که شن به فضای روستا وارد نشه. بالاخره برگشتیم و تصمیم گرفتیم بخوابیم تا فردا رو با انرژی خوب شروع کنیم.
بادگیرهای زیبای چوپانان
چوپانان به منظم ترین روستای خشتی ایران معروفه و به محض وارد شدن به روستا بادگیرهای جذاب روی خونه ها توجهتون رو به خودش جلب میکنه، در کنار بادگیرها خیابونهای عریض این روستا خیلیدبه چشمتون میاد و براتون احتمالا سوال پیش میاد که سبک این روستا چرا با اکثر روستاهای دیگه ایران متفاوته، دلیل این موضوع اینه که نقشه این روستا توسط یه مهندس المانی حدود ۱۰۰ سال پیش کشیده شد و بخاطر ارتباطی که مردم اون منطقه با اروپاییها داشتن، شکل روستا به این شکل طراحی شد. و البته چون شغل اکثر ساکنین این روستا روندن ماشین سنگینه، خیابونهای عریض برای اونا بهترین انتخاب بودش. پس شما با روستایی متفاوت روبهرو میشید که با سبک معماری روستاهای دیگه فرق داره.
اگه به این روستا اومدید حتما عکس با بادگیرهای جذابش رو فراموش نکنید، بهترین راه برای گرفتن عکسهای جذاب اینه که برید روی پشت بوم های خونه ها تا تصاویر جذابی رو بتونید خلق کنید.
به این روستا سفر کردید؟