رو نوشتی از شعر خودم و حضرت حافظ درباره کرونا را که در سایتم نوشته‌ام جهت خوانش بیشتر اینجا منتشر می‌کنم. امیدوارم به زودی آرامش به ذهن‌های پر اضطراب ما برگردد.
کرونا نامه‌ای با کمک حافظ نوشته‌ام که دوست داشتم در این روزهای کرونایی با شما قسمت کنم.
امیدوارم حضرت حافظ از اینکه در غزل خوب و فوق‌العاده‌اش دست برده‌ام ناراحت نشود!
این شما و این کرونا نامه این روزها:
ژل برده‌ای ز دستم صاحب ژلان جفا را
کم کن که خون مردم آخر کُشَد شما را
ما ورشکستگانیم ویروس بی مروّت
الکل به جای ودکا در دست هر گدا را
صد روز در قرنطین اخبار کذب خواندیم
روغن بنفشه هیچ است در پیش سنگ خارا
در حلق ما چپاندی سیر و مگس فراری
بلبل کجا بخواند در سوگ گل عزا را
ای صاحب کرامت شکرانه جهالت
بی ماسک و خیلی راحت آهن بلیس یارا
حماقت دو گیتی تسلیم این دو حرف است
با ماچ و تاچ بغل کن ویروس کرونا را
در مرز هیچ کشور ما را گذر ندادند
ماهان تو می‌پسندی چینی بِبَر بیارا
آن تلخ وش که صوفی اُم الخَبائثش خواند
دیدی که ناجی‌ات شد تعطیل کن قضا را
میلاد خود نپوشید این خرقه‌‌ی می آلود
لیوان به دست بودم الکل شکست ما را
میلاد ماهیار
اگر جایی این شعر را منتشر می‌کنید لطفا با ذکر نام منتشر کنید.
اگر خوشتان آمد برای من نظری بگذارید. اگر بدتان آمد لطفا فحش ندهید.
به خاطر داشته باشید، ویروس را خوردن الکل نخواهد کشت، الکل آن هم 70 درصد بر روی سطوح مختلف باعث مرگ ویروس خواهد شد.
همه مشروبات قوی از جمله ودکا و ویسکی بین 40 تا 55 درصد الکل دارند.
پس به بهانه کشتن ویروس ننوشید. اگر می‌خواهید بنوشید، مثل ساسی مانکن به کودکان تعارف نکنید!
بنده قبلا هم شعرهایی به کمک حضرت حافظ نوشته‌ام.
بی شک شعر من به اندازه ایشان قدرتمند نیست. ولی به هر حال شعر من است و برای آن زحمت کشیده‌ام.
پس حتما برای رعایت حق کپی رایت بین دوستان با ذکر نام منتشر کنید.
