این روزا صحبت‌های متفاوتی می‌شنویم از اینکه نیروهای تک تخصصه و عمیق عملکرد بهتری دارن یا اونایی که به نوعی آچار فرانسن؟ فارغ از اینکه کدوم بهترن، میخوام تجربه شخصیمو با شما به اشتراک بذارم.
من از اون آدمایی هستم که به شدت به چند محوره بودن علاقه دارم. یعنی سختترین کار دنیا برام اینه که فقط یک کار انجام بدم. طراحی گرافیک، فیلمسازی، تدوین، جلوه‌های ویژه، تور مجازی، بازی سازی، طراحی سایت، برنامه‌نویسی و... کارهایی هستند که روزانه باهاشون مشغولم و گاهی با خودم فکر میکنم اگه یه نفر ازم بپرسه چکاره‌ای باید چه جوابی بدم؟ روی کارت ویزیتم چی بنویسم؟ و از این دست سوالایی که احتمالا خودت هم باهاشون درگیر هستی یا شاید قبلا بودی. مناسبترین عنوانی که برای خودم تونستم تاحالا در نظر بگیریم، مدیا آرتیست بوده. عنوانی که بنظرم بخش بزرگی از خدماتی که انجام میدم رو پوشش میده.
بریم سر اصل مطلب. تا حالا چندین بار میخواستم خودمو فقط به یک کار محدود کنم و به عمیقترین شکل ممکن فقط به یک تخصص بچسبم. نتیجه کاملا شکست‌آمیز بوده! نمیشه! انگار هنر و ریاضی شالوده‌ای گره خورده هستند؛ جوری که نمیتونی دست ببری و فقط یک تکه از این کالبد منسجم رو ازش جدا کنی. مثل مجسمه‌سازی که نخواد نقاش باشه! میشه بنظرت؟ برنامه‌نویسی که نخواد ریاضی‌دان باشه. آهنگسازی که نخواد روانشناس باشه! بنظرم تمام استعدادهایی که خداوند بهم عطا کرده حتما به یه قصد خاصی بوده. اگه هم اینطور نباشه حداقل توجیه خوبی برای چند محوره بودنمه. حالا یکم از دید فنی بررسی کنیم
آدمایی که چند محوره هستند و در انجام چندتا کار متخصص هستند (ولو نه کاملا متخصص) برای مدیریت پروژه‌های مولتی مدیا بسیار مناسب هستند. چون قبلا بنحوی با چالش‌های هر رشته درگیر بودن و الان بخاطر درک بهتر و هم‌ذات پنداری، منطقا تصمیم‌های بهینه‌تری اتخاذ می‌کنن.
بکارگیری این افراد در شرکت‌ها و علی الخصصوص در شرایط نابسامان اقتصاد جهانی، راهکار فوق‌العادیه. یک نفر که قادره کار چند نفرو انجام بده و بخاطر اشراف کلی، ارتباط سریعتر و قوی‌تری با دیگر همکارانش می‌گیره. باید بگم افراد چند محوره در یکی دو زمینه استعداد ناب و حتی نبوغ دارند. یه مدیر خوش فکر اگه همچین آدمی به تورش بگیره نباید به این راحتی‌ها از دستش بده. نه اینکه فکر کنی چون خودم اینجور آدمی هستم می‌گم! (انصافا نه کاملا).
دستمزد این آدما بالاس! و سوال اینه که بجای استخدام همچین نیرویی بهتر نیست که مثلا دوتا نیروی متخصص و تک محوره استخدام کنم؟ اگه شرکت شما کوچیکه بنظرم حتما از یه آدم چند محوره استفاده کن و اگه شرکت بزرگی داری آدمای چندمحوره را در سمت‌های مدیریتی قرار بده. یک نیروی چند محوره در راس و تعدادی نیروی تک محوره در مراتب اجرایی؛ بنظرم این بهترین ترکیب ممکنه.
عقیدم اینه که: گذشت اون دورانی که برای تعداد تخصص و یادگیری آدم‌ها حد و حصار قائل می‌شدن. هر آدمی بسته به ژنتیک، استعداد، محیط رشد و... اختیار داره که فقط یک فیلد رو جلو بره یا مثل من مثل تارزانی پر جنب و جوش به یکجا و یک چیز بسنده نکنه.
کدومش بهتره؟ سوال کاملا اشتباهه. هر دو نوع عالین، اگه سر جای خودشون قرار بگیرن.
نظر تو چیه؟
