یکی از مفاهیم کلیدی پرزانته معماری بحث ارائه آثار میباشد، البته منظور من از ارائه آثار مباحث سه بعدی سازی نیست بلکه مبحث نحوه نمایش آثار است.
به شخصه با وجود تمام پیشرفت های تکنولوژی و وجود تبلت ها در ابعاد و اندازه های مختلف، ولی باز هم نسخه چاپی آثار را بیشتر میسندم حال چه تک عکس چه دفترچه، یک جورایی حس بیشتری را منتقل میکند، بیننده ارتباط خیلی بهتری با آن برقرار می کند، نمیدانم چه سری درآن است هرچند که صفحات نمایشگر ها ، بسیارشفاف تر میباشند و قابلیت های بیشتری هم دارند اما باز هم این نسخه های چاپی آثارهستند که فضای حسی بیشتری را بوجود میآورند.
در این میان طراحی و تهیه یک دفترچه از نقطه صفر آن تا آخرین مرحله که چاپ باشد یک اصول بسیار سنگین گرافیکی را به همراه خود حمل می کند، از نوع جنس کاور دفترچه گرفته تا صفحه بندی، صفحه آرایی آن بسیار مهم است، نکاتی که متاسفانه خیلی از افراد که Portfolio های شخصی یا شرکتیشان را طراحی و تهیه میکنند، به این موضوعات دقت نمی کنند.
اما در بخشی از صحبت هایم گفتم کاور دفترچه مطمئنا اولین موضوع است که ببیننده را به خود جلب می کند، در اینجا من چند نمونه از کاورهای Portfolio هایی که بر اساس یک اصول کاملا صحیح طراحی شده اند را برای شما جمع آوری کرده، اگر دقت کنید طراحی ها حد و مرز ندارند بعضی ها بسیار پرکار و شلوغ و بعض ها در حد چند کلمه، اما چه چیزی باعث می شود همه این آثار زیبا به نظر برسند؟
اولین نکته رعایت اصول ترکیب بندی و قرار دادن آیتم مناسب در جای مناسب است. مورد دوم ماهیت و اصالت هر طرح است که با کاربری معماری آن دفترچه کاملا همسو شده است.
و مورد سوم انتخاب فونت است. به این شکل می توانیم بگوییم طراحی جلد سه اصل را مهم دنبال میکند.
اصل سفید خوانی است. در طراحی، حجم سفید خوانی باید مشخص شود. سفید خوانی ضریبی از کل صفحه است. در گذشته درصد سفید خوانی را به صورت چشمی و با حدس و گمان تعیین می کردیم. اما این درصد از قانون پیروی می کند. مثلا سفید خوانی کنار صفحه یک هفتم کل ستون های مطالب صفحه است. گاهی این مقدار به دو هفتم یا کمتر و بیشتر می رسد.
1- خواندن ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک برای مخاطب آسان تر از خواندن حروف صرفا بزرگ می باشد.
2- خواندن خطوط طولانی، نوشته ها، چشم را خسته می کند.
3- فضای نوشتاری که راست چین یا چپ چین بوده آسان تر از نوشته ای خوانده می شود که وسط چین باشد.
4- نوشته سفید روی زمینه سیاه سخت تر خوانده می شود، همچنین نوشتار رنگی، به ویژه روشن به سختی خوانده می شود.
5- حروف توپر، فشرده، یا ایتالیک برای بخش های مهم آورده می شود، چرا که آنها چشم را خسته می کند.
6- فضای نوشتاری خلووت معمولا بهتر از فضای نوشتاری شلوغ خوانده می شود.
منیع: سفید خوانی، هنرهای تجسمی
در این قسمت من چند نمونه هایی خوبی که می توانید بخاطر اصول کاملا درستشان از آنها الهام بگیرید برای شما آورده ام.
