بچه های دهه هفتاد و دهه هشتاد حد وسط ندارن ! یعنی یا هیچ بهره ای از تفکر نبردن و همه چیزشون از همین فضای مجازی تغذیه میشه یا بسیار پخته تر از سنشون فکر می کنن و اهل تفکر هستن .
حالا این بده یا خوب ؟
به عنوان یه دهه شصتی که قشنگ وسط دهه شصت افتاده پایین یعنی 65 ، می تونم ادعا کنم که بچه های دهه هفتاد و هشتاد برعکس هجمه ای که بهشون وارده توسط دهه شصتی ها و در کل جامعه ما ، اتفاقا راه زندگی کردن رو خیلی بهتر از همه بلد هستن و زندگی می کنن . و اتفاقا اینقدر بچه های اهل معالعه و تفکر داره این دهه هفتاد و هشتاد که خیلی بیشتر از دهه شصتی ها از زندگی جلو هستن . و این اتفاق خوبیه . این که این همه بهشون حمله میشه و هجمه بر علیه اونا هست به خاطر اینه که خیلی از افکار و رفتار اونا دقیقا همون چیزایی هست که ماها رو سوزوند و نذاشت رشد کنیم ، منتها اونا بهش تن نمیدن و زیر بارش نمی رن حالا با عصیان یا گفتگوی خارج از اصول یا هر چی . به شخصه کسی هستم که همیشه به دهه هفتادی ها نقد داشتم اما این نقد نباید باعث بشه خط انصاف رو رد کنیم و باید بپذیریم بچه های دهه هفتاد و هشتاد در مجموع هوشمندانه تر و بهتر از ما زندگی می کنن . و این اصلا هم غصه خوردن واسه ما نداره ، نوش جونشون . ما هم خیلی زندگی ها کردیم که اونا طعمش رو نچشیدن و حالا اونا هم خیلی زندگانی ها می کنن که ما نمی تونیم طعمش رو بچشیم . و اتفاقا خیلی از ماها از اینجا نسبت به هم دیگه زاویه می گیریم ، اینکه نمی تونیم ببینیم زندگی های هم دیگه رو و اونا رو متهم می کنیم به ندونستن و نچشیدن ، در حالی که خیلی از زندگی ها و طعم های اونا رو هم ما نه چشیدیم نه فهمیدیم . همین قدر ساده.
