اتوو اسکورزنی؛ مشهورترین کماندوی جنگ جهانی دوم در کتابش جنگ ناشناخته می نویسد: «من به خوبی می توانم درک کنم که ضدیت با حکومت توسط عده ای میهن پرست دلیر ، آینده نگر و لایق با هدف آزاد ساختن یا نجات کشور ترتیب می یابد اما اگر این کار در زمانی صورت بگیرد که ملتی می رود درگیر یک نبرد مسلحانه شود یا قبلاً درگیر شده است ، آن وقت جنبه اخلاقی و حقوقی آن فرق می کند . چون در این صورت فروپاشی دولت قویاً به دشمن کمک خواهد کرد و ضدیت با حکومت خود تبدیل به خیانت به میهن خواهد شد . نوع اخیر از خیانت ، در هر موقعیتی غیرقابل دفاع است و دیگر نمی توان از میهن پرستی گفتگو کرد.» شاید از این نوشته اسکورزنی نزدیک به چندین دهه گذشته است اما با خواندن دوباره و چند باره این متن می توان به عمق ماجراهای این روزهای کشور عزیزمان ایران برویم .
چیزی که در این چند وقت اخیر به صورت مالیخولیایی در فضای مجازی و رسانه ای غرب در حال انتشار و گسترش است نه یک ضدیت با حکومت بلکه یک خیانت آشکارا با میهن و ملت است ، که اگر این نبود پس چگونه می شد با آتش زدن پرچم یک کشور که نشان از هویت و اقتدار یک کشور است این گونه موج شادی و استقبال به راه افتد و این عمل قبیحانه در هر کجای کشور که رخ داده است به جای نکوهش مورد ستایش قرار گیرد . گروه ها و دسته هایی که مردم را تشویق به برهم زدن نظم عمومی و نبردهای خیابانی و خسارت زدن به اموال عمومی همچون ایستگاه های اتوبوس و ایستگاه های آتش نشانی و امداد می کنند جز دشمنی و خیانت به ملت خود چه چیز دیگر را دنبال می کنند ، یا آن عده ای که با دادن پیام های فراگیر در جهت حمله به زندان ها و دادگستری ها و کلانتری ها سعی در بر هم زدن امنیت و آسایش دارند جز این که قصد دارند جامعه ای نا امین و نا امن برای مردم عادی کوچه و بازار بسازند چه هدف دیگری را دنبال می کنند ، که همه ما خوب می دانیم با یک شب نبود ماموران انتظامی در یک منطقه چه جرم ها و جنایت ها که احتمال رخ دادن دارند .
نه این خواسته یک میهن پرست و یک فرد با هدف آزاد سازی کشور خود نیست و هر گز نخواهد بود که یک میهن پرست هرگز اینگونه به دنبال احقاق حقوق از دست رفته خود دست نخواهد زد . بدون شک با فروپاشی دولت و نظام فعلی کشور نه فقط کشورهای منطقه خاورمیانه که پرونده دشمنی آن ها با این مرز و بوم از دیرباز باز بوده که بسیاری از کشورهای غربی که جز دشمنی با این مردم که بارها آن را به اثبات رسانده اند ( به عنوان مثال هنوز داغ شهیدان هشت سال دفاع مقدس با دادن تجهیزات نظامی به جنایتکاری چون صدام برای مردمان ما تازه است ) نفع و سود خود را خواهند برد . وگرنه چگونه است همان هایی که تا دیروز مردم کشور ما را تروریست می خواندند و مردمان ما را ترسو خطاب می کردند به یک باره امروز آن ها را مردمی شجاع و دلیر می دانند ، همان هایی که در کشور خود چنان بستری فراهم کرده اند که اکثر ایرانی های مقیم آن کشورها برای فرار کردن از نخوردن برچسب های مختلف خود را غیر ایرانی معرفی می کنند تا بتوانند از نگاه پر از نفرت آن ها خود را در امان نگاه دارند . یا آن هایی که تا دیروز با هر دشمنی دست دوستی می دادند و بارها با افتخار از عملیات های ناجوانمردانه خود صحبت کرده اند امروزه به صف حامیان مردم ایران پیوسته اند یا همان به ظاهر هموطنانی که با کمک دولت های غربی تمام قدرت رسانه ای و تبلیغاتی خود را به کار می بندند تا ریشه های دین داری و اسلام و خانواده را در وجود مردمان ما خشک کنند اما این روزها با تمام قوا در پی بازیابی احقاق حقوق از دست رفته ما هستند . نه این گونه بخواهم شمارش کنم باید ساعت ها کاغذ را سیاه کنم و بنویسم .
به باور من چهره ای که در این مدت اخیر از رسانه های داخلی و خارجی از اعتراضات مردمی مخابره شده نه یک میهن پرستی آینده نگرانه بلکه تبدیل شدن افرادی جوزده و اغلب ساده باور به سربازهای پیاده یک بازی شطرنج ماهرانه است ، که به نوعی ندانسته در حال خیانت به ملت و کشور و به خصوص خودشان هستند . که این نوع اخیر از خیانت ، باید گفت غیر قابل دفاع ترین است و دیگر نمی توان پرچم دموکراسی خواهی و میهن پرستی را به آن ها سپرد . که بنا بر فراخوان ها و گفته های دشمنانی در حال تجمع هستند که فقط از وجود آن ها در حال استفاده ابزاری هستند و آن ها را تبدیل به اهرم های کرده اند برای رسیدن به اهداف خود و جالب این که این دشمنان هیچ احترامی هم برای آن ها قائل نیست ، نبوده و نخواهد بود . و باید گفت ملتی که با صراحت و سرسختی با چنین خیانتی برخورد نکند ، اصول اساسی موجودیت خود را به لرزه در می آورد ، صرف نظر از هر رژیم سیاسی که داشته باشند .
ترجیح می دهم مطلب خود را با جمله ای از کنراد آدناور اولین صدراعظم جمهوری آلمان فدرال ( آلمان غربی ) به پایان برسانم و از همه شما تقاضا کنم که مراقب باشیم دشمنان ، از ما در زیر پوست مهین پرستی و آزادی خواهی ، دشمن و خائن به میهن نسازند و اما آن جمله : «خیانت به میهن ، خیانت نسبت به ملتی است که شخص به آن تعلق دارد .»
