اگه برنامه نویس باشی حتما تا حالا برات پیش اومده که قطعه کدی رو کپی کنی و ازش استفاده کنی .
اگر هم تازه برنامه نویسی رو شروع کردی و هنوز دست به کپی پیست کردنت روون نشده خوندن این پست میتونه خیلی دستت رو روون کنه :)
یادمه وقتی خودم کارآموز بودم و سر یک باگ اساسی گیر افتاده بودم ، منتورم اومد بالای سرم و بعد بررسی کد هام پرسید که اینارو خودت نوشتی ؟ گفتم نه سرچ کردم ، گفت نفهمیدی و کپی کردی ! مگه نگفتم کدی که نمیفهمی نباید اصلا کپی کنی :/
بعد از اون اتفاق همیشه سعی میکردم هر جا که سرچ کردم ، یه کم اون کد رو بخونم بفهمم داستانش چیه بعد برم سراغ کپی کردنش !
در مورد فهم الگوریتم های استفاده شده در کد ها که خیلی خوب جواب می داد .
اما یه جاهایی از لایبرری های خاصی استفاده میشد که سر در نمیاوردم و یه جاهایی ام بود که اصلا کد ها گنگ بودن برام .
این جور مواقع میومدم اول کد ها رو به صورت سمپل اجرا میگرفتم و یه دیباگ روش انجام میدادم . نتیجه بهتر بود ، بهتر از خوندن صرف کد ها .
اما هنوز یه مساله وجود داشت ، بعدها که در روند توسعه مشکلی پیش میومد یا نیاز به تغییری بود و دوباره میرفتم سراغ اون کد ها ، می دیدم که اصلا هیچی ازش متوجه نمیشم و دوباره می رسیدم سر خونه اول :(
یه روزی تنبلی رو گذاشتم کنار و روشی رو پیاده کردم . روش این بود هر کدی که کپی میکردم حتما باید یه جوری امضای خودم رو روش میذاشتم ! از اسم متغیر ها گرفته تا نوع پیاده سازی کد رو جوری که برای خودم قابل فهم باشه تغییر میدادم . برای تغییر دادن نیاز بود حتما کد رو خوب بفهمم و چون کد ها رو یه جورایی بومی کرده بودم بعد ها هم برای فهمیدنشون خیلی با چالش روبرو نمی شدم .
اگه اینطوری کپی کنی بیشتر یاد میگیری ;)
