ویرگول
ورودثبت نام
میلاد جمالی
میلاد جمالی
خواندن ۴ دقیقه·۷ سال پیش

فیزیک برای من

چهارم دبستان، اون موقع عاشق درس علوم بودم و البته بخاطر تکالیف سخت ریاضی که کلاس دوم اشکم رو درآورده بود، از ریاضی کینه به دل گرفته بودم، من از زیاد نوشتن متنفرم! روزی از روزها، خیلی اتفاقی با چیز عجیبی آشنا شدم که سرنوشت من رو تغییر داد: نجوم

این عکس تأثیرگذار از تلسکوپ هابل، منطقه خالی از آسمان را نشان می‎دهد که فقط به اندازه یک دانه شن مساحت دارد!
این عکس تأثیرگذار از تلسکوپ هابل، منطقه خالی از آسمان را نشان می‎دهد که فقط به اندازه یک دانه شن مساحت دارد!

به خونه اومدم و با هیجان تمام و مثل ارشمیدس که یافتم یافتم میگفت، به مادرم گفتم: «مامان! مامان! می‎دونستی خورشید یک میلیون برابر زمینه؟! می‎دونستی خورشید ما هم مثل باقی ستاره‎ها، فقط یه ستارس؟» اون لحظه از شدت هیجان و خوشحالی می‎خواستم گریه کنم. عصر همون روز به جای شکلات یا عروسک بادی، از پدرم کتاب خواستم و وقتی که از سرکار برگشت برام این رو خرید:

اولین کتاب نجومی من
اولین کتاب نجومی من

حالا میلاد دیگه نمیخواد پلیس یا خلبان بشه. اون راهش رو انتخاب کرده و میخواد منجم بشه. از اون به بعد منجم مدرسه من بودم و اگه کسی سوالی درباره نجوم داشت اول پیش من میومد. اگر برنامه رصد یا آموزشی بود، منم بودم. و هر سال کتابخونه من از کتاب‎های نجومی پرتر و پرتر می‎شد.


من فهمیدم اگه بخوام یه منجم حرفه‎ای بشم باید اول توی دانشگاه فیزیک بخونم و با ریاضی هم آشتی کنم. اینجا بود که با فیزیک آشنا شدم، زیبایی خالص اما سخت! ولی وقتی پای عشق به میون بیاد، سختی مساله‎ای نیست.


از غول کنکور که بخاطر شرایط مملکتی و سلیقه متقاضیان، برای فیزیکی‎ها بیشتر شبیه به یه جونور ضعیف و بی‎حال شده بود گذشتم و دانشجوی فیزیک شدم. این بهترین حس دنیا بود. بلاخره قراره یه منجم یا کیهانشناس بشم؛ ولی یه چیز دائم قلب من رو می‎شکست، نظرات عالمانه اطرافیان درباره رشته فیزیک!


-چرا فیزیک؟ خُب آخرش که بیکاری!
-با رتبه‎ای که آوردی می‎تونستی تو شهر خودت مکانیک بخونی!
-اووووه! فیزیک خیلی سخته، برو مدیریت، هنوز وقت داری انصراف بدی ها!
-این که کار توش نیست. چجوری خرج زن و بچتو میدی؟ تو مردی، قراره یه زندگی رو بچرخونی. باید حقوق می‎خوندی!
-من اگه جای تو بودم می‎رفتم یه رشته آدم‎وار!! مثلا مهندسی صنایع

اونا اصلا به علایق و خواست دیگران احترام نمی‎گذارن، خودشون رو دانای مطلق می‎دونن و مطمئنن که راهشون درسته. باشه! شما مکانیک و صنایع و حقوق بخونید، موفق و پولدار هم بشید. من می‎تونم گلیمم رو از آب بکشم. قرار نیست فقط مهندسا و وکلا پولدار باشن و فیزیکدانا بدبخت بیچاره‎هایی بشن که به نون شبشون محتاجن! راستش خودمم بهش فکر کرده بودم، خیلی بیشتر از عالِمان دلسوز اطرافم، بلاخره خودم بیشتر دلم برای زندگیم می‎سوزه تا علمای مهندسی و حقوق! با خودم گفتم فرض کنیم برم رشته مکانیک، آخرش که چی؟ درسته که خیلی فیزیک داره، ولی نجوم و کوانتوم که نداره! منم فقط یه سری درس رو پاس می‎کنم که خیلی لذت خاصی ازشون نمی‎برم و مهم‎تر این‎که باز هم بیکار می‎مونم. مگر مملکت کم پزشک و مهندس بیکار داره؟ اگه قرار باشه به جای فیزیک که توی دِلَمه، مثلا صنایع بخونم و آخرش بیکار باشم چه ضدحال بزرگی می‎خورم! من می‎تونم پول دربیارم، چه از فیزیک و چه از هر چیز دیگه‎ای.


اما درباره علما، اصلاً نمیتونم درکشون کنم. همونجوری که اونا نمیتونن درکم کنن. دنیای ما دو تا دنیای کاملا متفاوته. اونا درگیر قانون وظیفه، من درگیر عاشقانه! دوست ندارم مثل اونا باشم. زامبی‎هایی که با بی‎علاقگی سر کار کسل کنندشون می‏رن تا پول دربیارن و شکم زن و بچه رو سیر کنند.


فیزیک، عاشقانه‎ترین راهی بود که می‎تونستم برم. با آدم‎های فوق‎العاده‎ای آشنا شدم، با حقیقت‎های هیجان‎انگیزی روبه‎رو شدم، بیشتر وقتم رو خوشحالم و با لذت سر کلاس می‎شینم. وضعیت مالی خوبی هم ندارم، پس مجبورم کار کنم و این برای من خیلی لذت‎بخش هست بعد از پایان کارم، بچه‎ای بره خونه و با هیجان تمام و مثل ارشمیدس که یافتم یافتم میگفت، به مادرش بگه: «مامان! مامان! می‎دونستی خورشید یک میلیون برابر زمینه؟! می‎دونستی خورشید ما هم مثل باقی ستاره‎ها، فقط یه ستارس؟» همین شغل (معلم نجوم دبستان و مهدکودک) بسیار دوست‎داشتنی و باحاله و البته مفید. مگه نه؟


پس نتیجه می‎گیریم:


کاری رو که دوست داری انجام بده: این برای من یه قانونه، کاری که دوست داری انجام بده و از کار کسل کننده و عذاب‎آور بپرهیز! تا حالا که خیلی خوب عمل کرده و از من آدم بهتری ساخته_خیلی بهتر! اگر داری برای انتخاب رشته تصمیم‎گیری می‎کنی به این نکته خیلی توجه کن.


به انتخاب دیگران احترام بذار: نگو میاس بری یه رشته آدم‎وار (این واقعا اشک طرف رو درمیاره! هرچند ممکنه اصلاً به روی خودشم نیاره که چقدر ناراحت شده) اگه موهای دوستتون بلند بود هی نگید برو کوتاهشون کن. سعی نکنید ناراحت کننده باشید. این نه شما رو باحال می‎کنه و نه از شما قهرمان می‎سازه.


با عجله و زمانی که عصبی هستی چیزی ننویس: وگرنه متنتون مثل متن من پر از غلط های گرامری و املایی میشه ?

علمفیزیکشغلعلاقه
فیزیک‎خوان - ساده
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید