وقتی نیاز تو جامعه وجود داره و از حرکتی هم استقبال مردمی میشه، وظیفه قانون گذاران: پر کردن چاله چوله های سیاستگذاری و سرعت بخشی به رفع اشکالات قانونیه. و نه اینکه درش را تخته کنی بری خونه بشینی.
سرعتی که استارت آپهای ایرانی در پیشرفت و گسترش کار دارن، با اینهمه معضل و سختی و کمبود و با کمترین حمایتهای مالی و بانکی، دلیلش تشنگی مردم به پیشرفت و دست و پازدن برای حرکت کردن به جلو هست. دمشون گرم.
همه جای دنیا: تازه فارغ التحصیل یا جوونهای مستعد و کاری که تازه وارد بازار کار میشن، بی پول و مفلس هستند و احتیاج به حمایت سرمایه گذاری و قانون گذاری دارن.
دنیای الان و از الان به بعد، دنیای کارمندی و بازنشستگی نیست. دنیای کارآفرینی هست، خیلی به استقلال و خودکفایی مملکتها کمک میکنه. ربطی به جغرافیا هم نداره، این سیل اومده و ایران را هم با خودش میبره. بیایم شنا یاد بگیریم.
مردم کار خودشونو میکنن: اختراع، ابتکار، استقبال
مسوولین کارشون را بکنند: قانونگذاری، سیاستگذاری
چه کسانی در زمینه تکنولوژیهای نو در ایران قانونگذاری میکنن؟ تحصیلاتشون چیه؟ استراتژیشون چیه؟ استراتژی کلان در این زمینه چیه؟ آیا دستورالعملی تدوین شده هست؟ برنامه راهبردی چندساله در این زمینه وجود داره؟
