قرنطینه اجباری برای هم عصران و هم دوره ای های ما تجربه سخت و برای برخی از اعضای جامعه انسانی علاوه بر سختی، تلخ و پرهزینه هم بوده. این اتفاق آثار زیادی در جامعه بشری برجای گذاشته که الزاما همه اونها قابل بازگشایی و طرح نیست و با احترام به بخشی از جامعه که درد از دست دادن عزیزان شان تلخ ترین برش عصر همه گیری کرونا بوده است باید عرض کنم که البته اتفاقات مثبتی هم از این رویداد ایجاد شده و بر جا خواهد ماند که حاصل عبور بشر از فاز اولیه مواجهه با این پديده ناشناخته و چیره شدن بر ترس ناشی از اون بهحساب میاد.
اگر بخواهیم در یک عنوان کلی همه این اتفاقات را دسته بندی کنیم معتقدم می‌شود گفت که سبک زندگی انسان‌ها دچار یک تحول جدی شد و تراز استفاده از ابزارهای دیجیتال به ویژه اسمارت فون ها که عمومی ترین ابزار دیجیتال محسوب می‌شوند را به شکل محسوسی بالاتر کشید. در ذهن تک تک نزدیکان مان اکثر شئون فردی و اجتماعی به پارادیم دیجیتایز شیفت کرده یا دست کم حرکت به مقصد آن را آغاز کرده و بنابراین انتظار دور از ذهنی نیست که نوآوری های اجتماعي مبتنی بر فناوری های همراه، مسیر خود را در تغییر سبک خرید، سبک مطالعه،سبک درس خواندن، سبک یادگیری مهارت، سبک حال و احوالپرسی های خانوادگی، سبک سرمایه گذاري و زندگی مالی و هزاران سبک دیگر بسیار هموارتر ببینند
بنابراین صرف نظر از جنبه های زمخت و دردناکش، همه گیری کرونا سبک زندگی ما انسان های هم زیست بر کره زمین را از یک سبک زندگی کلاسیک به سمت عصر دیجیتال سوق داد و باعث کاهش فاصله و گپ بزرگ میان تکنوفوب ها (بیزار های تکنولوژی)با تکنوگیک ها (خوره محصولات و گجت ها) به معنای حقیقی کلمه شده است.
با این وجود، میشه گفت همه گیری کرونا و این خونه نشینی سراسری در جهان؛ چه حاصل تصمیم گلوبالیست ها یا مجمع مخفی اداره جهان برای حفظ اقلیم بوده و یا برنامه شرورانه بیل گیتس? برای پیاده‌سازی برنامه واکسیناسیون جهانی و برده سازی مدرن ?و یا حتی زمینه‌ای برای توسعه بی سر و صدای تکنولوژی 5G !!! هرچی که بود باعث شد بشر زمان بیشتری رو در سبک زندگی جدید ذخیره کند. برای خود من این تجربه ملموس بود. برای مثال دیگه برای خریدن نون سنگک تو صف نانوایی کمتر حضور پیدا کردم و یا مثلاً مدتی است که impulsive shopping که ناشی از چرخ زدن توی پاساژها و خرید هیجانی است رو تجربه نکردم. برای من تجربه استفاده از اپلیکیشن های آموزش و یادگیری دوره های آنلاین مثلCoursera, و Lynda,و ... ابزارهای یادگیری زبان خارجی نظیر wordup, doulingo, خیلی در ژرف تر کردن دانشم اثرگذار بود. بعلاوه اینکه دایره لغاتم از زبان هایی که دنبالشون میکنم هم رشد قابل قبولی کرد یا مثلا بخاطر فرار از الکل بازی و ضدعفونی کردن کتاب که گاهی با موج و معوج دار شدن جلد کتاب هام همراه بود، مجبور شدم رو بیارم به کتابراه (اپلیکیشن مطالعه کتاب) اینم بگم که من کلا روی جلد و جعبه چیزایی که میخرم حساسم و دلم میخاد نو بمونن?
در نهایت یکی از جدید ترین و به درد بخورترین تکنیک هایی که حاصل وبگردی بیشتر ناشی از قرنطینه اجباری بود اینه که تونستم امکان voice over typing کیبورد گوگل رو بشناسم و تجربه روزنگاری سریعتر، جذاب تر و بهتری در اپلیکیشن note داشته باشم. همین مطلبی که الان به صورت متن تقدیم نگاه تون شد برای گوگل دیکته کردم و اون به راحتی در نقش تایپیست من برام عمل کرد...خلاصه اینکه من به کمک موبایل و نرم افزارهای کاربردی اون تونستم وقت بهتری رو برای توسعه ظرفیت های فردی خودم صرف کنم.
در نهایت باید عرض کنم که جایی خوانده بودم که استیو جابز در سال های آخر حيات اش گفته بود که در آینده نزدیک هر فرایند و کسب و کاری که با تکنولوژی‌های در مسیر on the go پیوند نخورد و باز تعریف نشود محکوم به طرد و محو شدن در جامعه جهانی خواهد بود. شاید بتوان نقطه آغاز این پیش بینی را همین سال ۲۰۲۰ خواند که آبستن حوادث متفاوت و چالش برانگیزی بود
#روایتگرباش
#روایتگر_باش
