حفر چاه دستی یک روش سنتی و اقتصادی برای به دست آوردن آب زیرزمینی است. این روش در مناطقی که دسترسی به منابع آب محدود است، استفاده می‌شود. در این روش، یک چاه عمیق به وسیله ابزار ساده‌ای مانند تیغه یا به‌کارگیری دسته تا حدی کنده می‌شود تا به آبزیرزمینی دسترسی پیدا کند.
محل مناسب انتخاب می‌شود: قبل از شروع حفاری، محل مناسب برای حفر چاه باید انتخاب شود. بهتر است محلی رواناب نزدیک بهیچ مانعی نداشته باشد و از لحاظ اقتصادی بهینه باشد.
تجهیزات لازم تهیه می‌شود: ابزارها و تجهیزات لازم برای حفر چاه مانند تیغه‌ها، دستگیره، تیغه‌ها و چکش‌ها باید قبل از شروع کار آماده شوند.
شروع حفری: با استفاده از ابزارهای حفری، شروع به حفر چاه کرده و به تدریج عمق چاه را افزایش می‌دهیم. خاکی که توسط حفاری برداشت می شود برای پیشگیری از انفجار خاک از مجاورت چاه دور شوند.
نصب اجزاء چاه: پس از رسیدن به سطح منبع آب زیرزمینی، جلوی چاه به کمک تجهیزات مانند چرخه آب قدیمی ضد خروج گل و گیاهان مزارع محیا می‌شود. سپس از ساکنان یا یک تکنسین حرفه‌ای برای تجهیزات داربستی به محیط مشاوره و کاوش شفافیتی
با وجود این که حفر چاه دستی یک روش ارزان و قابل استفاده است، اما باید توجه داشت که این روش به ریسک هایی نظیر آلودگی آبزیرزمینی و آب چاه، ریسک انفجار و زمین‌لغزش ارتباط مستقیم دارد. بنابراین، قبل از حفر چاه دستی، مطالعه دقیق، مشاوره متخصصان و پیگیری تجویزات بهداشتی ضروری است. همچنین، باید معیارهای قانونی و بهداشتی را رعایت کنید.
در نتیجه، حفر چاه دستی یک راه ساده و اقتصادی برای به دست آوردن آب در مناطقی است که به منابع آب محدود دسترسی دارند. با رعایت تمام مسائل بهداشتی و ایمنی، این روش می‌تواند به عنوان یک جایگزین ارزان برای سیستم‌های آبدهی رسمی استفاده شود.
