پیچ گوشتی ها اشکال و اندازه های مختلفی دارند. ویکی‌پدیا 42 نوع مختلف پیچ گوشتی را فهرست می‌کند - از معمولی تا تقریباً ناشناخته. در اینجا ما به چهار مورد از رایج‌ترین انواع تیغه‌های مسطح، فیلیپس، آلن و تورکس خواهیم پرداخت. اینها همه انواعی هستند که اکثر افراد هواپیما از آنها استفاده کرده اند یا حداقل آنها را شنیده اند. بیایید ببینیم کدام نوع برای کارهای مختلف مناسب است و چگونه از آنها استفاده کنیم.
پیچ گوشتی تیغه تخت و پیچ های مربوط به آن به قرن پانزدهم باز می گردد که اولین بار در اسلحه های آن زمان دیده شد. آنها همچنان به محبوبیت خود ادامه می دهند زیرا آنها دستگاه های ساده و مؤثری برای بستن اجسام نسبتاً کوچک به یکدیگر هستند. گفته می‌شود، همه آنها در میان هواپیماسازان محبوب نیستند، زیرا تا حد زیادی با پیچ‌ها و پیچ‌گوشتی‌های فیلیپس جایگزین شده‌اند. با این وجود، هر مکانیک خوب مجموعه ای از اندازه ها را در جعبه ابزار خود خواهد داشت.
برای به دست آوردن عملکرد خوب از یک پیچ گوشتی تخت، مهم است که عرض و ضخامت تیغه را با پیچ مطابقت دهید. بدیهی است که یک تیغه خیلی بزرگ به خوبی در شکاف پیچ قرار نمی گیرد. یک تیغه خیلی کوچک ممکن است با شیار درگیر شود، اما شل بودن آن احتمالاً وقتی پیچ را سفت می‌کنید به شکاف آسیب می‌زند. به همین دلیل است که افرادی که از پیچ های شکاف دار استفاده می کنند، مانند اسلحه سازان، مجموعه بزرگی از پیچ گوشتی های تخت در عرض ها و ضخامت های تیغه های مختلف خواهند داشت. بیشتر مکانیک ها نیازی به انجام چنین سرمایه گذاری ندارند، اما مجموعه ای از پیچ گوشتی های مسطح نیم دوجین احتمالاً برای انجام کار خوب لازم است.
پیچ گوشتی های تخت، انحراف زیادی را تحمل نمی کنند. اگرچه می توان برخی از نوک تیغه را تحمل کرد، اما نباید بیش از حد باشد. در هر صورت با نگه داشتن پیچ گوشتی دقیقاً در راستای محور پیچ بهترین نتیجه را به دست خواهید آورد.
بیشتذ بخوانید : آشنایی با کاربرد انواع پیچگوشتی
پیچ و پیچ گوشتی فیلیپس در دهه 1930 ساخته شد و اولین ظاهر تجاری آنها در کادیلاک 1936 بود. ایده اولیه پیچ فیلیپس محدود کردن مقدار گشتاوری بود که می‌توان روی پیچ اعمال کرد. عمل بادامک پیچ و درایور لقمه را به سمت بالا و از شکاف متقاطع خارج می کند. به طور عجیبی این ویژگی است که اکثر کاربران آن را دوست ندارند زیرا منجر به ایجاد شکاف‌هایی در پیچ‌ها می‌شود – با این حال، شکاف باگر بهتر از پیچ شکسته است.
پیچ‌ها و درایورهای فیلیپس در اندازه‌های مختلف از #000 برای جواهرسازها تا #4 یا #5 برای پیچ‌های بسیار بزرگ هستند که اغلب توسط مکانیک‌های هواپیما دیده نمی‌شوند. متداول‌ترین اندازه‌ها عبارتند از شماره 1 که در پیچ‌های ماشینی 4-40 یافت می‌شود، شماره 2 برای پیچ‌های ماشینی 6-32 تا 10-32 مناسب است و شماره 3 روی پیچ‌های ماشینی از #12 تا ¼ اینچ کار می‌کند. همانطور که می بینید، اگر یک مکانیک هواپیما فقط یک پیچ گوشتی فیلیپس داشته باشد، باید شماره 2 باشد. در واقع، داشتن بیش از یکی از این موارد در صورت آسیب دیدن یا گم شدن ایده خوبی است.
پیچ گوشتی سر فیلیپس احتمالاً کمترین تحمل را در برابر ناهماهنگی انواع مختلف درایورها دارد. هر نوک ابزار به طور قابل توجهی باعث کاهش نیش در شیار پیچ می شود و به راحتی می تواند منجر به آسیب سر پیچ شود.
شاید آچارهای آلن را به عنوان پیچ گوشتی در نظر نگیرید، اما از آنها برای سفت کردن و باز کردن پیچ های درپوش سر سوکت استفاده می شود. آنها به سبک آشنای L، سبک دسته T یا در سوکت برای جغجغه های با اندازه های مختلف عرضه می شوند. بیشتر مکانیک ها مجموعه ای از آچارهای آلن را در اندازه های متریک و SAEبرای هر کاری که ممکن است پیش بیاید می خواهند. آنها گران نیستند، بنابراین احتمالاً این سرمایه گذاری خوبی خواهد بود. یکی از اندازه هایی که من دوست دارم آن را در دسترس داشته باشم 3/32 اینچ است که برای حذف اکثر وسایل اویونیک از پانل ابزار استفاده می شود.
نوع خاصی از آچار آلن وجود دارد که دارای انتهای توپی است. این مقدار زیادی ناهماهنگی را تحمل می کند و در موقعیت های خاص بسیار مفید است. یکی از این نمونه ها پمپ سوخت Lycomingاست که در آن تراز کامل ابزار غیرممکن است. فقط مراقب آچار توپی باشید. دارای سطح تماس کوچکتری در داخل سر شش گوش است و بنابراین در صورت اعمال گشتاور زیاد می تواند به بست آسیب برساند. این امر به ویژه در مواردی که بست قبلاً آسیب دیده است صادق است.
یکی از مزیت های آچار آلن این است که بر خلاف پیچ گوشتی های تخت یا فیلیپس، در هنگام سفت کردن، بعید است به پیچ آسیب برساند.
بیشتر بخوانید: با ضروری ترین لوازم تخصصی مکانیکی آشنا شوید
از زمان ظهور آنها در سال 1967، پیچ‌ها و پیچ‌گوشتی‌های Torx در بسیاری از کاربردهای صنعتی محبوب‌تر شده‌اند، اما در هوانوردی جا نیفتاده‌اند. مزیت بزرگ آنها این است که لیز نمی‌خورند و حتی چسبندگی بهتری نسبت به پیچ‌گوشتی‌های آلن دارند و باعث می‌شوند که گشتاور بیشتری برای سفت شدن داشته باشند. آنها به ویژه برای درایورهای برق مناسب هستند. با این حال، درایورهای قدرت برای جلوگیری از شکستن پیچ ها، باید تنظیمات گشتاور آنها را محدود کنند.
از آنجایی که این پیچ ها به ابزار خاصی برای نصب و برداشتن نیاز دارند، درجه ای از مقاومت در برابر دستکاری را ارائه می دهند. طرف دیگر این است که اگر به پیچ Torxبرخورد کنید و پیچ گوشتی صحیح را نداشته باشید، واقعاً گیر خواهید کرد. احتمالاً باید روی یک مجموعه اولیه از درایورهای Torxسرمایه گذاری کنید تا در آینده از برخورد با پیچ Torxناامید نشوید. در نهایت، بست های Torxخاصی برای مقاومت در برابر دستکاری با یک نقطه برجسته در وسط فرورفتگی طراحی شده اند. برای جدا کردن این بست به ابزار خاصی نیاز دارید.
اکثر شرکت های بزرگ ابزار، پیچ گوشتی های برقی شارژی می سازند. محبوب ترین مدل توسط DeWaltساخته شده و حدود 80 دلار قیمت دارد. دارای بیت های قابل تعویض برای کار با رایج ترین انواع و اندازه های پیچ است. نقص آن این است که حداکثر گشتاور را نمی توان از پیش تعیین کرد. با حدود 70 تا 100 دلار بیشتر، میلواکی و ماکیتا، در میان دیگران، واحدهایی می سازند که حداکثر گشتاور بیشتر و تنظیمات حداکثر گشتاور قابل تنظیم را ارائه می دهند. بسیاری از مته ها به عنوان پیچ گوشتی های برقی نیز به خوبی کار می کنند، اما استفاده از آنها در مکان های تنگ دست و پا گیرتر است. مزایای بزرگ آنها عمر باتری بیشتر بین شارژ و حداکثر گشتاور بیشتر است.
همه پیچ گوشتی های برقی دارای محدودیت های اولیه مشابه مشابه دستی خود هستند، زیرا باید با پیچ در یک راستا قرار گیرند تا از آسیب رساندن به سر پیچ یا لیز خوردن و آسیب رساندن به سایر قطعات جلوگیری شود. پیچ گوشتی های برقی با سرعت و قدرت خود این مشکل را برجسته می کنند.
برای اکثر مردم، تنظیم گشتاور برای یک پیچ "خوب و محکم" است بدون اینکه بدانند واقعاً به چه معناست. پیچ‌های فیلیپس در برابر سفت شدن بیش از حد با عمل بادامک داخلی خود که تمایل دارند پیچ گوشتی را هنگام سفت کردن بیش از حد از شکاف خارج کنند، مقاومت می‌کنند. با این حال، تلاش مصمم می تواند بر این ویژگی غلبه کند.
ممکن است تعجب آور باشد، اما تنظیمات گشتاور توصیه شده برای پیچ ها با اندازه های مختلف، درست مانند پیچ ها و مهره ها وجود دارد. بیشتر مردم پیچ گوشتی های گشتاور ندارند، اما معمولاً توسط جواهرسازان، اسلحه سازان و مکانیک دوچرخه استفاده می شود. بیشتر مکانیک های هوانوردی پیچ گوشتی گشتاور ندارند و در بیشتر موارد واقعاً به آن نیاز ندارند، اما آگاهی از گشتاور لازم است.
یک مته برقی بی سیم می تواند بیش از 1000 اینچ پوند گشتاور تولید کند. به عنوان یک نقطه مرجع، یک پیچ AN3 یا پیچ 10-32 فقط به حدود 30 اینچ پوند گشتاور نیاز دارد تا به درستی سفت شود. از نظر عملی، این بدان معنی است که هنگام استفاده از مته به عنوان یک پیچ گوشتی برقی، واقعاً باید حداکثر گشتاور را کاهش دهید. دلیل واضح این است که احتمال چرخش بیش از حد پیچ را کاهش دهیم و همچنین از آسیب رساندن به شکاف پیچ جلوگیری کنیم که احتمال آن بسیار بیشتر است.
بررسی منابع مختلف اینترنتی برای تنظیمات گشتاور پیچ طیفی از نتایج را به همراه داشت. در اینجا من جدولی از میانگین آن اعداد برای پیچ های فولادی ضد زنگ را جمع آوری کرده ام. این اعداد برای نخ های خشک است.
بیشتر بخوانید: خرید ترکمتر با بهترین قیمت و کیفیت
در دنیای پزشکی، اصطلاح "استفاده بدون برچسب" به هر گونه استفاده از دارو یا دستگاه پزشکی که در لیست موارد استفاده مورد تایید FDA نیست، اطلاق می شود. به نظر می رسد پیچ گوشتی ها، به خصوص پیچ گوشتی های تخت، کاربردهای زیادی دارند. برخی از این کاربردها خوب هستند، اما برخی دیگر را می توان با ابزار دیگری بهتر انجام داد.
یک پیچ گوشتی می تواند به عنوان یک خراش دهنده استفاده شود، اما یک اسکراپر واقعی کار بهتری را انجام می دهد و کمتر احتمال دارد به بخشی که خراشیده می شود آسیب برساند. همچنین می توان از آن به عنوان پانچ استفاده کرد، اما پانچ کار بهتر و ایمن تری را انجام می دهد و باید به راحتی در جعبه ابزار شما موجود باشد. من از پیچ گوشتی بسیار کوچک فیلیپس به عنوان ابزار تراز استفاده کرده ام، حتی اگر باید اعتراف کنم که پانچ با اندازه مناسب احتمالاً انتخاب بهتری است. یک پیچ گوشتی با تیغه تخت نیز می تواند به عنوان میله بازکن استفاده شود و اغلب ابزار جایگزین خوبی در دسترس نیست.
استفاده از پیچ گوشتی برای مهره شکن تایر ایده بسیار بدی است. این یک راه عالی برای آسیب رساندن به چرخ یا ایجاد سوراخ در یک لوله است. ایده بد دیگر استفاده از یک پیچ گوشتی برای یک هادی الکتریکی برای پرش از روی پایانه های داغ است. زمانی که نمی‌توانستم کلید را پیدا کنم، تراکتورسازی را به این شکل شروع می‌کردم. آن زمان ایده بدی بود و هنوز هم هست.
اگر دسته پیچ گوشتی شکسته است، باید تعویض شود. با این حال، اگر تیغه آسیب دیده باشد، اغلب می توان آن را با آسیاب کردن فلز آسیب دیده و بازگرداندن آن به شکل اولیه خود، تعمیر کرد. پیچ گوشتی های تخت به راحتی با چرخ سنگ زنی یا سنباده رومیزی تعمیر می شوند. فقط مراقب باشید که فلز بیش از حد گرم نشود که با آبی شدن فلز مشخص می شود.
پیچ گوشتی‌های فیلیپس را می‌توان به همین ترتیب تعمیر کرد، اما مطمئن شوید که با پیچ گوشتی خوب با همان اندازه، صلب بودن نقطه جدید را مطابقت دهید. پیچ گوشتی های فیلیپس نوک تیز ندارند. فیلیپس شماره 1 چیزی را دارد که آنها به آن نقطه صریح می گویند. اندازه های بزرگتر بسته به اندازه، انتهایی تا حدودی مربع دارند. اگر نقطه به درستی ترمیم نشده باشد، پیچ گوشتی به خوبی کار نخواهد کرد.
پیچ گوشتی های Hexو Torx بسته به میزان آسیب ممکن است با ساییدن انتهای آسیب دیده ترمیم شوند.
مراقب پیچ گوشتی های خود باشید و از نوع و اندازه مناسب برای کار استفاده کنید. با استفاده از آنها برای کارهایی که با ابزارهای دیگر بهتر انجام می شوند از آنها سوء استفاده نکنید. با آنها درست رفتار کنید، تا سالیان سال به خوبی به شما خدمت کنند.
پیچ گوشتی ابزار ضروری است که برای نصب و برداشتن - و همچنین سفت کردن یا باز کردن - پیچ ها استفاده می شود. این معمولاً دارای یک محور بلند و گسترده است که به سر پیچ متصل می شود. سر پیچ داخل پیچ قرار می گیرد، در این مرحله با چرخاندن پیچ گوشتی، پیچ سفت یا باز می شود. اگرچه احتمالاً با طراحی اولیه پیچ گوشتی آشنا هستید، ممکن است از یادگیری شش واقعیت زیر در مورد آنها شگفت زده شوید.
در حالی که مشخص نیست چه کسی این پیچ گوشتی را اختراع کرده است، شواهد باستان شناسی نشان می دهد که آنها از قرون وسطی وجود داشته اند. نمونه هایی از پیچ گوشتی ها وجود دارد که در آلمان و فرانسه در طول قرن 15 مورد استفاده قرار می گرفتند. از آن زمان، پیچ گوشتی ها تقریباً به هر کشوری راه پیدا کرده اند.
در حالی که فیلیپس رایج ترین نوع درایو مورد استفاده است، پیچ گوشتی ها از بیش از 12 نوع درایو دیگر پشتیبانی می کنند. علاوه بر فیلیپس، می توانید پیچ گوشتی هایی با سر صاف، رابرتسون، سوپادریو، فیرسون و استاندارد صنعتی ژاپنی (JIS) پیدا کنید. البته نوع درایو نوع پیچ هایی را که می توان با آن پیچ گوشتی استفاده کرد مشخص می کند.
پیچ گوشتی های مختلف با دسته های مختلف طراحی می شوند. برخی از پیچ گوشتی ها دارای دسته چوبی هستند، در حالی که برخی دیگر دارای دسته فلزی هستند. حتی می توانید پیچ گوشتی هایی با دسته پلاستیکی پیدا کنید. دسته، بخش طولانی و نسبتاً گسترده ای از پیچ گوشتی است که هنگام استفاده از ابزار برای نصب یا برداشتن پیچ، آن را نگه می دارید.
هر دو پیچ گوشتی دستی و اتوماتیک موجود است. پیچ گوشتی های دستی نیاز به عملکرد فیزیکی و دستی دارند، به این معنی که برای نصب یا برداشتن یک پیچ باید آنها را نگه دارید و بچرخانید. در مقایسه، پیچ‌گوشتی‌های خودکار دارای یک روش کارکرد خودکار هستند که معمولاً با برق از پریز دیواری یا باتری تغذیه می‌شود.
سر پیچ مورد استفاده در برخی از پیچ گوشتی ها از مواد مغناطیسی ساخته شده است. هدف از این سر مغناطیسی این است که به پیچ گوشتی اجازه دهد تا پیچ را راحت تر بگیرد. همچنین به کاهش خطر گم شدن پیچ ها در حین برداشتن کمک می کند. بدون سر مغناطیسی، پیچ ممکن است بلافاصله یا اندکی پس از برداشتن از دید خارج شود.
اگرچه پیچ‌گوشتی‌ها قرن‌ها قبل وجود داشتند، اما پیچ‌گوشتی‌ها تا اولین انقلاب صنعتی رایج نشدند. انقلاب صنعتی راه را برای تولید سریعتر و ساده تر پیچ ها هموار کرد. با ظهور پیچ ها محبوبیت فزاینده ای برای پیچ گوشتی ها ایجاد شد.
