کاشت گونه روشی موثر در بهبود فرم، برجستگی و متوازن کردن صورت یک فرد است. این مورد به روش های گوناگون انجام می شود که یا بصورت تزریق فیلر یعنی چربی یا ژل بوده و یا طی عمل پروتز از جنس سیلیکون یا گورتکس تعبیه میشود. در این قسمت بیشتر به مسایل مربوط به پروتز پرداخته میشود.
احتمال کبودی موقت، ورم، بی حسی، سفتی پوست و محدودیت در جویدن بعد عمل وجود دارد.
محدودیت های رژیم غذایی و محدودیت های فعالیتی بسته به نحوه عمل شما دارد. توانایی حرکت دادن دهان و لب هایتان ممکن است به طور موقت کم شود.
زمان بازگشت به محل کار: 1 تا 2 هفته بعد از جراحی است.
ندرتاً عفونت احتمالی (که ممکن است پروتز نیاز به تعویض داشته باشد) و جایگذاری نامناسب (که منجر به عمل ثانویه می شود) ممکن است پیش اید. هماتوم و بی حسی در اثر آسیب اعصاب نیز از عوارض نادر است.
پروتزهای گونه دائمی هستند، ولی ژل و چربی بعد از مدتی جذب خواهند شد.
پروتز گونه با روش های زیبایی دیگر مانند لیفت صورت، لیفت پیشانی یا جراحی پلک ممکن است همزمان انجام شود. پروتزها از طریق برش زیر لب بالا و گاهی اوقات از طریق برش پلک تحتانی تعبیه میشوند.
بستری موقت
بیهوشی کامل و گاها نیمه بیهوشی
منبع: پروتز چانه
