نت برداری شده از مقالات علمی -تخصصی :
ﻓﯿﺸﺮ و ﻣﮏﻧﻮﻟﺘﯽ (2008) در ﭘﮋوﻫـﺸﯽ ﺑـﻪ ﺑﺮرﺳـﯽ راﺑﻄـﻪ ﺑـﯿﻦ روانآزردﮔـﯽ و رﺿـﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷـﻮﯾﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ، ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ روانآزردﮔﯽ و ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ زﻧﺎﺷـﻮﯾﯽ ارﺗﺒـﺎط ﻣﻌﻨـﺎداری وﺟـﻮد دارد. در ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﮐﻪاﺧﯿـﺮاً ﺗﻮﺳـﻂ اﺳـﺘﺮواد، دورﺑـﯿﻦ، ﺳـﺎﯾﮕﺎل، ﻧـﻮﺑﻼچ-ﻓﯿـﺪرز(2010) 1 و ﺑـﺎ ﻣﻮﺿـﻮع ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺑﺮ روی 118 زوج اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ، ﻧـﺸﺎن داده ﺷـﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻧﻈﯿﺮ درونﮔﺮاﯾﯽ، ﺑﺮوﻧﮕﺮاﯾﯽ و روانآزردﮔﯽ و رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ راﺑﻄﻪ ﻗﻮی و ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد دارد.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﺎوت، ﺗﻮرﮐﯿﻤﺮ، اوﻟﺘﻤﺎﻧﺲ(2008) 2 ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ راﺑﻄﻪ ﻗـﻮی ﺑـﯿﻦ آﺳـﯿﺐﻫـﺎی ﺷﺨـﺼﯿﺘﯽ و اﺧﺘﻼل در رواﺑﻂ ﺑﯿﻦﻓﺮدی، ﻣﻄﺮح ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﻼلﻫﺎی ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ در زوﺟﯿﻦ ﺑﺎ واﮐﻨﺶﻫـﺎی ﺑـﯿﻦﻓـﺮدی ﻣﺨﺘﻞ ﻧﻈﯿﺮ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی ﮐﻼﻣﯽ و آﻣﺎدﮔﯽ ﺑﺮای ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ. ﺳـﺎﭼﺮ و ﻓـﺎﯾﻦ(1996) 3 ﺑـﺮ اﯾﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ، ﭼﻬﺎر اﻟﮕﻮی ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎری و ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﮔﺮدﻧﺪ. اﯾﻦ ﭼﻬﺎر اﻟﮕﻮ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
وﺟﻮد ﺻﻔﺎت ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ وﺳﻮاس ﻓﮑﺮی-ﻋﻤﻠﯽ در ﻣﺮد و اﺧﺘﻼل ﻫﺴﯿﺘﺮﯾﮏ در زن، وﺟﻮد ﺻﻔﺎت ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﭘﺎراﻧﻮﺋﯿﺪ در ﻣﺮد و اﻓﺴﺮدﮔﯽ در زن، واﺑﺴﺘﮕﯽ و اﻧﻔﻌﺎل در ﻣﺮد و ﺗﺴﻠﻂ در زن، اﻓﺴﺮدﮔﯽ در ﻣﺮد و وﺟﻮد ﺻﻔﺎت ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﭘﺎراﻧﻮﺋﯿﺪی در زن.
ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه روی ﻧﻈﺎم ﺑﺎورﻫﺎ و اﻟﮕﻮﻫﺎی ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ-ﺗﻌﺎﻣﻠﯽ زوﺟﯿﻦ ﺷﺎد و دارای رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦﮔﻮﻧﻪ زوﺟﯿﻦ دارای وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ ﺑﺮﺟـﺴﺘﻪای ﻫـﺴﺘﻨﺪ (ﻫـﺎروی و ﻫﻤﮑـﺎران،
2002؛ ﮔﺎﺗﻤﻦ، 1993؛ ﺟﺎﮐﻮﺑﺴﻦ و ﮔﻮرﻣﻦ، 1995؛ ﮐﺎر .(2000 اﯾﻦ وﯾﮋﮔﯽ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
اﺣﺘﺮام، ﭘﺬﯾﺮش، اﺳـﻨﺎدﻫﺎی ﺷﺨـﺼﯽ درﺑـﺎره رﻓﺘﺎرﻫـﺎی ﻣﺜﺒـﺖ، ﺗﻌﺎﻣـﻞﻫـﺎی ﻣﺜﺒـﺖ زﯾـﺎد و ﻣﻨﻔـﯽ اﻧـﺪک، ﻣﺤﺪودﮐﺮدن ﺗﻌﺎرضﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺟﺰﺋﯽ و اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ، ﺗﺮﻣﯿﻢ ﺳـﺮﯾﻊ ﻗﻄـﻊ راﺑﻄـﻪ4، ﻣـﺪﯾﺮﯾﺖ در زﻣﯿﻨـﻪ ﺳﺒﮏﻫﺎی ﻣﺤﺎورهای5 ﻣﺘﻔﺎوت، ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار دادن ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و ﻗﺪرت.
زوﺟﯿﻦ ﺳﻌﺎدﺗﻤﻨﺪ و دارای رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ، رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺟﺎی ﻋﻮاﻣﻞ ﻣـﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﺷﺨﺼﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯽدﻫﻨﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل، »او ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد، ﭼﻮن ﮐﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ؛ ﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ او ﺑـﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد، ﭼﻮن ﮐﻪ در آن زﻣﺎن در دﺳﺘﺮس ﺑﻮد.« ﻧﺴﺒﺖ ﻣﺒﺎدﻻت ﻣﺜﺒـﺖ ﺑـﻪ ﻣﻨﻔـﯽ در زوﺟـﯿﻦ ﺷـﺎد و دارای رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﭘﻨﺞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﻮده اﺳﺖ (ﮔﺎﺗﻤﻦ، .(1993 ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ زوﺟﯿﻦ دارای رﺿـﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷـﻮﯾﯽ ﺑﻪ درﺟﺎﺗﯽ دارای اﺧﺘﻼف و ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎری ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، اﻣﺎ اﯾﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ دﻓﻌﺎت ﺗﻌﺎﻣﻞﻫﺎی ﻣﺜﺒﺖ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻌﺎدل ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﯿﺮد. زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ زوﺟﯿﻦ ﺑﺎ اﺧﺘﻼف و ﻧﺎﺳـﺎزﮔﺎری ﻣﻮاﺟـﻪ ﻣـﯽﺷـﻮﻧﺪ، آﻧﻬـﺎ ﻧﺎﺳـﺎزﮔﺎری و اﺧﺘﻼف ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺟﺎی ﺳﺮزﻧﺶ و اﻫﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮ، ﺑﻪ ﻣﺴﺄﻟﻪای اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ. اﯾﻦ ﻧﻮع رﻓﺘـﺎر، ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ از ﻧﮕﺮش ﮐﻠﯽ اﺣﺘﺮامآﻣﯿﺰ ﻫﻤﺴﺮان ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از وﯾﮋﮔـﯽﻫـﺎی زوﺟـﯿﻦ ﺳـﻌﺎدﺗﻤﻨﺪ و دارای رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ (ﮐﺎر،.(2004
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻫﻤﺴﺮان ﺷﺎد و خوش بین دارای رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از ﻗﻄﻊ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﮐـﻪ ﻧﺎﺷـﯽ از ﺗﻌﺎرضﻫﺎی ﻣﻮﻗﺘﯽ اﺳﺖ، آن را ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و اﺟﺎزه دورهﻫﺎی ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻗﻄﻊ ارﺗﺒﺎط، اﺧﻢ و ﺑـﯽاﻋﺘﻨـﺎﯾﯽ را ﻧﻤﯽدﻫﻨﺪ. ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻤﺴﺮان دارای رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ، ﺗﻌﺎرضﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد در راﺑﻄـﻪ زﻧﺎﺷـﻮﯾﯽ را ﺑـﺎ ﭘـﺬﯾﺮش ﺗﻔﺎوتﻫﺎی ﻓﺮدی ﺣﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﻓﺮآﯾﻨﺪ اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺳﺎزش ﺑﺎ ﺗﻔﺎوتﻫﺎ، ﻣﻨﻌﮑﺲﮐﻨﻨﺪه ﻧﮕﺮش ﮐﻠﯽ ﭘـﺬﯾﺮش و اﺣﺘﺮام در رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ اﺳﺖ.
ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ، ﺷﻮاﻫﺪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدان و زﻧﺎن دارای ﺳﺒﮏﻫـﺎی ﻣﺤـﺎورهای ﻣﺘﻔـﺎوﺗﯽ ﻫـﺴﺘﻨﺪ.
ﻣﺮدان ﻋﻤﺪﺗﺎً از ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﺑﺮای اﻧﺘﻘﺎل اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻣﺤﻮر و ﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣـﺸﮑﻼت ﻣـﺮﺗﺒﻂ ﺑـﺎ ﮐﺎر و ﺣﺮﻓﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣـﯽﮐﻨﻨـﺪ (ﺗـﺎﻧﻦ1،1990؛ ﮔـﺮی، .(1379 زوﺟـﯿﻦ دارای رﺿـﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷـﻮﯾﯽ در راﺑﻄـﻪ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل روشﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺳﺒﮏﻫﺎی ﻣﺤﺎورهای ﻣﺘﻔﺎوت را ﻣـﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﻨـﺪ، ﺗـﺎ از اﯾـﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺻﺪﻣﻪ دﯾﺪن، ﭘﺮورش ﯾﺎﺑﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺮداﻧﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ رواﺑﻂ ﺳـﻌﯽ ﻣـﯽ-
ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ از ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ و ﺗﺪاوم راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﺧـﻮد اﺳـﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨـﺪ، ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﭼـﺎﻟﺶﻫـﺎی رواﺑـﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺻﺒﻮر و ﺷﮑﯿﺒﺎﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻣﺸﮑﻼت و ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎری در رابطه و ﺟﺮﯾـﺎن ﺻـﻤﯿﻤﯿﺖ از ﯾـﮏ ﻃﺮف و ﻋﺪم ﺗﻌﺎدل ﻗﺪرت ﯾﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻧﻘﺶ در راﺑﻄﻪ از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ، دو ﻣﺤﻮر اﺻﻠﯽ در ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ (ﺟﺎﮐﻮﺑﺴﻮن و ﮔﻮرﻣﻦ، 1995؛ ﮔﻮرﻣﻦ،(2008در. راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ، ﻣﺮدان ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺧﻮاﻫـﺎن ﻓﺎﺻـﻠﻪ روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ زﯾﺎد از ﻫﻤﺴﺮﺷﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ زﻧﺎن ﺑﺮ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺻﺮار ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت، ﻣﺮدان ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺧﻮاﻫﺎن ﺣﻔﻆ ﻗﺪرت و ﺳـﻮدﻣﻨﺪیﻫـﺎی ﻧﻘـﺶﻫـﺎی ﺟﻨـﺴﯽ ﺳـﻨﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ زﻧﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﯾﺠﺎد رواﺑﻂ ﻣﺴﺎواتﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. در ﯾﮏ راﺑﻄﻪ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺗﻮأم ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ و ﺷﺎدی، ﻧﯿﺎز ﻫﻤﺴﺮان ﺑﻪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و ﻗﺪرت در ﭼﺎرﭼﻮب راﺑﻄﻪ ﺑﻪ ﺣﺪ ﮐﺎﻓﯽ ارﺿﺎء ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. اﮔﺮ ﻫﻤﺴﺮان اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎی آﻧﻬﺎ ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﯾﮑـﺪﯾﮕﺮ درﺑـﺎره ﺗﻐﯿﯿـﺮ ﺳـﺒﮏ راﺑﻄﻪ ﺧﻮد ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎی ﺳﺎزﻧﺪهای را ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ (ﮐﺎر، .(2004
ﻣﻬﺎرتﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃﯽ: ارﺗﺒﺎط ﺳﺎﻟﻢ و اﺛﺮﺑﺨﺶ ﺑﺮای ﯾﮏ ازدواج رﺿﺎﯾﺖﺑﺨﺶ و اﯾﺠﺎد رﺿـﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷـﻮﯾﯽ ﺿﺮوری و ﻣﻬﻢ اﺳﺖ (اﺳﭙﺮﯾﮑﺮ، وﯾﻨﺰل، ﻫﺎروی،.(2008 ﭘﮋوﻫﺶ اوﻟﺴﻮن و اﻟﺴﻮن(1999)1 ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺗﻌﺎﻣﻞﻫﺎی ﻗﺒﻞ از ازدواج ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ آﯾﻨﺪه را ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﺪ. اﻓﺮادی ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ازدواج در ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻣﺸﮑﻞ دارﻧﺪ و از ﻣﻬﺎرتﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺿﻌﯿﻔﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ، ﺑﻪ وﯾﮋه اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ در ﺑﺮﻗﺮاری رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﮐﻨﺎرﮔﯿﺮی و ﻋﻮاﻃﻒ ﻣﻨﻔﯽ وارد راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، ﺑﯿـﺸﺘﺮ در ﺧﻄﺮ اﺧﺘﻼف و ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، وﻟﯽ ﻧﮑﺘﻪ اﻣﯿﺪوار ﮐﻨﻨﺪه اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻬﺎرتﻫـﺎی ارﺗﺒـﺎﻃﯽ ﻣـﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺮای راﺑﻄﻪ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ را ﻣﯽﺗﻮان از ﻃﺮﯾﻖ آﻣﻮزش ﺑﻪ اﻓﺮاد آﻣﻮﺧﺖ. در ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﻣﺤﺒـﯽﮐﯿـﺎ (1387) ﺑـﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرتﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﺎ روﯾﮑﺮد ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ-رﻓﺘﺎری ﺑﺮ ﺳﺎزﮔﺎری زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ زﻧﺎن ﭘﺮداﺧـﺖ.
اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﮐﻪ از ﻧﻮع ﺷﺒﻪﺗﺠﺮﺑﯽ و دارای ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮد و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری آن ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ زوجﻫﺎی ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﺸﺎوره ﺧﺎﻧﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺷﻬﺮداری ﻣﻨﻄﻘﻪ 20 ﺷﻬﺮ اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻮدﻧـﺪ، دارای ﻣـﺸﮑﻞ ﻧﺎﺳـﺎزﮔﺎری و ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ آﻣﻮزش ﻣﻬﺎرتﻫﺎی ارﺗﺒـﺎﻃﯽ ﺑﺎ روﯾﮑﺮد ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ–رﻓﺘﺎری ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺎزﮔﺎری و رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ زﻧﺎن ﻣﯽﺷﻮد.
درک ﻫﻤﺴﺮ: ﺑﮏ (1381) ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺪم درک ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺗﻮﺳﻂ زوﺟﯿﻦ ﯾﮑﯽ ﻋﻠﻞ اﺳﺎﺳـﯽ اﺧـﺘﻼف در ازدواج و ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ از راﺑﻄﻪ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ اﺳﺖ و ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎی آن را ﻣﯽﺗﻮان اﻏﻠﺐ در ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﻧﻈﯿﺮ، »ﻧﻤﯽﻓﻬﻢ ﮐـﻪ ﭼﺮا ﭼﻨﯿﻦ رﻓﺘﺎری دارد«، ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﺮد. ﭘﺲ اﮔﺮ اﻓﺮاد ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎی ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ و آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﺑﺮآورده ﺳﺎزﻧﺪ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺧﻮد ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ. ﻋﺪم درک ﻫﻤـﺪﯾﮕﺮ در ﺟﺮﯾـﺎن راﺑﻄـﻪ
زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ و ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ در درک ﻧﻮع ﻧﮕﺎه ﻫﻤﺴﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺸﮑﻼت، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺎﺷﯽ از ﻓﻘـﺪان ﻫﻤـﺪﻟﯽ ﺑﺎﺷـﺪ
(ﻻﭼﮑﺎر1،.(2004 ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ وﺟﻮد ﺑﺎورﻫﺎی ﻏﯿﺮﻣﻨﻄﻘﯽ در زوﺟﯿﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨـﺪ ﻓﺮاﯾﻨـﺪ درک ﻣﺘﻘﺎﺑـﻞ در ﺑﺎﻓـﺖ راﺑﻄﻪ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ را ﺑﺎ دﺷﻮاریﻫﺎﯾﯽ روﺑﺮو ﺳﺎزﻧﺪ. ﺑﺎورﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻣﻨﻄﻘﯽ، زﯾﺮﺑﻨﺎی ﺑـﺴﯿﺎری از ﺳـﻮءﺗﻔﺎﻫﻢﻫـﺎ و اﺧﺘﻼفﻫﺎی زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ (ﯾﻮﺳﻔﯽ و ادﻫﻤﯿﺎن، .(1386
اﺑﺴﻮ(1994) 2 در ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ادراﮐﺎت ﻫﻤﺴﺮان ﺑﺮ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ، ﮐﻪ در آن ﻓﺮض ﺷﺪه ﺑﻮد ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﺑﯿﻦ درک ﻓﺮد از ﻫﻤﺴﺮش و ﺧﻮد ادراﮐﯽ، راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺘﯽ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻣﻮﻓـﻖ دارد، ﻧـﺸﺎن داد ﮐﻪ وﻗﺘﯽ دﯾﺪﮔﺎه ﻫﻤﺴﺮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺧﻮد ادراک ﺷﺪه آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷـﺪ، ﺑﺎﻋـﺚ ارﺗﻘـﺎء و ﺑﻬﺒـﻮد ﮐﯿﻔﯿﺖ راﺑﻄﻪ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻣﯽﮔﺮدد. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻬﺎرت ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد واﮐﻨﺶ ﻫﻤﺪﻟﯽ در ﺑـﯿﻦ ﻫﻤﺴﺮان ﻣﯽﮔﺮدد، ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻤﯽ ﮐﻪ در رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻣﻮﻓﻖ و درازﻣﺪت ﻧﻘﺶ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬـﻢ و ﺗﺄﺛﯿﺮﮔـﺬاری را اﯾﻔﺎء ﻣﯽﮐﻨﺪ.
در ﭘﮋوﻫﺸﯽ دﯾﮕﺮ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺷﺨﺺ ﺑﺮای درک ﭼﺸﻢ اﻧﺪاز ﻫﻤﺴﺮ و ﻧﮕﺮﯾـﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ از درﯾﭽﻪ ﭼﺸﻢ وی، ﻫﻤﺮاه ﺑـﺎ راﻫﺒﺮدﻫـﺎی ﻣﻘﺎﺑﻠـﻪ ﺑـﺎ ﺗﻌـﺎرض ﮐـﻪ از ﭘﺮﺧﺎﺷـﮕﺮی و ﺧـﺼﻮﻣﺖ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ (ﻣﯿﮑﺰ، ﻫﻨﺪرﯾﮏ، ﻫﻨﺪرﯾﮏ، (1998، ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
اﮔﺮﭼﻪ اﯾﻦ ﯾﮏ ﺑﺎور ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﺘﻀﺎدﻫﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺟﺬب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، اﻣﺎ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن دادهاﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﺑﺎ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖاﺣﺘﻤﺎﻻً. ﺑﻪ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑـﻪ درک و ﻫﻤــﺪﻟﯽ ﻣﺘﻘﺎﺑــﻞ ﺷــﺪه و ﺑﺎﻋــﺚ ﭘﯿﮕﯿــﺮی اﻫــﺪاف و ﻋﻼﯾــﻖ ﻣــﺸﺘﺮک ﺷــﻮد (اﺳــﭙﺮﯾﮑﺮ، وﯾﻨــﺰل، ﻫﺎروی،.(2008
ﺗﻐﯿﯿﺮات اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ: ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﻫﺮ ﻓﺮاﯾﻨﺪ و ﻧﻈﺎم ﺿﺮوری و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ اﺟﺘﻨﺎب اﺳﺖ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﯾﯽ را ﺑﺮای رﺷﺪ ﯾﺎ ﺗﻄﺎﺑﻖ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ و ﯾﺎ اﯾﻦﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻧﺰوا و اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﻣﻮﺿﻊ دﻓﺎﻋﯽ ﺷﻮد (ﻣﯿﻨـﻮﭼﯿﻦ،.(1381
ﺗﻐﯿﯿﺮ در آﻏﺎز ﺗﻨﺶزا اﺳﺖ، ﺗﻐﯿﯿﺮات اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺜﻞ دوﺷﻐﻠﯽ ﺑﻮدن، ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖﻫﺎ، ﺑﯽﺛﺒﺎﺗﯽﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺮای زوجﻫﺎی اﻣﺮوزی، ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺗﻌﺎرض ﻫﺴﺘﻨﺪ (ﺣـﺴﯿﻨﯽ،1384؛ ﻣـﺼﻠﺤﺘﯽ،1379؛ ﯾﺎﻧـﮓ و ﻻﻧﮓ3، .(1998 ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ وﻗﺎﯾﻊ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺷﺪه و ﻧﺸﺪه اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎی اﻧﻄﺒﺎﻗﯽ دارﻧـﺪ و ﻧـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ
ﺗﻌﻬﺪ: ﺑﻪ زﻋﻢ اﺳﺘﺮﻧﺒﺮگ (1386)ﺗﻌﻬﺪ ﯾﮑﯽ از ﺳﻪ ﻣﺆﻟﻔـﻪ اﺻـﻠﯽ و ﺿـﺮوری ﺑـﺮای ﯾـﮏ راﺑﻄـﻪ ﻧﺰدﯾـﮏ و ﭘﺪﯾﺪآﯾﯽ ﻋﺸﻖ و ﻋﻼﻗﻪ ﺑﯿﻦ ﻫﻤﺴﺮان اﺳﺖ. ﺗﻌﻬﺪ ﺑﻪ رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺣﯿﺎت ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ. ﭼﻨﺎن ﭼﻪ ﻫﺮ ﮐـﺪام از ﻫﻤﺴﺮان ﻓﮑﺮ رﻫﺎﯾﯽ و ﻓﺮار از ﺗﻌﻬﺪ ازدواج و راﺑﻄﻪ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ را از ﻃﺮﯾﻖ اﻧﺘﺨـﺎب ﻃـﻼق ﺑﭙﺬﯾﺮﻧـﺪ، ازدواج دﭼﺎر ﻣﺨﺎﻃﺮه ﻣﯽﺷﻮد. ﺗﻌﻬﺪ زﻣﯿﻨﻪای را اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ زوﺟﯿﻦ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ روی ﻣﻮاﻧﻊ ﮐـﺎر ﮐﻨﻨـﺪ و زﻣـﺎﻧﯽ را ﺑﺮای ﺗﻼش اﺧﺘﺼﺎص دﻫﻨﺪ (واﻟﺶ، 2009؛ ﻧﻮدﺳﻮن و ﻣﺎﻫﻮﻧﯽ 2009؛ ﺳﯿﻠﯿﻤﻦ1،.(1998
اﺳﺘﺎﻓﻮرد و ﮐﺎﻧﺎری (1992) ﺗﻌﻬﺪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان »ﺗﻤﺎﯾﻞ ﻓﺮد ﺑﺮای ﭘﺎﯾﺪاری داﺋﻤﯽ« رواﺑﻂ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮدهاﻧﺪ.
ﻣﯿﺰان ﺗﻌﻬﺪ ﻫﻤﺴﺮان ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺮ ﻃﻮل ﻣﺪت رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ اﺳـﺖ. ﺑـﺮ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺎس ﺗﻌﻬﺪ، ﺗﺼﻮرات آﯾﻨﺪهﻧﮕﺮاﻧﻪ و اﻣﯿﺪواراﻧﻪ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وﺿـﻊ ازدواج و راﺑﻄـﻪ زﻧﺎﺷـﻮﯾﯽ ﻓـﺮاﻫﻢ ﻣﯽﺳﺎزد. اﯾﻦ ﻣﺤﻘﻘﺎن درﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﻬﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ازدواج و راﺑﻄﻪ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺑﺎ ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺜﺒـﺖ ﺑـﻮدن، ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸﯽ، ﺑﺎزﺑﻮدن، اﻋﺘﻤﺎد و اﻧﺠﺎم وﻇﺎﯾﻒ ﻫﻤﺴﺮی ارﺗﺒﺎط ﻣﺜﺒﺘﯽ دارد
