✍️ موسی دُرّانی
فعالِ فرهنگی-اجتماعیِ بلوچ
گشتن در کتابخانه ها و کتابفروشی ها، برایم لذت‌بخش و نشاط‌آور است.
حتی اگر کتابی هم خرید نکنم، باز هم در این مکان‌های روح انگیز و اندیشه‌پرور چرخی می زنم. و در هوای کتاب تنفس می‌کنم.
"که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش"
بسیار پیش می‌آید که نمی‌توان در برابر وسوسه خرید نکردن تاب آورد.
خواه‌ناخواه کتابی خریداری می‌کنی.
چند روز قبل عزمم را فقط برای گشتن در کتابفروشی، بدون خریدن حتی یک کتاب، جزم نمودم. اما موقع خارج شدن قریب ۵۰۰٬۰۰۰ تومان خرید کرده بودم.
بدین‌گونه کتاب‌های خوانده نشده زیاد شده و تلنبار می‌شوند.
اگر نگویم همه، ولی اکثر دوست‌دارانِ کتاب، دل‌نگران و پریشان‌خاطرِ کتاب‌های خوانده‌نشده هستند.
با تلنگر یک دوست، حباب ترس مزمنم از خوانده‌نشدن و تلنبار‌شدن کتاب‌های متعدد، شکست.
به گفته ایشان "مهم نیست خیلی از کتاب‌ها را نخوانده ای. مهم این است، شروع کنی به خواندن. و ذره‌ای از جهل و ناآگاهی‌ات را، کمتر از روز قبل کنی."
دکتر علی شریعتی به درستی می‌گوید: " کلمات بر ما حق حیات دارند. " و اینچنین یک جمله می‌تواند افق جدیدی در برابر ما بگشاید.
فکر تهیه لیست ۱۰ تایی از بین کتاب‌ها، و تمرکز بر مطالعه آنها، مدتی بود که به ذهنم خطور کرده بود.
امروز از قفسه کتابخانه‌ام فهرست ۱۰ عنوان کتاب را تهیه کردم. و از بین آنها ۵ کتاب رابرای مطالعه گلچین کردم. تا بعد از مطالعه و خواندن‌شان به سراغ لیست ۱۰ تایی بعدی بروم. بدین‌صورت روزانه ذهن و فکرم را بدون استفاده نمی‌گذارم.و آموزش پذیر بودن بخشِ جدانشدنی زیستِ روزانه‌ام می شود.
در روزگارِ پر‌استرسِ امروزین، اختصاص دادن دقایقی از روز به مطالعه همیشگی و مستمر، واقعا معجزه می کند. و غبار خستگی، اضطراب و روزمرگی را از جان و دل می‌زداید.
وقتی مطالعه بخش‌جدایی‌ناپذیر
زیست روزانه گردد، نشئگی و سرمستی هوشیارانه حاصل از آن را نمی‌توان با چیز دیگری عوض کرد.
توصیه می کنم روزتان را با مطالعه‌کردن آغاز نمائید. چون مطالعه صبحگاهی به ذهن جهت می‌دهد. بدین‌گونه در برابر "نشخوارِ" تهوع‌آورِ افکارِ ویرانگرِ تکراری، "روئین‌تن" خواهید شد.
گسترش روزافزون صفحه‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی متعدد، با متن‌های کوتاه و محتوا‌های لقمه‌ای، و تلویزیون‌های ماهواره ای، با جذابیت‌های بصری،
به تعبیر دکتر "نعمت الله فاضلی" انسان‌شناس و استاد‌بازنشسته‌دانشگاه ، گویا " کلمات را مقهور ایماژ کرده اند."
خاصیت رسانه(تلویزیون و شبکه های اجتماعی و...) ساختِ ذهن و اندیشه و کانالیزه کردن آن، بدون تفکرِ نقاد است.
اما کتاب، ذهن را نقاد، تحلیلگر و پرسشگر
بار می‌آورد.
ذهنیت نقادانه و پرسشگری محصول مبارک کتاب‌خوانی است.
قصدم کم ارجی نسبت به رسانه های سمعی‌بصری نیست. عصر اطلاعات مدیون شبکه های اجتماعی و صفحات هوشمند است.
علیرغم اینکه ناشرانی از فروش بیشتر کتاب در حوزه علوم انسانی خبر می دهند، سرانه مطالعه ما ایرانی‌ها، همچنان پائین است.
در شرایطی که با بی‌تدبیری و نابخردی مسؤولان امر، مرجعیت رسانه‌ای کشور به خارج از کشور منتقل شده است، مطالعه روزانه و هدفمند و خصوصا خوانش تاریخ معاصر ایران ضرورتی انکار‌ناپذیر است؛
تا نه با ایماژ‌ها و تصاویر، بلکه با اندیشیدن و فربه شدن از ورای کلمه و کتاب، برای ساختنِ "فردای ایران" تلاش کنیم.
