این بازی در سال ۲۰۱۵ برای کنسول پلی استیشن ۴،ویندوز و ایکس باکس وان عرضه شد.
این بازی ،دنباله نسخه قدیمی خود ،به نام Dishonrd1 است و اتفاقات پس از گذشت چندین سال پس از اتفاقات نسخه قبلی اتفاق می افتد؛ برای دیدن بررسی نسخه قبل کلیک کنید.
استدیو ارکین ، سازنده این بازی است و بتزدا، نشر ان را بر عهده داشته است. کارنامه هر دو شرکت، پر از بازی های شاهکار است: استدیو ارکین بعد از این بازی، prey و چند نسخه از ولفنشتاین ساخته است، که هر دو عالی هستند؛بتزدا هم که پر از بازی های نقش افرینی عالی مانند الدر اسکروز و فالوت را در کارنامه خود دارد.
حال، به بررسی این دنباله بپردازیم.
همانطور که گفتم، بازی ادامه نسخه قبلی هست
و کروو، باز هم محافظ ملکه است.البته کروو این بار محافظ دخترش است( بله،دختر او ملکه است)
داستان بازی، یک فرق بزرگ با نسخه قبلی دارد، در نسخه قبلی شما فقط کنترل "کروو اتانو "را میتوانستید در دست داشته باشید، اما این بار کنترل امیلی دختر وی را میتوانید به دست بگیرید. امیلی ،قدرت های متفاوت تری نسبت به پدرش دارد و یک تجربه متفاوت است، اما اگر نظر شخصی من را بخواهید کروو را انتخاب می‌کنم، چون نمیتوانم از آن گذشته تاریک و از آن چهره جذابش بگذرم.
در این نسخه ،شما به جای یک قایق ساده (که توسط مردی به نام Samuel Beechworth هدایت میشد) با کشتی ،به خارج از شهر میروید اما خوشحالی هایتان تمام میشود! چون برای مسافرت با یک قایق ساده رفت وامد میکنید و کشتی نوعی خانه برایتان است. پایان بازی هم،چند حالت مختلف دارد که برای اینکه اسپویل نشوید از پایان بازی میگزرم ،اما بگویم که سعی کنید کسی را نکشید تا پایان خوبی در انتظار شما باشدو در نهایت ، مانند همیشه خیانت موضوع اصلی داستان هستند.
محیط بازی ،با تلفیقی از گرافیک هنری و فنی توانسته ،محیطی عالی با جزئیات بسیار داشته باشد.
نورپردازی در بازی، به شدت واقع گرایانه است و هر شی یا به اصطلاح آبکجت، سایه مخصوص خود را دارد از خانه ها گرفته تا سرباز های دشمن
اتمسفر بازی،همان کشور قدیمی ما را (در نسخه۱) نشان میدهد؛ همان کشور طاعون زده، ولی با وضعی بهتر ،هنوز شورش بر پاست و مردم در حال مبارزه با ملکه فعلی هستند، البته که ملک پیروانی هم دارد و همه مردم شورشی نیستند ،ولی فرق اساسی بازی این است، که دیگر از طاعون خبری نیست و بیشتر به قسمت های دیگر از اتمسفر بازی دقت کرده اند، مانند همین اتسمفر اشوب مانند که جّو خاص و سیاهی را نشان میدهد، یکی از ویژگی های همیشگی سری دیسانرد، اتمسفر سیاه(dark) بازی است که بازیکن را، در حال و هوای بازی غرق میکند و حس میکند دارد با کارکتر زندگی میکند.
محیط بازی، به درستی ان زمان را به تصویر میکشد؛ حدوده سال ۱۵۰۰ میلادی با کمی تغییرات، مانند ربات های با جرئیات فراوان که سخت ترین انمی بازی هستند و هر کسی نمیتواند از انها بگذرد.
محیط بازی، به خوبی شورش و اشوب را نشان میدهد. تابلو های اعتراضی خانه های خالی از سکنه و سرباز های دشمن در همه قسمت های کشور .
سیستم مبارزه بازی، کمی خشک است و جذابیت آن در سیستم های مخفی قتل بازی است؛ وقتی که کسی خبر ندارد و از پشت به او حمله ور میشوید، لذت زیادی دارد البته اگر از حق نگذریم ، قدرت های ماوراءالطبیعه، دستتان را باز میگزارند و با حالت های مخفیانه،اهسته و ده ها حالت مختلف قتل برای شما اماده شده اند.
سیستم مبارزه در کل بجز چند تغییر جزئی نسبت به نسخه قبلی تغییر نکرده است ،ولی با اینحال نسخه قبل، توانسته است که سیستم مبارزه خوبی داشته باشد و برای همین مشکل اساسی ای نیست اما اگر بیشتر توجه میکردند، یک بازی عالی و درجه یک میشد.
یکی از ویژگی های بازی، شخصی سازی کردن سلاح هایتان است، که هر قدر پول بیشتری خرج کنید،قطعا سلاح بهتری دارید و هرچقدر پولتان را در جیبتان نگه دارید، در آینده و در قسمت های اخر بازی برایتان دشوار میشود و در این بخش سازندگان اثر کم نگذاشته اند.
در بازی ،شما مجموعه ای از سلاح ها را دارید که هر کدام، قابلیت خودشان را دارند از سلاح اصلیتان، یعنی شمشیر گرفته تا کراسبو های کوچکی که باز هم،هر کدام ویژگی های جداگانه ای دارد ولی تمام اسلحه های بازی از یک قائده پیرویی میکنند:《مخفی کاری》
مگر میشود اثار قدیمی آرکین را نخرید؟ این سازنده،نسخه قبلی دیسانرد ، پری و خود همین بازی را در کارنامه خود دارد که هر کدام ویژگی های و جذابیت های مخصوص به خود دارند و به هیچ وجه، غیر قابل تحمل نیستند.
در نهایت، بازی با ویژگی های زیادی که از بهترین هایشان میتوان به
اشاره کرد. این بازی، توانسته است یکی از برترین بازی های مخفی کاری، در تاریخ شود و بازی کردن بازی جزو واجبات هر فرد باید باشد.
