با ورود به تکنولوژی نوین رمز ارزها و یا ارزهای دیجیتالی، با واژه های جدیدی مواجه میشویم نظیر توکن، کوین و...
توکن به یک واحد ارزی در یک شبکه بلاک چین گفته می شود، اما باتوجه به ویژگی های رمز ارزها، نمی توان گفت که توکن یک نوع ارز دیجیتال است، به عبارتی توکن در واقع سهام شرکت ها یا پروژه های خاصی است که سازندگان آن را بر بستر بلاک چین و از طریق سیستم رمزنگاری شده تولید و عرضه می کنند.
و در واقع توکن نماینده ی یک دارایی تایید شده است که ارزشی معادل ارز یا حواله و... دارد.
چگونگی ساخت توکن
توکن بااستفاده از کد های برنامه نویسی و توسط قراردادهای هوشمند و ابزار مربوطه بر روی هر شبکه ی بلاک چین می تواند ایجاد گردد. زیرا بلاک چین مستقل ندارد.
توکن ها بسادگی توسط افرادی که تا حدودی در برنامه نویسی مهارت داشته باشند ساخته می شود و معمولا" برای برنامه یا پروژه های خاصی که به این منظورطراحی شده است، کاربرد دارند. و توکنی که باین ترتیب ساخته می شود فقط برای همان پروژه کاربرد دارد و برای پروژه دیگر قابل استفاده نیست.
این پروژه ها را اصطلاحا « ICO » می گویند. که مخفف Initial Coin Offering است. یعنی اولین عرضه سکه.
سازندگان توکن میبایستی علاوه برهزینه کارمزد ایجاد توکن در روی بلاک چین مورد نظرشان، باید برای هر انجام معاملات توکن در آن بلاک چین، هم هزینه هایی را تقبل کنند.
اما درنهایت تآسف این سادگی ایجاد یک توکن در بسیاری از مواقع بسترمناسبی برای شیادان فراهم می کند تا با ایجاد توکن های بی ارزش و بدون کاربرد، اقدام به کلاهبرداری بنمایند. و توکن های بی ارزش را با پول واقعی مبادله کنند.
استفاده از توکن ها موجب صرفه جویی در وقت و هزینه نیزمی گردد، زیرا سازندگان توکن می توانند درهر پلتفرم موجودی که بخواهند آن را پیاده سازی کنند و نیاز به ایجاد بلاک چین جدید ندارند.
بلاک چین اتریوم از معروفترین پلتفرم هایی است که برای پیاده سازی توکن ها بکارمی رود. و توکن هایی که بر روی این پلتفرم اجرا می شوند به نام «ERC-20» شناخته می شوند.
بیش از 80% توکن های موجود در بازار بر روی پلتفرم اتریوم پیاده سازی شده اند.
بسیاری ازپروژه ها در ابتدا بدلیل نداشتن سرمایه، برای صرفه جویی در هزینه و زمان توکن خود را روی یک بلاک چین مثلا اتریوم ایجاد می کنند و سپس زمانی که توانستند سرمایه مورد نظر خود را جذب کنند شبکه اصلی خود را راه اندازی و توکن ها ی ایجاد شده را به بلاک چین اختصاصی خود منتقل می کنند
بطور مثال: توکن ترون « TRX» در ابتدا به صورت یک توکن اتریومی عرضه شده و سپس بعد از توسعه بلاک چین ترون به شبکه اصلی خود منتقل شده است .
توکن ها انواع مختلفی دارند مانند : توکن های کاربردی ، اوراق بهادار و امنیتی یا حاکمیتی و...
بیشتر توکن های بکار گرفته شده در دنیای ارزهای دیجیتال ، توکن های کاربردی هستند که معمولا" برای استفاده از خدمات و یا تخفیف برای دسترسی به کالا در یک پروژه خاص استفاده می شود .
بطور مثال بلیط سینما می تواند یک توکن باشد که شما در زمان تعیین شده به یک مکان مشخص می روید و از خدمات ارائه شده استفاده می کنید، اما نمی توانید همین بلیط را برای محل یا زمان یا خدمات دیگری بکار ببرید.
تفاوت توکن (Token) وکوین (Coin)
مهم ترین و اصلی ترین تفاوت توکن و کوین اینست که کوین ها ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک چین مستقل خود را دارند، اما توکن ها بلاک چین مستقل ندارند و می توانند برروی هر بلاک چین دیگری پیاده سازی شوند.
و همچنین می توان گفت که کوین ها رمز ارزهایی هستند که برای خرید یا فروش مورد استفاده قرار می گیرند ولی توکن در واقع سهم یک شرکت یا پروژه برای استفاده از یک نوع خدمات یا تخفیف در خرید یا دسترسی به یک کالای مشخص می تواند باشد.
تفاوت دیگر این دو در اینست که شما می توانید با کوین خود یک توکن را خریداری کنید اما نمی توانید با یک توکن، یک کوین را بخرید.
