نکته عجیبی که در این مورد وجود دارد؛ این است که، این دو ، دو مکانیزم بسیار خطرناک هستند و کینه برمی‌گردد به گذشته و تنفر هم بر می‌گردد به مسئله حال.
برای مثال؛ قهر که یک کار فوق‌العاده اشتباه است و خودِ کسی که قهر می‌کند، یک تجاوز روانی انجام می‌دهد در حالی راه اصلی آن، حرف زدن و گفت‌وگو است.
اگر این راه جواب نداد، می توان ارتباط را قطع کرد و یا اگر مجبور به ادامه رابطه هستید، باید اصل تغافل و یا همان کوری و کری و خری و لالی را در پیش گرفت و به حرف های طرف مقابل توجه چندانی نکرد.
بخشی از همایش خشم و عصبانیت ۱۲ تیر۱۴۰۱/دکتر میرهلی
