یکی از مشمئزکننده ترین و زننده ترین کارهایی که انسان میتواند انجام بدهد، غیبت است .به ویژه وقتی غیبت با یک موضوع بی ارزش و ناچیزی کار دارد.
ما انسانها به دلیل خودپسندی خود و Ego و من و خود قویای که انسان دارد خود را در درجه خدایی و قضاوت و دادستان و قاضی بودن می برد تا جایی که میتواند به خود اجازه بدهد در ارتباط با دیگران حرف بزند، سپس قضاوت کند و سپس حکم صادر کند و این واقعا مشمئز کننده است.
باید دقت کنیم خوب گفتن در مورد دیگران اشکالی ندارد؛ اما اینکه بد و ناسزا بگوییم واقعا کار قبیح و زشتی است.
بخشی از همایش خشم و عصبانیت ۱۲ تیر۱۴۰۱/دکتر میرهلی