.
شاید جان مک کانلِ صلح طلب وقتی برای اولین بار در سال ۱۹۶۹ میلادی یعنی درست ۵۲ سال پیش پیشنهاد نامگذاری روزی به عنوان روز زمین را مطرح کرد کرد فکرش را هم نمی کرد که وضع زمین در سال ۲۰۲۱ به حدی خراب شود که شیوع یک بیماری مرگبار حالش را بهتر کند.
درست است حال زمین خوب نیست و تقصیر کسی هم نیست جز خودمان.چرا گفتم خودمان؟! چون دقیقا ما انسانهاییم که نه کار درست و درمانی برای این زمین میکنیم، نه جلوی کسانی که دارند زمین را به تاراج میبرند، حتی با یک اعتراض کوچک میایستیم. وقتی هم انگشت اتهام به سمت مان گرفته می شود عالم و آدم را مقصر می دانیم و انگار که خودمان هیچ خللی نداشتهایم.
بحث احترام به زمین جدیاست؛ مثل احترام به پدر و مادر مثل احترام به خالق مثل هرچیز یا هرکسی در زندگی شخصیمان، که محترم شمردنش را بر خود واجب میدانیم.
شوربختانه ما آدمها گاهی اوقات پایمان را از روی مار هم برنمی داریم، انگار که زمین و زمان دشمنمانند و باید هر حقی که از کودکی تاکنون از ما خورده شده را از افراد و چیزهای دیگر بگیریم. مثلاً دو سه سال پیش که داشتیم در ماه محرم خیابانهای شهر را پاکسازی میکردیم وقتی از کسانی که لیوان پلاستیکی چای و شربت و یا ظروف پلاستیکی غذایشان را در باغچهها و گلها و چمن ها و تا دلتان بخواهد جای دیگر رها میکردند،میپرسیدیم که چرا؟ چرا میاندازی؟ بیشترشان میگفتند رفتگرها جمع میکنند و این جمله بیشتر از این که نشان دهنده بی احترامی به زمین باشد نشانگر تعریف اشتباه ما از انسان و انسانیت است.تلخ است، اما اینها یک روز که دیر هم نیست به زندگیمان برخواهد گشت، اگر تا کنون برنگشته باشد.
نمی خواهم در مورد اینکه چه شد که اینقدر به همهچیز بیتفاوت شدیم حرف بزنم، چرا که وقت تلف کردناست.زمان، زمان گفتگو درباره راهکارها و دست به کار شدن است. خوشبختانه ملتی هستیم که در ارائه راهکار خوبیم و فقط باید در اجرایشان هم خوب باشیم.
این راهکارهای ساده و به ظاهر کوچک در وسعت بزرگ معجزه می کند.اینکه گاهی وقتها با خودت می گویی حالا اگر من کمی بیشتر مصرف کنم اتفاقی نمیافتد، جدای از اینکه ارزش خودت را پایین میآورد، توجیه مناسبی هم برای ارتکاب این اعمال نیست.
چون ناخوداگاه گوشه ذهنت حتماً این نکته را مرور میکنی که میلیون ها نفر دیگر هم در همان لحظه دارند همین فکر و همین کار را میکنند.
از آنجایی که ما مردمِ شروع از شنبه ایم، خوب استفکر کنیم امروز شنبه است و جای اینکه ذهنمان را درگیر اخبار زرد شبکههای مجازی کنیم و دنبال کارهای بیهوده فلان سلبریتی هارا بگیریم، خودمان موتور جستجو باشیم، خودمان پیگیری کنیم که مشکل کارمان از کجاست؟ خودمان راه و چاه را به دوستانمان،به خانوادهمان نشان دهیم،که چه کار کنیم برای حال بهتر؟!
امروز روز خوبی است،برای شروع عادت های خوبی که حال زمین را عوض میکنند.امروز روز خوبی است،برای شروع صرفهجویی در آب، برق و ... هرآنچه که مصرف زیادش یقه خودمان را خواهد گرفت. امروز روز خوبی است، برای پیوستن به آن دسته از افرادی که کاغذ کمتری مصرف میکنند و کارهایشان را اینترنتی انجام می دهند. امروز روز خوبی است، برای شروع استفاده از کیسههای پارچهای و نه گفتن به کیسه های پلاستیکی.
شاید باورتان نشود ولی کارهای بزرگتری هم از دست ما ساخته است.میتوانیم از امروز گوشت و مرغ کمتری نوش جان کنیم.
میتوانیم دوچرخه های ته انباری را نو نوار کنیم و حالا که بنزین هم گران است از آنها استفاده بهینه کنیم.زمین دین است، زمین دنیا است، زمین شعر زیباییاست، بیایید آن را حفظ کنیم.
⬅️ کانون فرهنگی و هنری امام حسین (ع) - میرنشانه