گروه ایران آنتیک با هدف دسترسی علاقمندان به کالای کلکسیونی اصیل و همچنین دسترسی همه به دانش مجموعه داری و کلکسیونری با همکاری سکه ها ؛ راهنمای سکه های ایران ، اقدام به برگزاری کلاس‌های تخصصی سکه شناسی با عنوان «دوره آموزش مقدماتی مجموعه داری سکه» و «دوره آموزش پیشرفته مجموعه داری سکه» نموده است. با توجه به اینکه دوره ها اولین بار است که انجام میپذیرد، برگزاری آنلاین نخواهیم داشت و عزیزان ساکن شهر تهران و حومه میتوانند به صورت حضوری در کلاس ها شرکت نمایند.
شروع این دوره ها با دوره آموزش مقدماتی آغاز میگردد. و متقاضیان در صورت پذیرفته شدن در آزمون این دوره میتوانند در دوره پیشرفته نیز شرکت نمایند.
افرادی که تمایل دارند در دوره پیشرفته شرکت نمایند، میتوانند با شرکت در آزمون (بدون شرکت در کلاس های مقدماتی) و قبولی در آن در دوره ی پیشرفته مجموعه داری سکه شرکت نمایند.
توجه: زمان برگزاری دوره پیشرفته پس از پایان دوره مقدماتی متعاقبا اعلام خواهد شد.
مهم: هدف از برگزاری دوره ها صِرفاً آموزش علمی است و بیش از گواهی گذراندن پایان دوره ، گواهی دیگری که مورد تایید وزارت علوم یا سازمان فنی و حرفه ای باشد ارائه نمیگردد.
عنوان این دوره
مدرس دوره
موضوعات دوره
شروع برگزاری کلاس ها
کلاس ها از روز یکشنبه ۷ مرداد ماه ۱۴۰۳ بصورت حضوری آغاز خواهد شد.
مدت برگزاری دوره
کلاس ها به مدت چهار هفته متوالی ، هر هفته یکشنبه ها به مدت سه ساعت و در مجموع هشت جلسه برگزار خواهد شد.
ساعت برگزاری کلاس ها
از ساعت ۱۷ الی ۲۰ (دو جلسه 90 دقیقه ای) — مجموعا ۸ جلسه
محل برگزاری کلاس ها
تهران ، خیابان مطهری ، خیابان صنایی ، کوچه ۲۱ ، پلاک ۲ - (مکان برگزاری کلاسها مجهز و دارای تمامی امکانات میباشد)
هزینه شرکت در دوره
هزینه شرکت در کلاس های دوره آموزش مقدماتی مجموعه داری سکه مبلغ یک میلیون تومان میباشد. و هزینه شرکت در آزمون جداگانه میباشد و اختیاری است.
هزینه شرکت در آزمون
افرادی که تمایل دارند در آزمون دوره مقدماتی شرکت کنند میتوانند مبلغ پانصدهزار تومان هزینه شرکت در آزمون را پرداخت نمایند.
زمان برگزاری آزمون
پس از پایان کلاس های دوره مقدماتی
نحوه ثبت نام در کلاس ها و آزمون اختیاری
همچنین ثبت نام از طریق سایت ایران آنتیک فراهم شده است. و با کلیک روی دکمه زیر و ثبت نام در سایت ایران آنتیک میتوانید فرم ثبت نام دوره مقدماتی را تکمیل و تصویر فیش واریزی را به همراه فرم ثبت نام ارسال بفرمایید.
در تعریف کلی به تعدادی شیء شبیه که در کنار هم قرار گیرند مجموعه یا کلکسیون، و به فردی که این مجموعه را گردآوری می کند مجموعه دار و کلکسیونر گفته می شود. هر شی ای که بتوان در آن تمایزی با دیگر اشیاء شبیه آن پیدا نمود، برای مجموعه داری مناسب می باشد. این وجه تمایز می تواند رنگ، اندازه، شکل و دیگر تفاوت های جزئی و کلی در ظاهر اشیاء باشد.
مجموعه داری مختص به اقشار یا سنین خاصی نیست. در سراسر جهان افراد در سنین مختلف به این سرگرمی می پردازند. مجموعه داری ریشه در خصوصیات ذاتی انسان دارد. بطوریکه بیشتر افراد در همان کودکی اقدام به جمع آوری اشیاء ساده نظیر برگ، سنگ، صدف، پروانه و غیره می نمایند. در واقع کودکان با چیدن اشیای نامبرده در کنار یکدیگر خود را سرگرم کرده و با دیگر دوستان خود در تعداد و تنوع اشیاء یافت شده رقابت می کنند.
متاسفانه بیشتر این مجموعه داران نوپا در گذر زمان و با افزایش مشغله های روزمره، مجموعه خود را فراموش می‌کنند و اشیایی که با صرف وقت فراوان جمع آوری کرده‌اند به دور می‌اندازند و یا آن را در گوشه‌ای رها می‌کنند تا نابود شود. این اقدام به غیر از مشغله‌های روزمره دلایل دیگری هم دارد، که در ادامه به آن می‌پردازیم.
در صورتی یک مجموعه برای یک مجموعه دار، با ارزش و نفیس می شود که علاوه بر ارزش معنوی، دارای ارزش مادی نیز باشد. علت اصلی سرد شدن مجموعه داران کودک از ادامه فعالیت خود در بزرگسالی این است که به این نتیجه میرسند، مجموعه ای که سالها وقت صرف جمع‌آوری آن کرده اند ارزش مادی ندارد و این موضوع باعث صلب انگیره آنها از ادامه فعالیت مجموعه‌داری خواهد شد. مجموعه های ساده ای هستند که علاوه بر جنبه سرگرمی و ارزش معنوی، دارای ارزش مادی نیز هستند. برای مثال مجموعه داری سکه را در نظر بگیرید: «مجموعه سکه از تنوع قیمتی زیاد برخوردار است. یعنی کودکان و نوجوانان با صرف هزینه بسیار اندک می توانند سکه های رایج را که در بین مردم در گردش است جمع آوری کنند. در ادامه این مجموعه داران به فکر گسترش مجموعه خود می افتند و سکه‌های قدیمی تر را که از چرخه پولی خارج شده اند جمع آوری می کنند. برای تهیه این سکه ها نیاز است که آنها را خریداری نمایند. در ابتدا سکه‌هایی که قیمت کمتری دارند مورد توجه این مجموعه داران نو پا قرار می گیرد و نمی‌توانند سکه‌های کمیابی که قیمت بالایی دارند را تهیه نمایند. اما گذر زمان باعث می‌شود سکه‌هایی که آنان جمع آوری کرده اند با ارزشتر شود، و با توجه به افزایش توان مالی این افراد در بزرگسالی و علاقه آنها به داشتن سکه‌های کمیاب و انگیزه‌ای که تجربه افزایش ارزش سکه‌های مجموعه خود به آنان داده است به این نتیجه میرسند که حتماً سکه‌های کسر در مجموعه خود را تهیه کنند.»
شاید برای افراد عادی این سوال پیش آید، که چرا یک مجموعه دار حرفه‌ای مبلغ قابل توجهی را صرف خرید یک سکه می نماید، در صورتی که همان سکه با کمی فرق بسیار ارزان تر در نزد دیگر مجموعه داران خرید و فروش شده است. در پاسخ باید گفت: سکه و هر چیز دیگری که بشکل مجموعه جمع آوری می شود در صورتی ارزش بیشتری از مشابه خود دارد که نسبتاً کمتر یافت شود.
بعضی از افراد عقیده دارند که این عمل بیهوده، و باعث هدر رفت سرمایه مجموعه دار خواهد شد. در پاسخ به این نوع تفکر باید بگوییم، بیشتر افراد در جوامع مختلف علاقمندی‌های سالم و یا ناسالمی دارند که برای آنها هزینه بر است. این افراد به شیوه‌های گوناگون مبالغ زیادی را صرف می‌کنند که مانند مجموعه داری ضروری و حیاتی نیست. ما در اینجا قصد تخریب هیچ فرد یا گروهی را نداریم، اما برای روشنتر شدن موضوع، در ادامه به ناچار تعدادی از علاقمندی‌های پر هزینه را مطرح خواهیم نمود. برای مثال یک فرد سیگاری در طول عمر خود حدود 20.000 پاکت، سیگار مصرف می‌کند. اگر میانگین قیمت هر پاکت 30.000 تومان باشد، بدون احتساب تورم و سود سپرده، این فرد مبلغی بالغ بر 600 میلیون تومان را دود می‌کند. و در ازای آن عوارض و بیماری‌های زیادی را برای خود و اطرافیان به ارمغان می‌آورد. فرد دیگری علاقمند به پوشیدن لباس‌هایی با مارک معروف است. همانطور که اطلاع دارید یک پوشاک مارک معروف با مشابه مارک معمولی یا ناشناس تا 10 برابر گرانتر است. در صورتی که ممکن است از نظر ظاهر هیچ تفاوتی با هم نداشته باشند و تنها فرق آنها برای افراد بیننده، دیدن مارک آن است و مطمعناً آن هم زیر لباس پنهان میماند. با تمام این وجود پوشیدن آن لباس برای فرد علاقمند، لذت بخش است. این افراد با یک حساب سر انگشتی در طول عمر خود بیش از 1.000 میلیون تومان، صرف خرید این نوع پوشاک می‌کنند. این نوع علاقمندی‌ها در جامعه ما زیاد وجود دارد که این دو مثال برای روشن شدن موضوع کفایت می کند.
در مقابل، صرف هزینه صحیح در خرید اجناس کلکسیونی، خود یک نوع پس انداز و حتی سرمایه گذاری بلند مدت محسوب می شود. البته فردی که اقدام به خرید این اجناس کلکسیونی می‌نماید، باید به خوبی از شرایط و نحوه قیمتگذاری اجناس مورد علاقه خود باخبر باشد، تا اگر به هر دلیلی قصد فروش مجموعه خود را داشت متحمل ضرر و زیان نشود.
همیشه افراد متقلب و سودجو در کمین هستند تا به هر شکلی از علاقه شما سوء استفاده کنند. این افراد متقلب با علم به اینکه چه اجناسی کمیاب و مورد علاقه مجموعه داران می باشد، اقدام به تولید و فروش نمونه تقلبی آن اجناس می کنند. متاسفانه زیاد دیده شده که مجموعه داران دچار زیان های فراوانی از این افراد سودجو شده اند. نکته دیگر این است که، چه کالایی ارزش خرید و نگهداری را دارا است. در بیشتر دسته های کلکسیونی نظیر سکه، اسکناس، تمبر و ... کتابهای راهنمایی وجود دارد که به شکل تخصصی اقدام به راهنمایی و ارزش گذاری اجناس کلکسیونی نموده است. و به آسانی در دسترس هستند. بهتر است علامندان تازه کار، با مراجعه به این کتابها، اطلاعات تخصصی در خصوص اجناس مورد علاقه خود بدست آورند. با نگاه درست و حرفه ای و استفاده از تجربیات متخصصین این کار (مجموعه مورد نظر) و رجوع به فروشندگان معتبر و سرشناس، مجموعه خود را با اطمینان تهیه کنند. و در کنار سرگرمی و لذت از جمع آوری مجموعه خود از حفظ و بازگشت سرمایه هم مطمئن باشند.
برای انتخاب یک نوع از انواع مجموعه‌ها عواملی چون علاقه، توان مالی ، ارزش افزوده و بازگشت سرمایه بسیار مهم می باشد. بیشتر افراد بر اساس علاقه خود یکی از دسته‌های مجموعه داری را انتخاب می کنند. بهتر است در این انتخاب علاوه بر علاقه آنها به جنبه های دیگر نیز توجه شود.
توان مالی فرد علامند باید با قیمت اشیایی که در مجموعه خود جمع‌آوری می کند مطابقت داشته باشد. برای مثال یک کارمند ساده نمی تواند اقدام به جمع آوری سکه ها و مدالهای طلا نماید. که اگر به این کار بپردازد حتما مشکلات بزرگ مادی برای او پیش خواهد آمد. این فرد می تواند بنا به درآمد خود یکی از مجموعه های ارزانتر نظیر انواع تمبر، اسکناس، سکه های رایج و غیره را انتخاب کند.
در ادامه تعدادی از مجموعه‌های مختلف که در کشورمان مورد توجه قرار دارد را معرفی می نماییم:
· سکه (سکه ماشینی، سکه چکشی، سکه طلا، سکه خارجی، مدال یادبود، مدال ورزشی، نشانها و مدالهای نظامی و ...)
اسکناس (اسکناس ایرانی ، اسکناس خارجی، اوراق بهادار، براتهای قدیمی، دسته چک و ...)
تمبر (تمبر پستی، تمبر یادگاری، تمبر شخصی، تمبر مالیاتی ، تمبر خارجی ، پاکت پستی و...)
اشیاء قیمتی (سنگ زینتی و گوهر، انگشتر، جواهرات، ساعت ، نشانها و پلاک ها، ظروف نقره و ...)
اشیاء قدیمی (شمشیر، خنجر ، تفنگ ، ماشین، سماور، آفتابه و لگن، هاونگ، قلیان، گلدان، اتو، قفل، تسبیح، مهر و نشان، چینی و بلور، گرد سوز و...)
اجناس هنری (تابلو نقاشی، مجسمه، مینیاتور، ظروف میناکاری، اجناس قلمزنی، عکس و...)
اشیاء طبیعی (تاکسیدرمی حیوانات، پرندگان، خزندگان، حشرات و گیاهان، سنگ های طبیعی، صدف، موجودات دریایی و...)
اشیاء متفرقه (کارت پستال، کارت تلفن، فندک، مداد، پاکن، کبریت، سیگار، پیپ و ...)
در همه ی این دسته های مجموعه داری ویژگی جذابیت و پرکردن اوقات فراقت مجموعه دار وجود دارد. اما بعضی از این دسته ها به دلیل عدم بازگشت سرمایه، برای مجموعه دار مناسب نمی باشد. برای مثال در سالهای پیش افراد اندکی اقدام به جمع آوری کارت تلفن کرده اند، این نوع مجموعه تمامی ویژگی‌های مجموعه داری نظیر جذابیت، در دسترس بودن و وجود نمونه‌های کمیاب را دارا بود. اما خلع ارزش افزوده و بازگشت سرمایه باعث شد تا کم کم افراد، این دسته از مجموعه داری را رها کنند و به دیگر دسته‌ها بپیوندند. لازم است در رابطه با ارزش افزوده و بازگشت سرمایه هم توضیح بیشتری دهیم.
هر زمان کالایی بدون احتساب تورم در بازار قیمت آن افزایش یابد، می توان گفت آن کالا ارزشی افزوده ای یافته است. برای مثال کالایی حدود 30 درصد در سال افزایش قیمت یابد و در آن سال 20 درصد تورم داشته باشیم در نتیجه کالای مورد نظر حدود 10 درصد ارزش افزوده داشته است. این موضوع رابطه مستقیم با افزایش تقاضا (مجموعه دار) برای آن کالا دارد. هر چه تقاضا بیشتر باشد، ارزش کالای مورد نظر بیشتر خواهد شد. و هر چه تقاضا کمتر باشد، قیمت کالای مورد نظر کاهش می‌یابد. ارزش افزوده کالاهای کمیاب به مراتب بیشتر از کالاهای فراوان می باشد. عوامل دیگری نیز هستند که به شکل مستقیم باعث افزایش یا کاهش قیمت کالای مجموعه داری خواهند شد. برای مثال سکه‌های طلا و نقره با افزایش جهانی و داخلی بهای طلا و نقره، تغییر می کنند، در نتیجه در بیشتر مواقع این کالاها ارزش افزوده خواهند داشت.
بازگشت سرمایه در مجموعه داری بسیار مهم می باشد، در بعضی از دسته‌هایی که در بالا به آن اشاره شد، بازگشت سرمایه بصورت مطمئن وجود ندارد. علت آن سرمایه گذاری روی دسته‌ای از مجموعه داری است که تعداد مجموعه دار در آن اندک می باشد. برای مثال فردی اقدام به جمع آوری مجموعه‌ای از تفنگ‌های قدیمی می نماید. مطمعناً برای بدست آوردن تعدادی تفنگ قدیمی نیاز به پرداخت بهای بالایی نیز است. اگر به هر دلیلی فرد مورد نظر قصد فروش مجموعه خود را داشته باشد، مجموعه داران زیادی وجود ندارند که بخواهند این مجموعه را خریداری کنند. مطمعناً فرد ناچار خواهد شد مجموعه خود را با قیمتی بسیار کمتر از قیمت خرید خود بفروشد تا به پول نقد برسد. امید است با توجه به توضیحاتی که داده شد از بین دسته های مجموعه داری یاد شده مجموعه‌ای انتخاب شود، که علاوه بر لذت بردن از جمع‌آوری آن مجموعه و انجام فعالیتی فرهنگی و سالم، از حفظ و افزایش سرمایه صرف شده آن هم مطمئن باشیم.
مجموعه داری در هر دسته‌ای که قرار داشته باشد، چه حرفه‌ای یا غیر حرفه‌ای، چه هدفمند یا غیر هدفمند، چه کوچک یا بزرگ، عمل پسندیده‌ای است. و برای فرد و جامعه ای که در آن زندگی می‌کند بسیار مفید واقع می‌شود. در بالا فواید مجموعه داری برای فرد مجموعه دار بیان شد. اما در ادامه به بازتاب این فعالیت در اجتماع می پردازیم.
در هر جامعه اشیاء زیادی وجود دارد که تولید می شود و مورد استفاده عموم مردم قرار می گیرد. با گذر زمان این اشیاء کارایی خود را از دست می دهند و تبدیل به یک کالای فرهنگی و تاریخی (آنتیک) می شوند. مطمئناً همانطور که هر شیء تاریخی نمایانگر فرهنگ و تمدن گذشتگان می باشد، اشیاء مورد استفاده ما نیز همین پیام را از فرهنگ و تمدن امروزمان برای آیندگان به یادگار می گذارد. بطور مثال: سکه هایی برای تامین نیاز اقتصادی کشور تولید می شود و در چرخه پولی مورد استفاده قرار می گیرد. مجموعه داران نمونه هایی از آنها را جمع آوری کرده و به شکل یک مجموعه در می آورند. این عمل آنها نه تنها باعث حفظ و نگهداری این سکه ها می شود، بلکه زمینه ساز پژوهش دقیق تر تاریخ دانان و فرهنگ شناسان جامعه، در آینده خواهد شد.
هر مجموعه دار موزه کوچکی دارد که همگام با موزه های دولتی در حفظ و نگهداری اشیاء فرهنگی و تاریخی کوشا است. مطمعناً حجم بالای آثار فرهنگی و تاریخی، و ارزش مادی زیادی که دارند باعث می‌شود موزه های دولتی نتوانند همه آنها را در خود جای دهند. مجموعه داران در این زمینه نیز با سرمایه شخصی خود اقدام به خرید و جمع آوری آثار نفیس و ارزشمند می‌نمایند. فراوانند مجموعه دارانی که در سالهای پایانی عمر خود با اهدای مجموعه خود به موزه‌ها این آثار را برای آیندگان از خود به یادگار گذاشته‌اند. و یا مجموعه خود را تبدیل به یک موزه شخصی نموده که تا همیشه با نام ایشان جاودانه بماند. بعضی از مجموعه داران هم اقدام به فروش مجموعه خود به مجموعه داران دیگری می کنند که در این صورت نیز چیزی از ارزش های فرهنگی کار آنها کاسته نخواهد شد. پایان فعالیت یک مجموعه دار می تواند شروع فعالیت و یا تکمیل مجموعه ی دیگر مجموعه داران باشد.
تجربه نشان داده، مجموعه داری باعث کاهش رفتارهای ناهنجار در جامعه خواهد شد. خصلت مجموعه داری ، مجموعه دار را در بر می گیرد و او را هرچه بیشتر علاقمند به تاریخ، فرهنگ و هنر می‌نماید. بشکلی که اکثر مجموعه داران یا افرادی تاریخ دان، فرهنگی و هنر دوست بوده‌اند و یا با حرکت در مسیر مجموعه داری به تاریخ، فرهنگ و هنر علاقمند شده‌اند. همانطور که بیان شد یک مجموعه دار حرفه‌ای برای تکمیل مجموعه خود نیاز به صرف هزینه بالایی دارد. بطوری که مجالی برای صرف هزینه های بیهوده در کارهای ناهنجار باقی نمی‌گذارد. از این رو به پدران و مادران این سرزمین توصیه می کنیم تا فرزندان خود را به این سرگرمی سودمند تشویق نمایند و شرایطی را فراهم آورند تا فرزندشان با انتخاب درست، یکی از شاخه‌های مجموعه داری را برگزیده و در جمع آوری آن اقدام نمایند. تا فرزندانی سالم تر ، شاداب تر و فرهیخته تری داشته باشند.
کشور ما ایران با غنای فرهنگی و تاریخی گسترده ای که دارد، لازم است مجموعه داران فراوانی داشته باشد تا آثار فرهنگی و تاریخی این خاک در نزد ما باقی بماند و از کشور خارج نشود. چرا که این میراث فرهنگی و تاریخی متعلق به ایرانیان امروز و فردا خواهد بود. با توجه به این مهم، ضروری است تا توجه خاصی به مجموعه داران کشور شود تا بدون دغدغه و مشکل، در چارچوب قانون اساسی کشور به خرید و نگهداری آثار فرهنگی و تاریخی بپردازند. تا دیگر شاهد قاچاق و حراج اینگونه آثار در کشورهای خارجی نباشیم.
به امید سرفرازی ایران و ایرانی...
