خوب اولین چیزی که من از دانشگاه فهمیدم اینه که تفاوت چندانی با مدرسه نداره و به جز بزرگ شدن فضای تحصیل و معلمایی که اگه بهشون نگی استاد بهشون برمیخوره چیز جدیدی نمیتونید پیدا کنید . اون تصور جذابی که از دانشجو معلمی تو ذهنم داشتم تو این مدت به طور کامل از بین رفت و یه حالت گیچیِِ عوض شدن فضا و براورده نشدن اننتظاراتم باعث شده یه مدت از درس خوندن و انجام دادن کارهایی که قرار بود بعد از کنکور انجام بدم فاصله بگیرم و یه احساس گناه کوچیک هم برای از دست دادن زمان دارم که امیدوارم بتونم تو یه مدت کوتاه حلش کنم به هر حال هنوز زمان زیادی برای تموم شدن این چهارسال باقی مونده و باید یه جوری وقتم رو بگذرونم که تصورم از این دوره براورده بشه .
مهمترین چیزی که اینروزا دارن به ما درس میدن یه سند غیر عملی و خیلی خوشبینانه ست که احتمالن استادی هم که درسش میده میدونه نه به درد ما میخوره و نه به درد نظام اموزشی ، نه به این دلیل که سند بدی باشه بلکه به این دلیل که غیر قابل اجراست . من فکر میکنم اونایی هم که این سند رو نوشتن به جای اینکه واقعیت ها رو نگاه کنند ارمانهاشون رو نوشتن و هیچ راه حل عملی براش نیاوردن که این نشون میده خودشون هم نمیدونن چطور باید این نظام رو از تو گل دراورد . به هر حال آرمانهای من برای نظام اموزش کشورم خیلی زیباتر از این سند هستش ولی وقتی راه عملی براش نداشته باشم میفرستمش تو دانشگاهها تا درسش بدن ( ;
امروز بعد از یه تفکر طولانی به این نتیجه رسیدم قراره من معلم بشم و این که خودم باید یاد بگیرم چطور معلمی کنم (البته با کمک دانشگاه). اولین کاری که کردم سه چهارتا معلم رو تو اینستا فالو کردم و دو سه تا گروه هم تو تلگرام عضو شدم و دو سه تا از بچه های همسایه رو هم خبر کردم که بیاین تا بهتون درس بدم و راستش بیشتر از این که اونا یاد بگیرن من فهمیدم که چه راه سخت ولی شیرینی رو در پیش دارم .
امروز یه تصمیم دیگه که گرفتم این بود که کتابهای روانشناسی رو هم بگیرم و بخونم تا بتونم رفتار بچه ها رو از هم تشخیص بدم و تفاوت هایی که دارن رو بشناسم و بهترین روش تدریس رو براشون انتخاب کنم که البته نقش یکی از استادای خوبمون تو این تصمیم بی اثر نبود به هر حال ازش ممنونم #مرسی_استاد
به نظرم یکی از راههای که میشه از دانشگاه استفاده بیشتری کرد طرح سئوال هایی از استاداس که جوابشون واقعن به تبدیل شدن من به یه معلم بهتر کمک میکنه . به هر حال استادهای بزرگوار مدتها فعالیت آموزشی داشتن و باتجربه ترین ادمای این زمینه هستن که من باهاشون سرو کار دارم.
با همه چیزهای خوب و بد دانشگاه و کم شدن انگیزه م هنوز هم خیلی خوشحالم که اینجام و از خدا سپاس گزارم و امیدوارم بتونم یه معلم خوب بشم به لطف خدا
