تحولاتی که در قواعد قانون کار پدید آمده است مهم می‌باشد. در قرن ۲۰ رابطه حقوقی کارگر و کارفرما خصوصی محسوب می‌شد و شرایط آن تابع توافق طرفین بود. اما در حال حاضر رابطه میان کارگر و کارفرما را جزء نظام عمومی قرار داده‌اند از این رو برای تنظیم آن به قواعد امری نیاز داریم که به جنبه امری بودن قواعد حقوق کار اشاره دارد.
برای فهم جنبه امری بودن قواعد حقوق کار به بررسی نمونه‌هایی می‌پردازیم:
برده‌داری: در این نظام، رابطه ارباب با برده به مثابه رابطه یک شخص با یک شیء بوده و برده فاقد شخصیت حقوقی است.
نظام فئودالی: تحول مثبت این دوره این است که رعیت شخص محسوب می‌شود ولی از لحاظ درآمد وابسته به زمین ارباب است و هر چه بدست آورد مقداری از آن مال رعیت و بقیه متعلق به ارباب است. در این سیستم کارگر و کارفرمایی وجود ندارد و رعیت در مقابل کارش مزد نمی‌گیرد، از این‌رو نشانه حقوق کار در آن نیست.
انقلاب صنعتی: این انقلاب از اواخر قرن ۱۸ مطرح می‌شود، ولی ریشه آن ۶-۵ قرن پیش از آن است. از اوایل قرن ۱۳ شهر‌های متمرکز به وجود آمد که موجب پیدایش گروه‌ها و قشر‌های اجتماعی شد نظیر پیدایش صنف آرایشگاه.
