درباره یک زندگی
احمد دیزرانی هستم. روستای «دیزران» در استان یزد، شهرستان تفت، بخش گاریزات، دهستان کهدوئیه قرار دارد. وجه تسمیه آن به خاطر بیرون راندن دزدان از روستا در قدیم است. قدمت این روستا به حدود ۱۵۰۰ سال میرسد.
سیوپنجساله هستم ولی در ۲۵سالگی ماندم (: و از این که هستم خوشحالم! در قم به دنیا آمدهام و بزرگ شدهام. این شهر را دوست دارم. غرفهام تابلوهای خوشنویسی و نقاشیخط است. دوست دارم فرزندانم این کار را ادامه دهند. اکنون (۱۳۹۶) دختر سهسالهای دارم که از همین کودکی نشانههایی از علاقه به این نوع فعالیت هنری در وجودش هست. از دوران راهنمایی با خط و خوشنویسی رابطه خوبی داشتم و علاقهمند بودم. چندین سال انواع شغلها را امتحان کردم ولی آن کارهایی نبودند که بخواهم تا آخر عمر ادامه دهم. فعلاً این تنها کاری است که برای من هم لذت و تفریح است و هم از این طریق مخارج زندگی را تأمین میکنم. همه اقوام و آشنایانم این رشته و محصول هنری را دوست دارند ولی باور ندارند که میشود با این کار به درآمد خوبی رسید.
دیپلم فنی و حرفهای، کاردانی باستانشناسی و کارشناسی گرافیک دارم. شغلهای دور از انتظاری را تجربه کردهام؛ مثل کارهای فنی، آرایهگری (دکوراسیون)، تدوین، تصویربرداری، عکاسی، تاکسیرانی، تابلونویسی و… اما ای کاش از ابتدا به رشتهای که علاقه داشتم میپرداختم. البته همه آن تجربههای نامربوط، باعث خلاقیت بیشتر و تفاوت حقیر با کسانی شده است که فقط و فقط از ابتدا به این رشته پرداختهاند. از سیسالگی وارد این شغل شدهام. این کار برای من سختی ندارد، بلکه برای من لذت است (: این شغل به سرمایه خاصی نیاز ندارد. برای فروش محصولات و برای این که دوباره از این فضای کاری و علاقه مندی دور نشوم و از آن خرج زندگی را هم در بیاورم، دو سال هر جمعه به جمعهبازار صنایعدستی میرفتم. آن جا هم کارهای آماده را عرضه و هم سفارشهایی را زنده اجرا میکردم.
درباره یک مکان
دفتر کار و گالری آثار
در قم (خ ۷۵ متری عمار یاسر، روبروی پارکینگ شرقی حرم، مجتمع تجاری زمزم، طبقه همکف پلاک ۱۴۶) است.
ارزشش را دارد
ارزش این آثار به این است که کار هنری ،کار دست است و خیلی از آنها تکنسخه اند و نمونهاش را هیچ جای دیگر نمیشود دید. همچنین مشتری میتواند از لحاظ رنگبندی، اندازه و متن، سفارش انحصاری و ویژه بدهد.
وب سایت و صفحه شخصی من : https://mmoraba.com https://www.instagram.com/mmoraba.ir/