دریابید که مالزی چگونه است، بهترین مکان ها برای رفتن، چگونه فرهنگ را تجربه کنید، و چرا ارزش بازدید از آن را دارد.در اینجا چهار چیز در مورد تور مالزی وجود دارد که باید بدانید:
جغرافیا و تنوع مالزی
بهترین راه برای تجربه فرهنگ مالزی
بهترین غذاهای مالزیایی و جایی که آنها را امتحان کنید
گشت و گذار در مالزی
جغرافیا و تنوع مالزی
اگر از یکی از دو مرز زمینی شبه جزیره مالزی عبور نکنید (از شمال تایلند یا از سنگاپور، همسایه جنوبی)، احتمالاً کوالالامپور اولین آشنایی شما با تنوع مالزی خواهد بود. آسمان‌خراش‌های درخشان فولادی و شیشه‌ای پایتخت مالزی از زمانی که این شهر برای اولین بار با فروتنی کوالالامپور نامیده شد - به معنای "خور گل آلود"، راه طولانی را پیموده است. هم از نظر جغرافیایی و هم از نظر جوی، KL، همانطور که معمولاً شناخته می‌شود، تقریباً در نیمه راه بین بانکوک (تند) و سنگاپور (صیقل‌یافته) قرار دارد. این معرفی ایده آل برای آسیای جنوب شرقی است.
تور مالزی به خاطر سواحل دیدنی و جذابی که می تواند رقیب هر کدام در این سیاره باشد مشهور است و بیش از 800 جزیره در اینجا وجود دارد. در حالی که مسافران تور مالزی سنگاپور ساحلی به سمت جزایر پرهنتیان می روند، پروازهای تجمل گرا به سمت لنکاوی (که دو سوم اندازه سنگاپور است) جذب می شوند. جزیره تیومان پیاده روی هیجان انگیزی را ارائه می دهد در حالی که جزیره سیپادان (در سواحل صباح در شمال بورنئو) دارای برخی از بهترین غواصی های جهان است . جزیره تاریخی و دوست‌داشتنی پنانگ یکی از جذاب‌ترین مکان‌های جنوب شرقی آسیا است که جاذبه‌های فرهنگی و طبیعی کافی دارد تا شما را برای هفته‌ها به کاوش نگه دارد.
با حدود 4675 کیلومتر خط ساحلی استوایی، ممکن است فکر کنید که جاذبه های مالزی همگی در سطح دریا هستند، اما بیابان های طبیعی داخلی، هم در شبه جزیره مالزی و هم در ایالت های ساراواک و صباح در شرق مالزی، یک ویژگی منحصر به فرد را ارائه می دهند. فرصتی برای ترکیب تعطیلات ساحلی با یک ماجراجویی جنگلی که یک بار در زندگی اتفاق می افتد. موارد فوق‌العاده برای خود صحبت می‌کنند: به عنوان مثال، جنگل بارانی بکر پارک ملی تامان نگارا، قدیمی‌ترین جنگل اولیه جهان با بیش از 130 میلیون سال قدمت و صخره‌های سازند ماچینچانگ کامبرین (بخشی از یونسکو جهانی لنکاوی) است. ژئوپارک) حدود 500 میلیون سال قدمت دارند.
کوه کینابالو صباح (با ارتفاع 13435 فوت/4095 متر) مرتفع‌ترین کوه آسیای جنوب شرقی است و سپس وسعت غیرقابل مقاومت ایالت ساراواک پوشیده از جنگل وجود دارد که خود تقریباً از نظر مساحت با مالزی «سرزمین اصلی» برابری می‌کند.
بهترین راه برای تجربه فرهنگ مالزی
در حالی که این کشور عمدتاً یک کشور مسلمان است، فقط کمی کاوش در پایتخت به شما بینشی از تنوع فرهنگی شگفت انگیز مالزی می دهد. محله چینی ها (مرکز در خیابان پتالینگ) و هند کوچک (در اطراف بریکفیلدز) واضح ترین معرفی برای سبک زندگی، سنت ها، فرهنگ و غذاهای دو گروه قومی بزرگ مالزی هستند. در سرتاسر کشور با مردم بومی از برخی از قبایل بی شمار کشور ملاقات خواهید کرد. گفته می شود که صباح به تنهایی تقریباً 40 قبیله دارد و ساراواک سرزمین ایبان افسانه ای (که زمانی به عنوان شکار سر "دریای دایاک" شناخته می شد)، بیدایوه ("دایاک های سرزمینی") و تعداد بی شماری از قبایل کمتر است که در مجموع به عنوان اورنگ اولو شناخته می شوند.
برای یک مسافر ماجراجو، مکان های کمی وجود دارد که فرصت هایی را ارائه می دهد که بورنئو انجام می دهد. شهر تاریخی کوچینگ (در ساراواک) نقطه پرش ایده آل برای ماجراجویانی است که می خواهند از سرزمین اورانگوتان ها دیدن کنند . در حالی که بسیاری از بخش‌های کالیمانتان (بخش اندونزیایی جزیره بورنئو) برای خارجی‌ها تقریباً ناشناخته مانده است، ساراواک و صباح دسترسی آسان‌تری به جوامع دورافتاده و کنار رودخانه ارائه می‌دهند.
اما لازم نیست برای فرهنگ بومی به بورنئو بروید، زیرا، حتی در دسترسی نسبتا آسان به کوالالامپور، می توانید سنت های غیرمنتظره ای پیدا کنید. به عنوان مثال، Melaka (دو ساعت در جنوب پایتخت) خانه یک جامعه منحصر به فرد از مردم کریستانگ (عمدتاً پرتغالی تبار) است و کمی بیش از یک ساعت به سمت شمال، در ایالت پراک، سمانگ را می‌بینید. یکی از تقریباً صد گروهی که در مجموع به نام اورنگ اصلی ("مردم اصلی") شناخته می شوند، بیش از 10000 سال پیش در این منطقه ساکن شدند.
بهترین غذاهای مالزیایی که باید جستجو کنید و کجا آنها را امتحان کنید
از بوفه صبحانه هتل صرفنظر کنید زیرا بازارهای محلی می توانند بهترین (و سرزنده ترین) مکان ها برای صرف صبحانه باشند. روتی کانای (تلفظ چان چشم پوسیده)، نوعی نان مسطح که در سس کاری آغشته می‌شود، ممکن است صبحانه‌ای بعید به نظر برسد، اما فقط یک بار آن را امتحان کنید و احتمالاً می‌خواهید هر روز را به همین شکل شروع کنید! بهتر است آن را با ته تاریک (به معنای واقعی کلمه "چای کشیده") که معمولاً شیری و شیرین است و برای حداکثر کف کردن از ارتفاع ریخته می شود - یا "کشیده" می شود.
مالزی ممکن است پس از سنگاپور دومین بهشت غذاخوری ها باشد و مانند همسایه جنوبی، جذابیت آن از ترکیب مواد مالایی، چینی و هندی ناشی می شود. مراکز هاوکر (فودکورت های ساده) برای ناهار ایده آل هستند زیرا تنوع بی نظیری را ارائه می دهند. آنها اغلب در یک منطقه بازار در فضای باز هستند یا ممکن است به سادگی تعاونی چند غرفه مواد غذایی باشند که در طبقه همکف مغازه های قدیمی به سبک چینی کار می کنند. در اینجا انواع غرفه های فروش برنج، رشته فرنگی، گوشت (گوشت خوک، مرغ، گاو، اردک) و سایر غرفه های تخصصی نوشیدنی و دسر را خواهید دید. فقط به هر چیزی که جذاب است اشاره کنید و از ماجراجویی دریغ نکنید.
بیشتر مالزیایی ها تمایل دارند که عصرانه خود را نسبتاً زود بخورند (کمی پس از غروب آفتاب) و در هر نوع رستورانی در شهرها غذای رسمی را خواهید یافت. به خاطر داشته باشید که غذاخوری های مالایی (یعنی اسلامی) بدون گوشت خوک خواهند بود. همچنین، بیشتر آنها الکل سرو نمی کنند (اگرچه اکثر مؤسسات هندی و چینی این کار را انجام می دهند).
بورنئو مالزی خودش یک ماجراجویی آشپزی است. در شهرهای اصلی غذاهای لذیذی مانند سوپ میگوی تند و با رایحه نارگیل که به نام لاکسا شناخته می‌شود، پیدا خواهید کرد، اما زمانی که به کمپ‌های جنگلی و جوامع کنار رودخانه‌ای در داخل کشور برسید، ممکن است ذائقه‌تان را با موادی مانند( تواک (نخل به چالش بکشید. شراب، کرم‌های ساگو برشته و خمیر دوریان تخمیر شده به‌طور شگفت‌انگیزی پس از به دست آوردن طعم، خوشمزه است
گشت و گذار در مالزی
قوانین ترافیکی نسبتاً سختگیرانه (حداقل در مقایسه با تور تایلند همسایه) اجاره موتورسیکلت و به طور کلی ایمنی جاده را احاطه کرده است. اگر قصد دارید به طور مستقل در بزرگراه های مالزی سفر کنید، بدون گواهینامه سوار نشوید و همیشه از کلاه ایمنی استفاده کنید (توصیه خوب در هر جایی!).
خوشبختانه، سیستم حمل‌ونقل عمومی با اتوبوس‌های مسافت طولانی راحت (خواب‌آلود) راحت و قابل اعتماد است که تمام محورهای اصلی را با وسایل نقلیه‌ای که اغلب به‌طور شگفت‌انگیزی جادار و راحت هستند، به هم متصل می‌کنند. (1851 کیلومتر) خط راه آهن در مالزی وجود دارد و قطارهایی که با هر بودجه ای مطابقت دارند - از قطارهای شهری کلاس اقتصادی تا قطار سریع السیر شرقی و شرقی فوق العاده لوکس - در طول شبه جزیره حرکت می کنند.
سیستم‌های MRT (ترانزیت سریع انبوه) و LRT (ترانزیت ریلی سبک) سفر آسانی را در اطراف منطقه شهری کوالالامپور ایجاد می‌کنند. راه‌آهن دولتی صباح همچنین دارای یک مسیر قطار محلی دوست‌داشتنی از طریق محدوده کراکر و راه‌آهن بورنئو شمالی (همچنین در صباح) است، حتی موتورهای بخار را احیا کرده است که مسافران یک روزه را در امتداد شبکه‌ای که قدمت آن به بیش از 100 سال پیش می‌رسد، احیا کرده است.
جزیره لانگاوی، تیومان، و پرهنتیان ها همگی از سرزمین اصلی با کشتی قابل دسترسی هستند، اما باید بین کوالالامپور و کوچینگ (ساراواک) یا کوتا کینابالو (صباح) پرواز کنید. در صباح و حتی بیشتر از آن، در ساراواک می‌بینید که با رودخانه سفر می‌کنید – اغلب در قایق‌های مسافربری موتوری که جوامع رودخانه را به هم متصل می‌کنند. اگر به دنبال ترکیبی از حیات وحش منحصربه‌فرد و فرهنگ سنتی دایاک بورنئو هستید، گردشی رودخانه‌ای به منطقه رودخانه کیناباتانگان صباح یا منطقه حفاظت‌شده دره دانوم یا پارک ملی بکر باتانگ آی ساراواک در نظر بگیرید.
سفر در بورنئو می‌تواند زمان‌بر باشد، اما ارزش تمام دردسرها را دارد (حتی زالوها) و می‌تواند ماجراجویی یک عمر باشد.
اگر سواری را انتخاب می کنید، بیمه مسافرتی را در نظر بگیرید و حتماً الزامات آن را رعایت کنید، مانند سواری با کلاه ایمنی و داشتن مجوز مناسب برای سواری در کشور خود در مقصد.
