کسانی را که کامنت‌دونی‌شان پر از فحش است، فالو نکنید. این یعنی در این پیج چیزهایی نوشته می‌شود که فالوورها را بسیار خشمگین و ناامید می‌کند. آن قدر که فالوورها به جای هر کاری، همان جا فحش می‌دهند و خشم‌شان را بیرون می‌ریزند و می‌روند. این یعنی این پیج به جز ایجاد خشم و نفرت کارکرد دیگری ندارد؛ حتی موجب نمی‌شود در اثر خشم یک قدمی بردارید. بلکه موجب می‌شود فقط ناامیدانه فریاد بکشید. او هیاهوطلب است، و روان شما هزینه‌ی هیاهوی او را می‌پردازد. فالو کردن‌تان هم به حساب او واریز می‌شود. فرقی نمی‌کند صاحب پیج چه هدفی دارد؛ به اسم آزادی مدنی دارد بذر ناامیدی و خشم می‌کارد، یا به اسم دین و عدالت، یا به اسم انسان‌دوستی.
آدمهایی را که بیرون از اینجا هیچی نیستند، فالو نکنید. خیال کنید همین امروز اینستاگرام تعطیل بشود؛ چه کسانی درآمدشان را از دست می‌دهند؟ چه کسانی شغل‌شان و موقعیت اجتماعی‌شان را از دست می‌دهند؟ آیا این فرد، بدون اینستاگرام هم مهارت و استعدادی دارد که با آن کار پیدا کند؟ حالا می‌خواهد تستر غذا باشد، یا معلم زبان یا مدل لباس یا مسئول روابط عمومی فلان گروه. ببینید این آدم، اگر در دنیای واقعی بود هم حاضر بودید پای حرفش بنشینید؟ اصلا بدون این سر و شکل خوشگل و قاب‌بندی‌ها باز هم لایک داشت؟
خز و خیل‌ها را فالو نکنید. حتی برای دیدن و تاسف خوردن. حتی برای این که فقط حس کنجکاوی‌تان را ارضا کرده باشید. نگذارید در توهم فالوور آن‌ها شریک باشیم.
چرا این کارها را بکنیم حالا؟ اول به خاطر روان خودتان. به خاطر تاثیر عمیق رسانه بر ما که می‌تواند سرنوشت‌مان را عوض کند. دوم، به خاطر فرهنگ‌مان، به خاطر این که هنر خوار نشود و جادویی ارجمند نگردد؛ به خاطر این که هیاهو و خوشگلی، جای اندیشه و زحمت را نگیرد، به خاطر سرنوشت جمعی همه‌مان.
