تصاویر دردناک ذبح حیوانات شاید باعث تامل ما در میزان مصرف گوشت بشه اما دلیلی بر وگان شدن نیست. خارج شدن هر چیزی از تعادل مضره. ما سالهاست که درگیر دامپروری صنعتی شدیم و این یعنی خارج شدن از تعادل و ایجاد اختلال در چرخه طبیعت. مسلما اگر این مساله توی ابعاد کلان برای گیاهان هم به وجود بیاد باز هم تعادل به هم میخوره. تا قبل از عصر مدرن انسان از گیاه و گوشت با تناسب منطقی تری استفاده میکرد، شاید راه درست رعایت یه تناسب جدید باشه. رژیمی که باعث تولید دام برای خوراک انسان نباشه. طبق چرخه طبیعی انسان هم گوشتخوار و هم گیاه خواره و البته در میانه چرخه جای میگیره. اما بشر مدرن این چرخه رو به هرم تبدیل کرده و خودش رو راس هرم میدونه.
طبیعتا خوردن یه موجود زنده دیگه به نظر اخلاقی میاد اما باید در نظر بگیریم گاهی ما چاره ای جز استفاده از منابع حیوانی نداریم و عذاب وجدان برای این مساله صرفا آسیب زننده و کاذبه. حیوانات -مثل ما حیوانات دوپا- بخشی از چرخه غذایی هم هستند و به تناسب و نه با ولع میشه ازشون استفاده کرد ...
از طرف دیگه ما اصلا به این فکر نمیکنیم که جنبش هایی مثل گیاه خواری، کمک به کودکان آفریقایی و امثال اینها چه راه های ساده ای برای راحت کردن وجدان و پناه بردن به اخلاقیات و سطحی کردن نوع دوستیه...
