بومگردی از واژه اکوتوریسم «Eco Tourism» گرفته شده است و «Eco» به معنی طبیعت و «Tourism» به معنی گردش است و در ایران طبیعت را به بومی تبدیل کرده‌اند و واژه بومگردی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از بوم گردی سفر به طبیعت و حفظ محیط زیست و کمک به بهبود زندگی مردم محلی است. اقامتگاه‌های بومگردی فقط برای اقامت نیستند و بعضی از آنها به‌عنوان یکی از جاذبه‌های دیدنی شهرها به‌شمار می‌روند و با معماری زیبا و وسایل قدیمی که دارند گردشگران زیادی را به سمت خود می‌کشانند.
در شهرهای تاریخی و پرطرفدار ایران اقامتگاه‌های بوم گردی زیادی وجود دارد که بعضی از آنها همه استانداردهای مورد نیاز یک اقامتگاه را دارند و به همین دلیل بین گردشگران محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند.
در این قسمت می‌خواهیم پرطرفدارترین اقامتگاه‌های بوم گردی ایران را مورد بررسی قرار دهیم.
اگرچه شما قصد اقامت در یکی از بومگردی های جذاب در یکی از شهر های کشورمان می توانید از طریق سایت اتاقک اجاره بوم گردی خود را انجام دهید و با خیالی راحت از اقامت خود لذت ببرید.
اقامتگاه‌های بومگردی بیشتر در شهرهای تاریخی قرار دارند و یکی از پرطرفدارترین اقامتگاه‌ها بین افرادی است که به طبیعت‌گردی و زندگی‌های بومی علاقه دارند. با اجاره اقامتگاه بومگردی ارزان سفری اقتصادی و به‌صرفه داشته باشید و به دیدن شهرهای تاریخی ایران بروید. این اقامتگاه‌ها فضایی صمیمی شبیه به خانه‌های قدیمی دارند که حس خوبی را در طول سفر به شما منتقل می‌کند. با رزرو اقامتگاه بومگردی با قیمت ارزان در شهرهای یزد، مشهد،کاشان، اصفهان و ... حس تجربه اقامت در فضای سنتی را داشته باشید.
لغت اکوتوریسم (Eco Tourism) که فرهنگستان لغت با کمک سازمان میراث فرهنگی کشور آن را معادل طبیعت‌گردی معنا کرده است، از نظر ریشه لغوی از دو جزء «Eco» و «Tourism» ساخته شده است که پیشوند «اکو» برگرفته از ریشه‌ای یونانی به معنی آمیزه‌ای از مفاهیم محیط‌زیست و زیستگاه و «توریسم» به معنای گردشگری است؛ این مفهوم بیش از هر چیز طبیعت را تداعی می‌کند. در فارسی کلمه بوم را معادل اکو قرار داده‌اند و بنابراین به اکوتوریسم، بومگردی نیز می‌گویند. در ادامه به معرفی این مفهوم مهم و پرطرفدار در سفر و گردشگری خواهیم پرداخت
بنابر آخرین تعریف ارائه شده توسط جامعه بین المللی اکوتوریسم (TIES : The International Ecotourism Society) در سال ۲۰۱۵ بوم گردی یا اکوتوریسم ” سفری است مسئولانه به جاذبه های طبیعی برای لذت بردن، ادراک و قدر طبیعت را دانستن ( و همراهی کردن با ویژگی های فرهنگی متعلق به گذشته و حال حاضر ) به طوری که حافظ زیست بوم بوده ، سبب پایداری کیفیت زندگی مردم منطقه شده، شامل آموزش بوده و در آن گردشگر و در فعالیت های سودآور اجتماعی-اقتصادی مردم محلی مشارکت داشته باشد.” در بوم گردی کلمه ی آموزش بسیار مورد تاکید قرار داشته، هم شامل مسافران و هم شامل مردم محلی می شود.
براساس گزارش‌های مؤسسه‌ی حمل‌ونقل هوایی، هواپیماهای جهان در سال ۲۰۱۳ بیش از سه میلیارد مسافر را جابه‌جا کرده‌اند؛ رقمی که همچنان درحال افزایش است. انجمن اقتصاد آکسفورد پیش‌بینی می‌کند این رقم تا سال ۲۰۳۰ به ۵٫۹ میلیارد برسد. همه‌ی این مسافرها نه‌تنها به‌طور غیرمستقیم مقادیر فراوانی دی‌اکسید‌کربن منتشر می‌کنند، بلکه باعث می‌شوند محیط زیست فشار زیادی را متحمل شود.
برخی افراد اصطلاحات بوم گردی و گردشگری بهینه را ترکیبی متضاد می‌دانند. به‌عقیده‌ی آنها شما نمی‌توانید به نحوی سفر کنید که به طبیعت کمک کند. اول از همه باید از محلی به محل دیگر بروید که معمولا با هواپیما یا وسایل نقلیه انجام می‌شود و به‌این‌ترتیب سوخت فسیلی می‌سوزانید. ثانیا مهم نیست چقدر تلاش کنید، تأثیر شما در طبیعت همچنان منفی خواهد بود. اما این نظرات باعث فاصله گرفتن از هدف می‌شوند. اگر تصمیم دارید به مسافرت بروید، می‌توانید اثر منفی خود را کاهش دهید و حتی در بعضی جنبه‌ها تغییر مثبتی ایجاد کنید.
