دوستان و همراهان موبایلآباد، سلام!
در این بخش از مقالات موبایلآباد، قصد داریم درباره معضلی به نام "استفاده از الفاظ رکیک در شبکههای اجتماعی" بپردازیم!
پاسخ به همهی این موارد، در دامنهی فرهنگ استفاده از تلفن همراه قرار میگیرن که در این مقاله دربارهشون صحبت خواهیم کرد...
اگر توی خیابون یک گروه از افراد رو ببینید که به سمت یک شخص هجوم بردن و با الفاظ رکیک در حال آزار دادن و تخریبش هستند، چه حسی پیدا میکنید؟! آیا با فحش دادن به اون گروه، از شخص حمایت میکنید یا در نهایت صحنه رو ترک میکنید؟!
در فضای مجازی هم چنین اتفاقی شبیهسازی شده و این موضوع ممکنه حتی آثار مخربتری هم برای اشخاص مختلف داشته باشه!
شما را به یک مثال رایج در کشورمون دعوت میکنم! فرض کنید یک فوتبالیست، کار خودش رو به اون صورتی که باید و شاید، انجام نداده و مورد اعتراض تماشاچیان قرار میگیره... تا اینجای ماجرا همهچیز مطلوبه!!! اما یکی از مشکلات ما اینه که نمیتونیم هیجانات، خوشحالیها، نگرانیها، شکستها و پیروزیهای خودمون رو در مقطعی مشخص بروز بدیم و انگار که زمان مشخصی براشون در نظر نمیگیریم!
در نتیجه ادامهی اعتراضات در شبکههای اجتماعی و در صفحهی افراد مختلف شکل میگیره؛ معترضان آن فرد در بخش کامنتها شروع به فحاشی و ناسزاگویی میکنند و در ادامه میان هواداران و معترضان نزاعهایی شکل میگیرد و این چرخه ( متاسفانه ) مدام تکرار میشود!
اولین بازخورد این موضوع، ایجاد دشمنی و نزاع میان اقشار و گروههاست! برای مثال هواداران دو تیم، برای میشه با هم بد میشن و اصطلاحا سایه هم رو با تیر میزنن! یکی دیگه از نتایج فجیع این موضوع، ایجاد جنگها و تفرقههای قومیتی هست که واقعا آثار جبرانناپذیری دارند.
اگر از عینک "کلینگر" خودمون استفاده کنیم، میبینیم که کشور ما در حال حاضر به شدت زیر ذرهبین کشورهای دنیاست! به نظرتون با رخ دادن چنین اتفاقاتی، مردم دنیا چه تصویری از ما ایرانیها در ذهنشون دارن؟! آیا فرهنگ واقعی ما به این صورته؟! یک جواب قاطع: هرگز!!!
پاسخ به این سوال واقعا پیچیده و طولانیه اما اگر در یک جمله بخوایم بهش پاسخ بدیم، باید بگیم: "چون در کشور ما سرعت پیشرفت تکنولوژی از فرهنگ استفاده از تکنولوژی ( متاسفانه ) بیشتره!"
در نتیجه ما دلیل انجام خیلی از کارهامون در فضای مجازی رو نمیدونیم و این ممکنه برامون دردسرساز بشه؛ البته این اتفاقات در کشورهای دیگه هم رخ میده و ما قصد نداریم این موضوع رو فقط به ایران نسبت بدیم اما طرز فکر درست ایجاب میکنه که از خودمون بپرسیم: "چرا ایران؟!"
همونطور که میدونید، روز به روز جسارت افراد برای استفاده از الفاظ رکیک در اماکن عمومی و فضای مجازی بیشتر و بیشتر میشه؛ دلیلش هم اینه که با تکرار مداوم این الفاظ، قبح و زشتی این کار از بین میره و بعضی افراد فکر میکنن که فحش دادن یک نوع کلاس محسوب میشه! در نتیجه این ویروس مزاحم، روز به روز افزایش پیدا میکنه و آثار مخربتری از خودش به جا میذاره!
همهی قسمتهای قبلی را گفتیم که به این بخش مهم برسیم. همونطور که میدونید باید از انتشار این ویروس مخرب جلوگیری کنیم و اجازه ندیم که فرهنگ ایرانیان در جهان، جلوهی بدی پیدا کند. برای همین، ما یک فرمول پیشنهادی داریم:
1- اول باید از افرادی که در شبکههای اجتماعی ناسزا میگویند، دلیل عصبانیتشان را بپرسیم.
2- اگر دلیلی برای عصبانیتشان نداشتند و برای تفریح از الفاظ رکیک استفاده میکردند، با ملایمت و احترام آنها را راهنمایی و از نتایج کار بدشان مطلع کنید.
3- اگر آن شخص گوش شنوا نداشت و قصد داشت که به کارهای اشتباهش ادامه دهد، به او اصرار نکنید و اجازه دهید که در بیخبری و نااهلی خود غرق شود!
در این مقاله موضوع "الفاظ رکیک در شبکههای اجتماعی" رو مورد بررسی قرار دادیم و از آثار و نتایج مخربش گفتیم؛ همینطور یک فرمول برای واکنش به چنین مسئلهای نیز خدمتتون قرار دادیم و امیدواریم که ازش استفاده کنید!
درسته که نمیشه جلوی بعضی مسائل و مشکلات رو به طور کامل گرفت؛ اما میشه از سرعت انتشارشون تا حد زیادی کم کرد!
امیدواریم که این مقاله براتون مفید بوده باشه!
نویسنده: شروین ترابیان