سلاااااااام! یه سلام پر از انرژی مثبت به دوستای خوبم!
نمیدونم تا به حال به این فکر کردید یا نه،
که ما چقدر عجولیم!
هی میخوایم برسیم! بدویم بدویم و بدویم تا برسیم! به قول معروف ما دونده های خوبی هستیم اما رسنده های خوبی نیستیم! اونقدر با شتاب و هیجان میخوایم پیروزی رو ببینیم که فرآموش میکنیم دقیقا باید چیکار میکردیم!
امروز میخوایم در این رابطه با هم حرف بزنیم.
یادتونه وقتی بچه بودید، پدر و مادرتون یا کلا بزرگتر ها، همه اش تکرار میکردن، زود بخواب! زود غذات رو بخور! زود مشقات رو بنویس! زود باش زود باش دیر میشه!
نمیخوام بگم که ما قربانی یه سری حرف هستیم که بزرگترهامون مسئولشون بودن! اما اگه دقیق تر نگاه کنید،
زندگی تون شده عجله! زود تر برسم سر کار! زود تر ناهار آماده کنم، زود تر بگیرم بخوابم و ....
انگار ما همه اش یه ترس از این داریم که نکنه دیر برسیم، نکنه گرسنه بمونیم، نکنه فردا خوابمون بگیره!
ما ترس از دیر شدن داریم.
ما میترسیم که به خواسته هامون نرسیم، میترسیم که همه چیز اشتباه بشه و میترسیم که قبل از رسیدن، بمیریم.
ما سال های زیادیه که داریم با این شیوه زندگی میکنیم، و واقعیت اینه که چنین ترس هایی فقط باعث اضطراب میشن.
یه کم بهش فکر کنید.
حتما یه کتاب خوندید که واقعا ازش لذت بردید. احساس کردید همزمان با قلم نویسنده، اوج میگرفتید و بعد پایین می امدید.
وقتی داشتید کتاب میخوندید، میخواستید سریع تر تموم شه، زود تر به انتهاش برسید، هی بخونید بخونید بخونید؟ اگه کتاب مورد علاقه تون نبود قطعا، اما اگه کتابی بود که هر دفعه بعد از خوندنش احساس زنده بودن میکردید اصلا!
زندگی ما هم شبیه همین کتاب هاست. وقتی دوستش داریم، نمیخوایم ازش جدا بشیم و وقتی ازش احساس نفرت میکنیم، میخوایم سریع تر تمومش کنیم. میخوایم فقط قال قضیه رو بکنیم. نه اینکه واقعا حلش کنیم.
خیلی از ما سال های زیادیه که فکر میکنیم زندگی رو دوست داریم، اما هر طرفش رو که نگاه میکنیم، میگیم، نه! اونقدر ها هم که میخواستم قشنگ نیست! اینجا میشه که عجول میشیم، اینجا میشه که مضطرب میشیم.
اگه به بچه های 5 ساله نگاه کنید، میبنید که هیچ عجله ای برای تموم کردن بازی شون ندارن. با آرامش بازی میکنن و بعضی وقتا هم ساعت ها توی همون آرامشن.
بچه ها نمیخوان زودتر برسن، میخوان قشنگ تر زندگی کنن! و این مفهموم، پیچیده تر از اونه که بتونید به یکباره درکش کنید. لازم نیست برای فهمیدن این هم عجله کنید! ما اومدیم زندگی کنیم خلق نشدیم که فقط فاتح ماجرا باشیم!
اگه به این حستون توجه نکنید، سخت میرسید و شاید اصلا نرسید! و اینا همه اش شما رو قربانی تله عجله میکنه!
آرووم باشید رفقا! آرام و دور از حاشیه. فقط حال رو پیدا کنید! اکنون رو کشف کنید! و برای کسی که بخواد زنده باشه و زندگی کنه، هیچ هدیه ای با ارزش تر از اکنون نیست.
و این شما هستید که اکنون رو نقاشی میکنه!
پس به دور از هر عجله ای، قلمو رو بردارید و بکشید....
و این زندگی مال شماست....
و این شمایید که زنده اید!
