از چه نوع کابلی در شبکه خانگی خود استفاده کنم؟ یک جزء کلیدی در شبکه های خانگی سیمی این است - سیم ها! درست تر، کابل ها. کابل اترنت جفت پیچ خورده رایج ترین نوع سیم کشی شبکه خانگی است که امروزه (و برای آینده قابل پیش بینی) استفاده می شود. کابل های اترنت جفت پیچ خورده برای اتصال استفاده می شود:
تفاوت بین سیم و کابل چیست؟ سیم یک هادی منفرد (معمولا مسی) است که ممکن است جامد یا رشته ای باشد. دو یا چند سیم عایق که در یک آستین یا ژاکت (معمولاً پلاستیکی) در کنار هم قرار گرفته اند، یک کابل را تشکیل می دهند. (اگر هر سیم عایق بندی نشده باشد، از نظر فنی همچنان یک سیم است.)
کابل کشی شبکه یکی از انواع خدماتی است که شرکت های شبکه مانند پیشگام رایانه به مشتریان خود ارائه می دهند. شبکه های کامپیوتری سازمانی و خانگی برای اتصال بخش های سخت افزاری تجهیزات به بستر کابل نیاز دارند. کابل ها کمک می کنند تا تمامی بخش های شبکه های کامپیوتری به هم مرتبط شوند.
کابل های اترنت جفت پیچ خورده از هشت سیم عایق مسی در یک آستین پلاستیکی تشکیل شده است. دو سیم به صورت جفتی در مجموع چهار جفت به هم می پیچند و سپس چهار جفت به هم می پیچند تا کابل را تشکیل دهند. پیچش ها و جفت ها بر ویژگی های عملکردی خاص کابل مانند تداخل، تضعیف و تداخل الکترومغناطیسی (EMI) تأثیر می گذارد.
تداخل زمانی اتفاق می افتد که یک سیگنال الکتریکی که از یک سیم منتقل می شود، بر سیگنال الکتریکی ارسال شده از سیم دیگر تأثیر منفی می گذارد. تضعیف عبارت است از از دست دادن تدریجی شدت سیگنال الکتریکی هنگام عبور از سیم. EMI نویز (سیگنال های الکتریکی ناخواسته) است که بین سیم ها توسط سیگنال های الکتریکی مختلفی که منتقل می شود تولید می شود.
یک جک پلاستیکی شفاف، معروف به کانکتور RJ-45، به هر دو سر کابل اترنت جفت پیچ خورده متصل است. کانکتور RJ-45 بسیار شبیه به جک تلفن (که به عنوان کانکتور RJ-11 شناخته می شود) به نظر می رسد.
چندین دسته کابل کشی جفت تابیده وجود دارد، اما تنها سه دسته هستند که معمولاً برای شبکه های اترنت استفاده می شوند: رده 5 (Cat5)، رده 5e (Cat5e یا Cat5 Enhanced)، و رده 6 (Cat6). ویژگی های عملکرد Cat5، Cat5e و Cat6 به شرح زیر است:
کابلکشی اترنت جفت پیچ خورده نیز میتواند بدون محافظ (معمول) یا محافظ (نه چندان رایج) باشد. کابل کشی بدون محافظ (UTP) هم در شبکه های بزرگ سازمانی و هم در شبکه های خانگی کوچک استفاده می شود. نسبتاً ارزان است و بسیار انعطاف پذیرتر از کابل کشی جفت تابیده محافظ (STP) است.
کابل کشی STP نسبت به کابل کشی UTP گران تر و انعطاف پذیرتر است. در محیط های صنعتی و سایر محیط های پر سر و صدا که مستعد تداخل الکترومغناطیسی بالا (EMI) هستند استفاده می شود. هر جفت سیم در کابلهای STP در فویل یا سایر محافظهای فلزی پیچیده شدهاند و یک محافظ فلزی بیرونی نیز ممکن است کل گروه جفتهای پیچ خورده (زیر آستین بیرونی) را بپوشاند.
در بیشتر موارد، از کابل های اترنت با جفت تابیده مستقیم برای اتصال دستگاه های موجود در شبکه خود استفاده می کنید. کابل های متقاطع گاهی اوقات برای اتصال مستقیم دو رایانه به یکدیگر (اگر یکی از آنها آداپتور شبکه ای با بیش از چند سال قدمت داشته باشد)، برای اتصال سوئیچ های شبکه بسیار ارزان (یا قدیمی) که پورت Uplink ندارند یا به برخی از انواع دستگاه های شبکه تخصصی را متصل کنید.