آمارهاي پزشكي نشان مي دهد كه ۸۰ درصد بیماری های عصر حاضر ناشی از استرس است. اين در حالي است كه بخش زيادي از عمر افراد در محل كار و با شغل طي مي شود بنابراين استرس شغلی می‌تواند تاثیرات زیادی در زندگی داشته باشد. افرادی که تحت فشار زیاد شغلی قرار می‌گیرند، در مقایسه با همکاران‌شان که استرس کمتری را تجربه می‌کنند، ۴۰ درصد بیشتر در معرض خطر بیماری قلبی قرار می‌گیرند.
راه‌کارهایی برای کمتر شدن استرس شغلی
البته استرس در حد طبیعی باعث ایجاد انگیزه و افزایش توان مقابله با چالش‌های کاری است؛ ولی اگر از حد طبیعی خارج شود، صدمات و خسارت‌های جبران‌ناپذیری را به دنبال دارد؛ بنابراین، لازم است شرایط مناسبی برای بهره‌وری بهتر از نیروی انسانی فراهم آید و راه‌کارهای منطقی و علمی مانند هدف‌گرایی، افزایش تاب‌آوری در افراد، مثبت‌نگر بودن برای کاهش تنش و فشار روانی به کار گرفته شود.
حتی اگر در محیطی هستید که دائما شرایط استرس‌زای آن در حال افزایش است، باز هم می‌توانید بر خود تسلط داشته و اعتماد به نفستان را حفظ کنید.
به شرطی که هوش هیجانی را شناخته و در جهت تقویت آن پیش روید.
در واقع هوش هیجانی توانایی اداره و به‌کارگیری صحیح احساسات در راه مثبت و سازنده است.
از این طریق شما دیگران را بیشتر به سوی خود جذب می‌کنید، با تفاوت‌های موجود بین خود و دیگران کنار می‌آید؛ احساس سرخوردگی‌خود را کنترل می‌کنید و استرس و تنش را از روابط خود دور می‌کنید.
هر قدر ضریب هوش هیجانی شما بیشتر باشد، استرس کمتری در محیط کار خواهید داشت.
راه‌های شناخت و مقابله با استرس شغلی
نشانه‌های استرس شغلی در افراد مختلف بوده و به عوامل بیشماری، مانند موقعیت و شرایط کاری، مدت زمان قرار گرفتن در معرض استرس و میزان استرس وارد شده به فرد، بستگی دارد.
بی خوابی، اضطراب و تنش، غیبت در کار، افسردگی، خستگی، ناامیدی، عصبانیت در حد افراطی، مشکلات خانوادگی، بیماری‌های جسمی مانند میگرن، سردرد، سوء هاضمه و دیسک کمر و گردن را، از نمونه‌های بارز استرس شغلی، است.
ناامنی شغلی یکی از استرس‌های شغلی به شمار می‌آید،.
به این ترتیب که ادارات سازمان یافته در حال تغییر و دگرگونی است و نتیجه آن چیزی جز تغییر و تحول در ساختارهای اقتصادی نیست.
تقاضای بالا در اجرا، داشتن شغل متناسب با روحیات و انتظارات فرد، حجم بالای کار، انتظارات غیرواقعی در انجام وظایف، ساعت‌های طولانی کار، مشکلات شخصی یا خانوادگی، نداشتن مهارت کافی در شیوه انجام کار، تکنولوژی، نبود حمایت مسئولان از کارکنان، خویشاوند بودن با برخی همکاران، گرایش شدید به اتمام پروژه‌ها در مدت زمان معین، می‌تواند کارمندان را از نظر جسمی و روحی، تحت فشار قرار دهد.
هر فرد در زندگی اهداف، فعالیت‌ها، فراز و نشیب‌هایی دارد، اما وقتی از حد بگذرد، خطر آفرین می‌شوند.
هر روز چند دقیقه در فضای آرام، چشمان خود را ببندید و روی تنفس تمرکز کنید، خود را در مکانی آرام و شاد تجسم کنید؛ زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که وقتی تصویرسازی شاد و آرامش بخش انجام دهید، بدنتان هورمون استرس‌زایی کورتیزون کمتری ترشح می‌کند.
اگر احساس می کنید کار شما زیاد است و کلافه می شوید، از کار دست بکشید، چند نفس عمیق و آرام بکشید تا آرامش خود را بازیابید.
مصرف الکل، سیگار، مواد مخدر و کافیین زیاد، ممکن است آرامشی موقتی در فرد ایجاد شود اما بعد از یک مدت بسیار کوتاه و مصرف مداوم این مواد، اثرات منفی استرس افزایش یافته و بدن به چرخه آزاردهنده استرس وارد می‌شود.
باید ذهن خود را از قید و بند منفی بافی رها کرده و از افکاری مانند ترس و وحشت، خشونت و کینه ورزی که خود به خود، موجب خلق استرس بیشتری می‌شوند، به شدت دوری کنیم و با تلاش، روش‌های مثبتی برای مقابله با استرس‌های روزمره، بیابیم.نگرش خود را نسبت به مسایل جاری انعطاف پذیر کنیم، چگونگی تفکر ما نسبت به شرایط و وضعیت‌های گوناگون بر واکنش، نسبت به محیط و شرایط مختلف، تاثیر بسیاری می‌گذارد و اگر بتوانیم وضعیت و شرایط را مثبت ارزیابی کنیم، قادر هستیم سطح استرس خود را کاهش دهیم.
