رژلب یا ماتیک یک فرآورده آرایشی است که حاوی مواد رنگی، قهوه، روغن، موم و نرم کننده پوست است برای برجسته نشان دادن لبها بهکار میرود. در این مقاله از مجله دنیای مد به تاریخچه رژلب و تحولات شگفت انگیز آن در طول زمان خواهیم پرداخت.
در تمدنهای قدیم، آرایش نمادی از جایگاه بود، و زن و مرد هر دو به استفاده از آرایش علاقه مند بودند. جدا از زیبایی شناسی، آرایش تاثیر دارویی نیز داشت. مردم در تمدن سومری را میتوان به عنوان نخستین افرادی که از رژ لب استفاده میکردند، تلقی کرد. زنان بین النهرین از جواهرات گرانبها برای اضافه کردن رنگ و براقیت روی لبهای خود استفاده میکردند.
شاید مصری ها اولین علاقه مندان واقعی رژ لب بودند. زنان برای زیبایی خود از رژلب هایی با رنگ های جذاب مانند بنفش و سیاه استفاده میکردند. آنها از برخی مواد مانند رنگ کارمین (Carmine ) که از حشرات کوهی روی زمین گرفته شده بود، به عنوان رژلب استفاده میکردند.
صدها سال پیش، یک دانشمند عرب، به نام ابولكاسی رژ لب محكم را اختراع كرد. او در ابتدا در رژلب ها موادی معطر میریخت و سپس ماده رژلب را در قالب میریخت.
رژ لب در زمان سلطنت ملکه الیزابت در انگلیس دوباره ظاهر شد. بطوری که داشتن پوست روشن و سفید و لب های قرمز بانوان را بسیار زیبا جلوه میداد.
یک شرکت عطر فرانسوی به نام گورلین (Guerlain)، در دهه ۱۹۰۰ میلادی، برای اولین بار رژ لب را به صورت تجاری تولید میکند. رژ لب آنها با موم زنبور عسل و روغن کرچک ساخته شده بود که سپس در یک کاغذ ابریشم پیچیده میشدند.
در دهه۱۹۲۰ نیز موج اول فمینیسم رخ داد و جنبشهای حق رای برای زنان در حال شکل گیری بود و زنان آزادی بیشتری برای ابراز وجود پیدا کردند و آرایش کردن نیز روش جدیدی برای این کار بود.
در سال۱۹۲۳، جیمز بروس میسون جونیور لوله پیچی را برای رژلب اختراع کرد و و رژلب شکل کنونی خود را به خود گرفت. شرکت هایی مانند شنل ، گوئرلین، الیزابت آردن و استیلودر اقدام به فروش رژلب کردند.
با شروع جنگ جهانی در ۱۹۴۰ همه چیز، حتی آرایش لب زنان، دستخوش تغییر و تحول شد. در این دوره کشیدن خط لب و ماتیک قرمز، میهن پرستانه و برای حمایت از سربازان در جنگ، بسیار رایج شد و در همین زمان بود که دنیا به طور کامل آرایش قرمز لب را به رسمیت شناخت.
در دهه ۵۰ اشخاص محبوبی مثل مانند گریس کلی، مریلین مونرو، آدری هپبورن و الیزابت تیلور در حال تنظیم ترندهای مختلف در سراسر جهان بودند. لب های قرمز پر رنگ به ویژه توسط مریلین مونرو و الیزابت تیلور محبوبیت یافت، رنگهای قرمز مایل به نارنجی و مرجانی و صورتی بسیار محبوب شدند.
دهه ۱۹۶۰ دهه شورش جوانان بود و در این زمان رژ لب کمرنگ با طیفهای صورتی، هلویی و کالباسی و با بافت مات محبوبیت پیدا کرد و رنگ کلاسیک قرمز به طور کلی به فراموشی سپرده شد.
آرایش دهه ۷۰ همیشه با برق لب متمایز میشود که معمولا به تنهایی و یا روی رژ لب با رنگ تند مورد استفاده قرار میگرفت.
در دهه ۸۰ میلادی شرایط کاملا عوض شد و رنگها مجددا به دنیای رژ لب بازگشتند. در این دوره طیفهای ارغوانی و صورتی مایل به آبی محبوبیت پیدا کرد.
رنگهای خنثی و تیره با طیفهای قرمز و قهوهای رنگهای محبوب رژ لب در دهه ۹۰ بودند که با بافت براق روی پوست مات مورد استفاده قرار میگرفتند. ترند شاخص این دوره خط لب پررنگ و تیرهتر از رژ لب بود که ظاهری غیرمعمول به وجود میآورد.
با گسترش شبکههای اجتماعی، ستارگان امروز میتوانند فیلمهای آموزش آرایش خود را به طور مستقیم با طرفداران خود به اشتراک بگذارند. ترندهای شاخص این دوره را میتوان ظهور مجدد رژ لب مات و رنگهای گلی و طبیعی به شمار آورد.