مد در دهه ۱۹۵۰، دور از انقلابی و مترقی بودن، در بیشتر موارد از دهه قبل پیروی می کرد. برعکس دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ که معتقد به پیشرفت بود، در نیمه قرن بسیار محتاط عمل می کرد. با وجود تایید قوانینی چون حق رأی زنان، کار و رانندگی با اتومبیل، آنها ترجیح دادند لباس هایی مجلل، کمرهای کرستی و دامن های پفی بپوشند. در این مطلب از مجله مد به بررسی مد دهه 1950 خواهیم پرداخت.
در این دوره، بسیاری از کشورها در حال بازسازی پس از جنگ و ارتقای اقتصاد بودند و شکاف جنسیتی در دهه ۵۰ آشکار شد. در ابتدای دهه ۵۰ میلادی، صنعت سینما قدرت زیادی گرفت. چون تنها تفریح محبوب مردم، تماشای فیلم و رفتن به سینما بود. همین مسئله سبب شد تا طراحان مد و لباس از طریق سینما و ستاره‌های فیلم، مدل های جدید طراحی لباس زنانه و مردانه را به مردم نشان دهند.
مد در دهه ۵۰ مانند سبک اواخر دهه ۴۰ با دامن های بسیار بلند، کمرهای تنگ و شانه های شیب دار ادامه پیدا کرد. یکی دیگر از مدهای محبوب زنانه، دامن مدادی باریک بود. سرشانه های بدون اپل و گرد، سینه بندهای نوک تیز و کمرهای باریک و چسبان برای لباس زنانه این دهه طراحی شده بود. بلوز و شلوار جین و دامن بلند تنگ، در این دوره بسیار محبوب بود. همچنین لباس های بدون آستین یا با آستین پف کم، دامن های کلوش یا ترک، از دیگر لباس های محبوب آن دوران بودند. لباس کوکتل به عموم مردم معرفی شد.
تاریخچه مد مردانه در دهه ۱۹۵۰ همچنان به صورت کت و شلوار بود. شانه ها گشاد و کت ها جعبه ای با پارچه ای خاکستری بسیار رایج بود. که با پیراهن، کراوات و دستمال جیبی پوشیده می شد. کت های توئید یا چارخانه که با شلوارهای غیرهمسان منطبق می شد نیز محبوب بودند. یقه های باز در لباس های روزمره مردان دهه 50، مد بود.
مردان با نام مستعار «پسران تدی»، شلوارهای بسیار تنگ، ژاکت‌هایی با یقه مخملی می‌پوشیدند و موهای خود را چرب می‌کردند. اصطلاح پسران تدی (Teddy Boys) که کفش های نوک تیز، شلوارهای تنگ و کت هایی بلند از جنس ترمه مخمل می پوشیدند، باب شد. این سبک محبوب و نشان دهنده مرد جوان سرکش طبقه کارگر بودند.
مردان جوان در ایالات متحده شروع به پوشیدن شلوار جین، تی شرت سفید و ژاکت چرمی کردند. مدل موی با پشت مو و براق را انتخاب کردند.
مد کودکان در دهه 1950 بازتاب مد بزرگسالان بود. دختران جوان لباس هایی با دامن کلوش پایین زانو و آستین های پفی و اکسسوری های هماهنگ می پوشیدند. در حالی که پسران جوان گزینه های غیررسمی تری داشتند.
مد کودکان در دهه ۱۹۵۰، پوشیدن شلوار جین برای پسرها و پیراهن‌های رنگارنگ و طرح‌دار آستین کوتاه و یقه‌دار گزینه‌های محبوب برای پوشیدن روزمره بودند.
برای موقعیت‌های غیرر رسمی، دختران می توانستند بلوز و دامن پفی را با یک کت یا ژاکت کشباف بپوشند. پارچه های راه راه، گلدار، چهارخانه، پاپیون و... در تزیین لباس‌های دخترانه دیده می‌شوند.
منبع: سایت modeworld.ir
