چند سالی است که با شروع ایام محرم و صفر، انتقادهایی به جنبه‌های مختلف این روزها بیان و منتشر می‌شود: از انتقاد به بدعت‌ها و مزاحمت‌های برخی دسته‌های عزاداری برای مردم(حق‌الناس) تا هزینه کردن برای نذری و قیمه! هر کدام از این انتقادات هم جای صحبت دارد و هم جای تأمل؛ بدون پیش‌داوری ذهنی و تعصب.چیزی که مسلم است و همۀ ما قلباً آن را تأیید می‌کنیم، این است که باید و الزاماً یاد قیام عاشورا را همیشه زنده نگه داشت و زنده نگه داشتن همین جمع شدن‌ها و در هیأت نشستن‌هاست.
مسألۀ مهم‌تری که می‌خواهم به آن بپردازم، این است که متخصصین، فرهیختگان و نویسندگان چه مسئولیتی در قبال امام حسین(ع) دارند؟ ایده پردازان و افراد خوش‌فکر چطور؟
امروز بود که با سایتی با عنوان "? Who is Hussain" آشنا شدم. به گفتۀ ویکی‌پدیا: این سایت سازمان مردم‌نهاد و غیردولتی ثبت‌شده در انگلستان است که با هدف آشنایی مردم جهان با حسین بن علی و قیام عاشورا و الهام گرفتن از ارزش‌های انسانی شخصیت حسین بن علی مانند مساوات میان انسان‌ها و پیروان ادیان مختلف و با کوشش تعدادی از جوانان لندن در سال ۲۰۱۲ م. شروع به کار کرد و اکنون در بیش از ۶۰ شهر جهان شعبه دارد. اعضای سازمان "حسین کیست؟" منحصر به مسلمانان نیست و غیر مسلمانان نیز در این مجموعه عضو هستند و تلاش می‌کنند با حرکت‌های مدنی، اسلام، مراسم مربوط به آن و دین‌دارانش را به دنیا معرفی کنند. همچنین این سازمان از ظرفیت شبکه‌های اجتماعی مثل تویتر برای معرفی حسین بن علی استفاده می‌کند.در حال حاضر این گروه در بسیاری از کشورهای جهان از جمله آمریکا، کانادا، انگلیس، فرانسه، آلمان، نروژ، استرالیا، نیجریه، کویت، لبنان، هند و پاکستان در حال فعالیت است و توانسته حامیان بسیاری را از ادیان، نژادها، اقوام و فرهنگ‌های گوناگون به خود جذب کند.
فعالان این گروه در کشورهای مختلف و به مناسبت‌های گوناگون، شیوه‌هایی را برای معرفی حسین بن علی به کار می‌گیرند: توزیع گل و تراکت‌هایی دربارهٔ حسین بن علی در میان عابران و صحبت با مردم دربارهٔ علل قیام او؛ اهدای خون به نیازمندان و بیماران با نیت خیرخواهانه؛ فعالیت‌های تبلیغاتی در مترو و ذکر نام حسین بن علی یا احادیثی از وی؛ راه اندازی کمپین TeamGiveBack؛ عیادت از بیماران، همنشینی با سالمندان و رسیدگی به ایتام؛ تمیز کردن داوطلبانه معابر عمومی و فعالیت‌های محیط زیستی؛ طراحی پوسترهایی برای اعلام تعطیلی روز عاشورا.
این معرفی را از این جهت داشتم که در این فضای وب‌نویسی نکته‌ای را خدمت همۀ عزیزان بگویم: بنده کمترین و بی‌سوادترین عضو ویرگول؛ شما عزیزان که عمدتاً هم جوان هستید و هم متخصص و صاحب ایده و تخصص، یک بار به دور از هیاهو و نگاه منتقدانه، در خلوت با خود حساب و کتابی بکنید که برای امام حسین(ع) در این زمانه چه کرده‌اید؟ اگر آن فرد عامی نصفه شب در طبل می‌کوبد و یا از هیأت رفتن و عزاداری فقط رسیدن به قیمۀ نذریِ امام حسین(ع) را متوجه شده! ، وظیفۀ ما که حداقل با حضور در این فضای نوشتن می‌خواهیم بگوییم: با دیگران کمی فرق داریم؛ چیست؟ تلاش می‌کنم در قسمت بعدی اگر عمری باشد، بیشتر به این موضوع بپردازم.
