تو مترو میبینم بعضی آقایون به واگن خانم ها میرن، همینطور تو اتوبوس BRT خیلی از خانم ها اولین کاری که میکنن اینه که تو صندلی ردیف آقایون میشینند در حالی که خیلی از آقایون ایستادن!
اما مسئله مهمتر اینه، کسی به هیچ کدوم تذکر نمیده(با اینکه دل جفتشون پره)، از ترس شنیدن این جمله از بقیه مسافرا «بابا ول کن چی کار داری؟»
نقش، حق و در عین حال تکلیف ، لازمه زندگی اجتماعیه، احترام به مقررات هم (قبل تر) لازم بود، اما انگار الآن فقط حق هست، هیچ کدوم تکلیفی نداریم !