کارمان را با یک داستان شروع می کنیم. نه، نمی خواهم داستان این که چگونه لینوس ترواردز در سال ۱۹۹۱ اولین نسخه از کرنل لینوکس را نوشت بگویم. شما می توانید این داستان را در بسیاری از کتاب های لینوکس و صفحات وب مشاهده کنید؛ و همین طور نمی خواهم داستان این را بگویم که چندین سال پیش ریچارد استالمن پروژه گنو را آغاز کرد تا یک سیستم عامل یونیکسی بسازد. این هم داستان خیلی مهمی است اما در بسیاری از کتاب ها و سایت ها نوشته شده است.
نه، من می خواهم داستان این را بگویم که چگونه شما کنترل کامپیوتر خود را پس می گیرید.
در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی که احتمالا من و خیلی از شما هنوز در این دنیا نبوده ایم یا چیزی به خاطر نمی آوریم انقلابی در حال رخ دادن است. اختراع میکروپردازنده ها این امکان را ایجاد کرد که مردم عادی مثل من و شما یک کامپیوتر برای خودمان داشته باشیم. برای بسیاری از مردمِ امروز سخت است که تصور کنند جهان چه شکلی بود وقتی همه کامپیوترها در اختیار دولت ها و شرکت های بزرگ بود. بگذارید اینطور خلاصه کنم؛ شما کار خاصی نمی توانستید انجام دهید.
امروزه، جهان بسیار متفاوت است. از ساعت های هوشمند گرفته تا دیتاسنترهای بزرگ و هرچه بین این دو است. همچنین شبکه اینترنت همه ما را به هم متصل کرده است. همه این پیشرفت ها عصر شگفت انگیز جدیدی برای قدرت و آزادی فردی را ایجاد کرد. با این حال در چند دهه ی گذشته چیز دیگری در جریان بوده است. تعداد اندکی از شرکت های بزرگ اکثر کامپیوترهای سراسر جهان را در کنترل خود گرفتند و تصمیم می گیرند که شما چه کاری می توانید انجام دهید و چه کاری نمی توانید. خوشبختانه مردم جهان در برابر این موضوع مقابله می کنند. آن ها با نوشتن نرم افزار های خود در مقابل کنترل این شرکت های بزرگ مبارزه می کنند. آن ها لینوکس را می سازند.
بیشتر مردم در مورد آزادی در لینوکس صحبت می کنند ولی اکثر آن ها نمی دانند این آزادی در حقیقت به چه معناست. آزادی، داشتن این قدرت است که تصمیم بگیرید کامپیوتر شما چه کاری انجام دهد و تنها راه رسیدن به این آزادی دانستن این است که کامپیوتر شما چه کاری می کند. آزادی، کامپیوتری است که رازی ندارد، هرچیزی در آن اگر شما بخواهید و دانشش را داشته باشید قابل شناسایی است.
تا کنون به فیلم هایی دقت کرده اید که یک سوپر هکر - کسی که در ۳۰ ثانیه به امن ترین کامپیوتر نظامی نفوذ می کند:) - پشت یک کامپیوتر می نشیند و هرگز به موس دست نمی زند؟ دلیل این موضوع این است که سازندگان فیلم ها هم مانند ما فهمیده اند که تنها راهی که فرد واقعا می تواند کاری را با کامپیوتر انجام دهد تایپ کردن با کیبورد است.
بسیاری از کاربران امروزی کامپیوتر، فقط با رابط گرافیکی (GUI) آشنا هستند و اینگونه به آن ها گفته شده که کامندلاین (CLI) یک صفحه سیاه وحشتناک است که فقط در گذشته کاربرد داشته است. متاسفانه دلیل این فکر این است که انجام کارهای معمول با رابط گرافیکی بسیار ساده تر از کامند لاین است. گفته شده رابط گرافیکی کارهای ساده را به سادگی انجام می دهد ولی کامند لاین کارهای سخت را ممکن می سازد و این جمله همچنان درست است.
رابط گرافیکی کارهای ساده را به سادگی انجام می دهد ولی کامند لاین کارهای سخت را ممکن می سازد.
از زمانی که لینوکس به عنوان یک مدل از خانواده سیستم عامل های یونیکس ساخته شد، ابزارهای کامند لاین یونیکس را به کار می برد. یونیکس در اوایل دهه ۱۹۸۰ برای استفاده عرضه شد (در حالی که طراحی و توسعه آن به یک دهه قبل از آن برمیگردد)؛ یعنی، قبل از گسترش رابط گرافیکی و در نتیجه کامند لاین بسیار غنی و کاملی را فراهم کرده است.
