در آموزش، اکثر مثالهایی که از آنها بهره میگیریم بر مبنای نیازهای روز ساختارهای نرمافزاری طراحی شدهاند و من سعی دارم چگونگی استفاده از آنها را در فعالیتهای روزانه برای شما را شرح دهم.
در مثال این بخش سعی داریم یک وب سرویس بنام NGNIX نصب کنیم. فرض کنید :
یک مشتری به دفتر شما میآید و سفارش یک وبسایت جدید را میدهد و آنها میخواهند وبسایت خودشان را از نزدیک پایش (Monitor) کنند و این مشتری خاص میخواهد عملیاتهای خاض خودش را اجرا کند، آنها میخواهند زمانی که سرورشان از کار افتاد(Down شد) برای آنها ایمیلی ارسال شود، آنها همچنین اسم وب سرور معروفی بنام NGNIX را شنیدهاند و میخواهند سایت آنها روی آن اجرا شود و با توجه به شنیدهها راجب داکر میخواهند روی آن این طرح را به اجرا در آورند و شما باید راجب استفاده از آنها تصمیم بگیرید
شکل معماری برنامه ریزی شده برای پروژه مانند شکل زیر است:
این مثال از سه کانتینر استفاده میکند. اول وب سرور NGNIX اجرا خواهد شد ، دومین ماشین ، کانتینر پستالکترونیکی میباشد که به عنوان دومین ماشین اجرا خواهد شد، هر دو ماشین به صورت جداگانه اجرا خواهند شد، بدون اینکه از طریق هیچ جریان ورودی یا خروجی به هم متصل باشند. در برنامه سوم که ما آن را ناظر مینامیم ما یک کانتینر تعاملی خواهیم داشت . هر دو ماشین پستالکترونیکی و ناظر دارای اسکریپتهای کوچکی هستند که برای این مثال ایچاد شده است. در این قسمت نحوه انجام موارد زیر را فراخواهید گرفت:
حالا با سرعت بریم سفارش مشتری رو روی پستهای بعدی انجام بدهید. صفحه من رو دنبال کنید و بهم نظراتتون رو بگید:)