سنگ

می‌گویند وقتی کاری از دستت بر نمی‌آید، رهایش کن. اما هیچ‌کس نمی‌گوید چگونه؟

من نمی‌توانم ناراحتی عزیزانم را ببینم و بی‌تفاوت باشم.

نمی‌توانم گریه‌های دوستم برای عزیزِ بیمارش را ببینم و ناراحت نشوم.

نمی‌توانم آسمان بی‌ابر و زمین خشک را ببینم و افسوس نخورم.

کاش می‌توانستم افکارم را از مغزم بیرون بکشم، پرتش کنم به جایی دور که دست هیچ موجودی به آن نرسد.

کاش سنگدل بودم...